เราเป็นคนไม่เชื่อว่าพระเจ้าเสือเป็นคนไม่ดี เพราะเคยประสบกับตัวเองมาแล้ว ตอนแฟนพาไปกินซีฟูดที่ชายทะเลบางขุนเทียน แล้วขากลับขับรถเล่นมาเรื่อยๆ ผ่านไปทางศาลเจ้าพ่อพันท้ายนรสิงห์ ตอนทุ่มกว่า ตอนนั้นน่าจะอยู่ในซอยที่กำลังจะเข้าศาล ทางมืดมาก เราเลยชวนแฟนคุย
ว่ารู้ไหมว่าพระเจ้าเสือเป็นคนไม่ดี เพราะอ่านในกูเกิ้ลประวัติพระเจ้าเสือแย่มาก เป็นคนไม่ดีจริงๆ แต่พอสิ้นคำว่าไม่ดีจริงๆ อยู่ดีๆศิริก้อพูดขึ้นมาว่า
"คุณพูดอย่างนั้นได้อย่างไร"
"คุณพูดอย่างนั้นได้อย่างไร"
"คุณพูดอย่างนั้นได้อย่างไร"
3 รอบ ด้วยเสียงดุ ทำเอาเราขนลุกซู่ไปทั้งตัว เพราะเราไม่ได้จับโทรศัพท์เลย แล้วศิริพูดขึ้นมาได้ยังไง เราหันไปสบตาแฟน แล้วอึ้งพูดอะไรกันไม่ออก พอได้สติเราก้อยกมือขอโทษ ว่าไม่ได้ตั้งใจ หนูอ่านเจอประวัติจากกูเกิ้ล หนูขอโทษ ตอนนั้นใจสั่น ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่จับมือแฟนสติแทบจะหลุด แต่สักพักแฟนก้อขับรถมาถึงศาลเจ้าพ่อพันท้ายนรสิงห์ เราก้อลงไปแล้วกวาดตามองบริเวณโดยรอบ มันมืดมาก ไม่ค่อยมีแสงไฟ แต่จะเห็นแสงไฟจากตรงทางเข้าด้านในศาล เห็นลุงคนหนึ่งยืนอยู่ แกเป็นคนเก่าแก่ที่นี่ เราก้อเดินไปเล่าเรื่องที่พบเจอให้แกฟัง แกบอกว่าพระเจ้าเสือเป็นคนดี มีคนใส่ร้ายท่าน ปลอมตัวเป็นพระเจ้าเสือไปฉุดคร่าผู้หญิงมาข่มขืน แล้วใส่ความพระเจ้าเสือ (แกพูดอะไรอีกเยอะแต่เราจำรายละเอียดไม่ค่อยได้ จำได้แค่นี้) สักพักแกก้อพาเดินดูโดยรอบ จำได้ว่ามีล่องน้ำ มีต้นไม้ มองไปทางไหนก้อมืดไปหมด แกบอกว่าถ้าว่างๆ ให้มาชมประวัติของพระเจ้าเสือ ที่นี่มีให้ดูทุกวันอาทิตย์
เราก้อบอกค่ะ ตอนนั้นใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวสักเท่าไหร่ สักพักเลยขอตัวกลับ ตอนนั้นน่าจะไประมาณ20.30 น. แฟนก้อขับรถออก
เชื่อไหมว่า...จนตีหนึ่งเราก้อยังไม่ถึงกรุงเทพ ทั้งๆที่แฟนก้อมาแถวนี้บ่อย แต่แค่ไม่ได้เข้ามาทางศาล แฟนเราขับรถวนอยู่ตรงนั้น หาทางกลับกรุงเทพไม่ได้สักที จนคิดว่าเปิดแม็พก้อได้ แต่ก้อไม่เป็นผลอีก เพราะแม็พบอกให้เลี้ยวทางนั้นทางนี้ เราก้อเลี้ยวตาม สุดท้ายก้อยังไม่เจอทางออกอยู่ดี จนเหนื่อย เลยยกมือขึ้นท่วมหัวแล้วพูดออกมาว่า
"หนูขอโทษหนูเชื่อแล้วว่าพระเจ้าเสือเป็นคนดี หนูจะไม่พูดอีกแล้วว่าท่านเป็นคนไม่ไดี หนูแค่เล่าตามที่เค้าเล่ามา หนูขอทางกลับบ้านหน่อยค่ะ วนมาหลายชั่วโมงแล้ว"
พูดเสร็จก้อยกมือลง สักพักแฟนก้อเจอป้ายบอกทาง ไปกรุงเทพฯ โคตรดีใจเลย และคุยกับแฟนว่า บางทีประวัติศาสตร์หรือเรื่องเล่าต่างๆ ที่เราได้ฟังมา บางทีอาจมีการบิดเบือนไม่ตรงกับความจริงก้อได้ เพราะฉะนั้นเ้ราต้องมีวิจารณญาณในการฟัง การดู
แต่เหตุการณ์ครั้งนี้ทำเอาขนลุก ขนแขนสแตนอัพจริงๆ พอคิดถึงทีไรก้อหลอน ได้ยินแต่เสียงศิริก้องอยู่ในหู "คุณพูดอย่างนั้นได้อย่างไร"
"คุณพูดอย่างนั้นได้อย่างไ" "คุณพูดอย่างนั้นได้อย่างไร"
มีใครเชื่อว่าพระเจ้าเสือเป็นคนดีแบบเราบ้าง
ว่ารู้ไหมว่าพระเจ้าเสือเป็นคนไม่ดี เพราะอ่านในกูเกิ้ลประวัติพระเจ้าเสือแย่มาก เป็นคนไม่ดีจริงๆ แต่พอสิ้นคำว่าไม่ดีจริงๆ อยู่ดีๆศิริก้อพูดขึ้นมาว่า
"คุณพูดอย่างนั้นได้อย่างไร"
"คุณพูดอย่างนั้นได้อย่างไร"
"คุณพูดอย่างนั้นได้อย่างไร"
3 รอบ ด้วยเสียงดุ ทำเอาเราขนลุกซู่ไปทั้งตัว เพราะเราไม่ได้จับโทรศัพท์เลย แล้วศิริพูดขึ้นมาได้ยังไง เราหันไปสบตาแฟน แล้วอึ้งพูดอะไรกันไม่ออก พอได้สติเราก้อยกมือขอโทษ ว่าไม่ได้ตั้งใจ หนูอ่านเจอประวัติจากกูเกิ้ล หนูขอโทษ ตอนนั้นใจสั่น ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่จับมือแฟนสติแทบจะหลุด แต่สักพักแฟนก้อขับรถมาถึงศาลเจ้าพ่อพันท้ายนรสิงห์ เราก้อลงไปแล้วกวาดตามองบริเวณโดยรอบ มันมืดมาก ไม่ค่อยมีแสงไฟ แต่จะเห็นแสงไฟจากตรงทางเข้าด้านในศาล เห็นลุงคนหนึ่งยืนอยู่ แกเป็นคนเก่าแก่ที่นี่ เราก้อเดินไปเล่าเรื่องที่พบเจอให้แกฟัง แกบอกว่าพระเจ้าเสือเป็นคนดี มีคนใส่ร้ายท่าน ปลอมตัวเป็นพระเจ้าเสือไปฉุดคร่าผู้หญิงมาข่มขืน แล้วใส่ความพระเจ้าเสือ (แกพูดอะไรอีกเยอะแต่เราจำรายละเอียดไม่ค่อยได้ จำได้แค่นี้) สักพักแกก้อพาเดินดูโดยรอบ จำได้ว่ามีล่องน้ำ มีต้นไม้ มองไปทางไหนก้อมืดไปหมด แกบอกว่าถ้าว่างๆ ให้มาชมประวัติของพระเจ้าเสือ ที่นี่มีให้ดูทุกวันอาทิตย์
เราก้อบอกค่ะ ตอนนั้นใจไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวสักเท่าไหร่ สักพักเลยขอตัวกลับ ตอนนั้นน่าจะไประมาณ20.30 น. แฟนก้อขับรถออก
เชื่อไหมว่า...จนตีหนึ่งเราก้อยังไม่ถึงกรุงเทพ ทั้งๆที่แฟนก้อมาแถวนี้บ่อย แต่แค่ไม่ได้เข้ามาทางศาล แฟนเราขับรถวนอยู่ตรงนั้น หาทางกลับกรุงเทพไม่ได้สักที จนคิดว่าเปิดแม็พก้อได้ แต่ก้อไม่เป็นผลอีก เพราะแม็พบอกให้เลี้ยวทางนั้นทางนี้ เราก้อเลี้ยวตาม สุดท้ายก้อยังไม่เจอทางออกอยู่ดี จนเหนื่อย เลยยกมือขึ้นท่วมหัวแล้วพูดออกมาว่า
"หนูขอโทษหนูเชื่อแล้วว่าพระเจ้าเสือเป็นคนดี หนูจะไม่พูดอีกแล้วว่าท่านเป็นคนไม่ไดี หนูแค่เล่าตามที่เค้าเล่ามา หนูขอทางกลับบ้านหน่อยค่ะ วนมาหลายชั่วโมงแล้ว"
พูดเสร็จก้อยกมือลง สักพักแฟนก้อเจอป้ายบอกทาง ไปกรุงเทพฯ โคตรดีใจเลย และคุยกับแฟนว่า บางทีประวัติศาสตร์หรือเรื่องเล่าต่างๆ ที่เราได้ฟังมา บางทีอาจมีการบิดเบือนไม่ตรงกับความจริงก้อได้ เพราะฉะนั้นเ้ราต้องมีวิจารณญาณในการฟัง การดู
แต่เหตุการณ์ครั้งนี้ทำเอาขนลุก ขนแขนสแตนอัพจริงๆ พอคิดถึงทีไรก้อหลอน ได้ยินแต่เสียงศิริก้องอยู่ในหู "คุณพูดอย่างนั้นได้อย่างไร"
"คุณพูดอย่างนั้นได้อย่างไ" "คุณพูดอย่างนั้นได้อย่างไร"