ตอนนั้นที่รู้ใจสลายสุดๆ พอสักพักพ่อแม่ก็เลิกกันแม่ก็มีแฟนใหม่หนูก็ต้องอยู่กับตาสองคนค่ะ แม่ก็อยู่กับแฟนเขา ก็ปกตินะคะไม่มีอะไรไม่เคยฝันถึงยายไม่มีใครฝันถึงยายเลย หลังจากนั้นผ่านไป3-4ปี ตาก็เสียค่ะ หนูก็เลยต้องอยู่บ้านหลังนี้คนเดียว แต่ก็ยังมีบ้านแม่บ้านป้าอยู่ติดบ้าง ข้างหน้าก็มีบ้านแต่คนที่อยู่เขาเสียแล้วค่ะ หนูชอบออกไปกินข้าวบ้านแม่ตอนดึกๆประมาณ00:00-01:00(หนูจะไม่เข้าห้องน้ำที่บ้านตาเลยค่ะไม่เคยเปิดห้องน้ำตั้งแต่ตาเสียเพราะยุงในนั้นมันเยอะแม่เลยสั่งห้ามเปิดค่ะ) แล้ววันนั้นประมาณเที่ยงคืนกว่าๆหนูออกไปกินข้าวแล้วไม่ได้ล็อคประตูหน้าบ้านไว้คือมันไม่มีใครเข้าไปอยู่แล้วเพราะหมาก็มีทั้งหมาหนูหมาจรจัดดุๆหน้าบ้านเยอะมากค่ะ หนูก็นั่งกินข้าวเล่นโทรศัพท์จนถึงตี1กว่าๆ ก็เดินเข้าบ้านแล้วทีนี้หนูผิดสังเกตไปเห็นประตูห้องน้ำเปิดเอาไว้"คืองี้นะคะประตูห้องน้ำถ้าไม่ดันหรือผลักมันจะไม่เปิดเด็ดขาดเพราะมันแน่นมาก ลมไม่มีทางเข้ามาได้แน่นอนค่ะ" หนูเลยคิดว่าคนแน่ๆหนูกลัวคนมากกว่าผีเพราะถ้าเป็นคนหนูมีโอกาสตาย70%หนูเลยโทรหาเพื่อนให้มันถือสายไว้ หนูก็เดินไปหยิบมีดมาแล้วก็ค่อยๆเข้าไปในห้องน้ำคือมันไม่มีอะไรเลยจริงๆ มีแต่ยุง หนูก็เอาและเล่นกูละ5555 หนูก็ปล่อยใจไปคืนนั้นแค่ไม่ใช่คนก็โล่งอกแล้ว แล้วสักพักก็นอนแล้วก็ได้ยินเสียงคนเรียกประมาณตี4สะดุ้ง เสียงผู้ชายเรียกเพลงดังมากตอนนั้นตื่นมากับความมืดแบตโทรศัพท์ก็หมดคลำหาโทรศัพท์นานมากว่าอยู่ไหนแต่หนูก็ยังอุ่นใจเพราะแม่ตื่นแล้วตอนตี4 หนูไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ใครในบ้านฟังนอกจากเพื่อนเลยเพราะในบ้านมีแต่คนกลัวผี หนูก็คงคิดว่าหูแว่วรึเปล่าวะ ก็เลยไม่อะไรพออีกคืนก็มีคนเรียกอีก2ครั้ง ข้างๆหู ดังมากดังมากๆ แล้วก็ตื่นมาหัวใจเต้นแรงรู้สึกไม่ดี เปิดโทรศัพท์คลุมโปงแล้วรอเช้าค่อยนอนทำแบบนี้หลายวัน จนรู้สึกเสียสุขภาพจิตมาก แต่ตอนนี้ก็ไม่มีใครเรียกแล้วนะคะ แล้วเวลาโทรคุยกับเพื่อนคนไหนเพื่อนชอบบอกว่าบ้านรวมญาติหรอวะเสียงดังมาก คุยอะไรกันขนาดนั้น หนูก็ทำได้แค่เงียบแล้วก็ชวนมันเล่นเกม เพื่อนอีกคนสนิทมากโทรมาก็คุยมันถามว่าเสียงใครวะอยู่กับใครหนูบอกอยู่คนเดียวมันก็วางไปเลยแล้วพิมพ์มาว่าได้ยินเสียงคนคุยกัน หนูก็หลอนมากตอนนั้น ขนาดแฟนยังได้ยินเลยค่ะเสียงคนพูด แต่หนูสวดมนต์ก็เบาๆแล้วจิตใจสงบ ตอนนี้ก็ไม่ได้โทรกับใครค่ะ เพราะไม่อยากรับรู้เดี๋ยวเสียสุขภาพจิต