ตอนนี้เราถูกฟ้องล้มละลายจากการค้ำประกันคนอื่น เรื่องคือ เราค้ำประกันพี่เขาถูกให้ออกจากราชการ (เรื่องร้ายแรง) ในระหว่างนั้นก็มีหมายฟ้องมาบ้าน พี่เขาโทรมาบอกว่าไม่ต้องไปขึ้นศาลหลอกเดี๋ยวเขาไปเอง เราก็เชื่อใจให้สำเนาพร้อมลายเซ็น เพราะพี่เขาบอกว่าเอาเอกสารเท่านี้เดี๋ยวที่เหลือเขาจะจัดการเอง สุดท้ายเวลาผ่านไป 10 ปีมีหมายฟ้องล้มละลายมาที่บ้าน จะฟ้องล้มละลายเรา ในหมายแจ้งว่ายอดหนี้ที่เขาเป็นคือ 1.7 ล้าน เรางงมากจากนั้นที่เขาโทรหานะบอกว่าให้เราไปขึ้นศาล เราก็ไปโดยไม่รู้อะไรเลย เราเจอเขาในชั้นศาลเขาแจ้งว่าเขาจะหาเงินมาจัดการให้เขาจะไม่ทำให้เราเดือดร้อน เราก็เชื่อนะสงสารเขาเขาบอกว่าเขาออกจากราชการเขาก็ขับรถส่งอาหาร เราก็เชือเขา เราก็บอกว่าพี่รู้ไช่ไหมถ้าฟ้องล้มละลายต้องถูกให้ออกจากราชการ เขาก็บอกว่าเขารู้ให้เราสบายใจไม่ออกจากงานแน่นเขารู้สุดท้ายคือนัดสองมา นัดที่สามไม่มาจ้า ในนัดที่สองเขาเป็นขอเลื่อนศาลเอง ในระหว่างที่ศาลให้เวลาโทรคุยกับแบงค์พี่เขาไม่เคยโทรไม่เคยถามอะไรเลย เราทำเองทุกอย่างหมด แบงค์กรุงไทยแจ้งว่าเราจะต้องจ่ายเขา สามแสนแปด เพื่อปลดคนค้ำ เราก็ทำทุกอย่าง
เราได้ไปคุยกับแบงค์ขอต่อรองเหลือสองแสนบาท เจ้าหน้าที่ทำเรื่องให้แล้วแจ้งว่าต้องรอผู้บริหารอนุมัติ เราจึงไปกู้สหกรณ์มาได้เงินมาหนึ่งแสนหกหมื่นและส่วนที่เหลือเราต้องไปกู้เงินดอกร้อยละห้าสิบอีกห้าหมื่น เพื่อให้ได้ยอดสองแสนบาท เพื่อจ่ายค่าทนายและค่าดำเนินการของแบงค์ เราอยากจะของความเห็นใจจากผู้บริหารของแบงค์กรุงไทยว่า ช่วยเราหน่อยเถอะ เราเดือดร้อนจริงๆ เราไม่ได้ใช้เงินนี้ ถ้ามากกว่านี้เราคงต้องยอมล้มเพราะเราไม่มีทรัพย์สินอะไรเลยมีแต่หนี้สิน จะต้องหาเงินสามแสนแปดมันมืดไม่หมด เงินเดือนเหลือเดือนหละ หกร้อยแล้ว แม่เราต้องหาหมอทุกเดือน เราสงสารแม่ถ้าเราออกจากราชการ แม่บอกว่าทำใจแล้วเงินต้องเยอะจะหาจากไหน แม่จะยอมรักษาสามสิบบาทเอา เพราะเราคงหาสามแสนแปดไม่ได้หลอก ผู้บริหารกรุงไทยค่ะช่วยหนูหน่อยเถอะตอนนี้หนูลำบากจริงๆนะทำงานหลายอย่างมาก ช่วยปลดคนค้ำให้หนูสองแสนเถอะค่ะหนูไม่อยากออกจากราชการเพราะว่าถ้ายังทำงานสักวันหนี้ต้องมีวันหมดค่ะ ช่วยเหลือคนจนๆแบบหนูหน่อยเถอะค่ะ วันที่ 20 ธันวาคม 2566 นี้เป็นนัดสุดท้ายแล้วต้องตัดสินแล้วเลือนไม่ได้แล้วศาลบอก ศาลบอกให้ไปจัดการให้เรียบร้อยเพราะเลือนไม่ได้แล้ว ทุกวันนี้นอนไม่เคยหลับคิดทุกวันอยากจะตายๆไป เหนื่อยกับเรื่องที่ตัวเองไม่ได้ทำหนู้ค้ำเขาเงินก็ไม่ได้ใช้ความคิดมีแต่คิดลบกับตัวเองตลอดเราตอนนี้ เบือมากๆชีวิตก็ไม่มีอะไรอยู่แล้วต้องมาเจอแบบนี้ แม่บอกทุกวันว่าอย่าคิดทำร้ายชีวิตตัวเองนะ แม่จะอยู่กับใคร อยากให้ผู้บริหารช่วยหนู่หน่อยเถอะค่ะหนูหาได้แค่นั้จริงๆ เงินสองแสนสำหรับหนูมันเยอะมากนะค่ะ ช่วยหนูหน่อยนะค่ะ หนูยอมจ่ายค่ะเพื่อให้ตัวเองได้ทำงานต่อ แต่ขอปลดคนค้ำสองแสนได้ไหมค่ะ หนูก็รอคำตอบของท่านผู้บริหารทุกวันจากเจ้าหน้าที่ค่ะ ช่วยเห็นใจหนูกับอนาคตและที่ทำมาหากินหนูเถอะค่ะ หนูไม่ได้ใช้เงินนี้เลยหนูค้ำเขา หนูทุกข์เหลือเกิน คิดตลอดเวลาเพราะมันไกล้วันแล้วแต่ยังไม่มีคำตอบจากแบงค์กรุงไทย หนูยังอยากทำงานอยู่ ใครที่อ่านกระทู้นี้รู้จักผู้บริหาร หรือผู้บริหารเป็นคนอ่าน ช่วยหนูหน่อยเถอะค่ะหนูเหนื่อยและท้อเรื่องนี้มากอยากจะจบมันไปสักทีท้อไปหมด ช่วยหน่อยนะค่ะ เห็นใจหนูเถอะ คิดว่าช่วยคนให้มีงานทำมีอนาคตมีที่ทำงานเถอะค่ะ หรือช่วยหมาตัวนึ่งก็ได้ เพราะเจ้าหน้าที่บอกว่าทุกอย่างคือรอผู้บริหารจะอนุมัติ เจ้าที่ไม่มีอำนาจ หนูรอนะค่ะ หมายคดีหนูคือ คดีดำหมายเลขดำที่ ล.1271/2566 ช่วยหน่อยนะค่ะผู้บริหารกรุงไทย ช่วยคนจนตาดำๆแบบหนูหน่อยนะคะ่ ด้วยความเคราพและไม่รู้จะทำยังไงเลยต้องเขียนในกะทู้ให้ผู้บริหารได้เห็นความทุกข์ที่หนูมีและมีคนเห็นใจหนูกับแม่ที่ต้องหาหมอทุกเดือนค่ะ หวังว่าการเขียนกะทู้ครั้งนี้จะมีคนเห็นและแชร์ไปถึงผู้บริหารให้ช่วยเหลือหนู ขอบคุณค่ะ เจตนามีเท่านี้จริงๆค่ะ