กระทู้นี้เป็น Spoil นะคะ
ตัวเต็มออกวันอาทิตย์ 22:00 ทาง Manga Plus
JUJUTSU KAISEN : 241
- วีคหน้างดนะคะ.....
- บทเริ่มต้นด้วยการย้อนอดีต (🥹) ของทาคาบะ สมัยเรียนมหาลัย
ที่กำลังซ้อมการแสดงตลกกับเพื่อน เพื่อนของทาคาบะมาสาย และ จำบทไม่ได้
ทาคาบะ : นายมาช้านะ ทำไมคนที่ไม่ได้แม้แต่จะเขียนบทด้วยซ้ำถึงมาสายกันล่ะเนี่ย เราไม่ได้มีเวลามากนะ เดี๋ยวก็วันแสดงแล้ว
เพื่อน : ก็บอกว่าขอโทษไง
ทาคาบะ : กี่ครั้งแล้ววะ ..... กลิ่นเหล้าหึ่งเลยนะ ช่างมันเถอะ เริ่มซ้อมกัน
- เมื่อเริ่มซ้อมบท เพื่อนของทาคาบะก็จำบทไม่ได้
ทาคาบะ : แกจำอะไรได้บ้างไหมวะ
เพื่อน : ก็บอกว่าฉันผิดเอง
ทาคาบะ : ฉันไม่เห็นว่าแกจะรู้สึกผิดอะไรเลยนะ
เพื่อน : ฉันรู้สึกผิดจริง ๆ
ทาคาบะ : ถ้านายรู้สึกผิดจริง ก็ขอโทษมาสิ เลิกพูดว่า "ฉันผิดเอง" หรือ "โทษทีว่ะ" แบบที่แกพูดอยู่ประจำสักที
เพื่อน : ฉันติดตามนายมาทำอะไรแบบนี้ก็เพราะเห็นว่าแกไม่มีสังคมต่างหากนะ !
ทาคาบะ : ว่าไงนะ
เพื่อน : ชวนไปดื่มแกก็ไม่ไป แถมไม่เคยหัวเราะกับมุกของคนอื่นด้วยซ้ำ
ทาคาบะ : ก็ฉันบอกแล้ว ถ้ามันตลก ฉันก็จะขำเองนั่นแหละ
เพื่อน : ต้องขอบคุณฉันด้วยซ้ำ พวกเราไม่มีแม้แต่รุ่นพี่มาดูเลย
- เกิดการทะเลาะกันยิ่งใหญ่
ทาคาบะ : แล้วมันยังไงหรอ แกกำลังจะบอกว่าแกเสียสละในการไปดื่มเหล้าดึก ๆ ดื่น ๆ แล้วก็มาสายงี้หรอ
เพื่อน : ก็ประมาณนั้น
ทาคาบะ : เราไม่ได้แสดงบนเวทีมาจะสองปีแล้วนะโว้ย เนื้อหาของการแสดงก็ล้าสมัยไปแล้ว
พอแกเปิดปากพูดเมื่อไหร่ ก็มักจะเกี่ยวกับเรื่องผู้หญิงที่เป็นสตาฟที่ไปได้มา หรือ ความสัมพันธ์เชิงลึกลับพิศดารของแกในแวดวงสังคม
แกคิดว่าแกจะกลายเป็นนักแสดงตลกได้จากการทำอะไรเลวทรามหรอ
ถ้าคิดสักนิดก็จะเข้าใจนะ
เพื่อน : แล้วแกเป็นอะไรวะ ไม่ป๊อปในหมู่สาว ๆ แล้วตอนนี้มาอิจฉาหรอ
ทาคาบะ : ฉันไม่ได้พูดถึงเรื่องนั้นด้วยซ้ำไหม ฉันกำลังบอกให้แกแสดงตลกอย่างจริงจังสักที ไอ้โง่
เพื่อน : เล่นตลกกับแกมันไม่สนุกสักนิด! ถ้าเราเล่นมันด้วยกันยังไม่ขำเลย แล้วคนดูจะขำไหม
- ทาคาบะชกเพื่อนเขาอย่างรุนแรง
- จากนั้นฉากก็ตัดไปที่ทาคาบะกำลังอ่านความคิดที่มีต่อตัวเขาเอง โดยในนั้นเขียนว่า
"ก่อนแสดง ฉันรู้สึกแย่มาก นายควรไปตายซะ" เพื่อนร่วมงานคนอื่น ปลอบใจทาคาบะโดยบอกว่าเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วที่จะทำให้ทุกคนคิดว่า
เรื่องตลกมันเป็นเรื่องตลก หรือ ใน 100 คนจะตลกกับการแสดงของทาคาบะ 100 คน
- ฉากเปลี่ยนไปอีกครั้ง จะเห็นเพื่อนของทาคาบะ กำลังพูดกับทาคาบะเรื่องจะลาออกจากการเป็นนักแสดงตลก
ทาคาบะปลอบใจ แต่เพื่อนตะคอกใส่เขาว่า
เพื่อน : ฉันว่าจะเลิกละนะ
ทาคาบะ : มาพยายามกันให้มากกว่านี้เถอะ
เพื่อน : พยายามมากขึ้น? งั้นต้องอีกนานแค่ไหนหรอ ครึ่งอายุ 30 ของเราจวนจะหมดอยู่แล้วนะ
เพื่อนในชั้นเรา มีหน้าที่การงานที่ดี มีลูก มีภรรยา แล้วแกคิดว่าจะทำแบบนี้ต่อไปอีกนานแค่ไหนหรอ
- ฉากเปลี่ยนเป็นทาคาบะนอนอยู่ในห้องเดียวดาย
และกำลังคิดว่าเขามีความฝันว่าอยากจะเป็นนักแสดงตลกเดี่ยว ได้นำของสักรายการ หรือช่องใดช่องหนึ่ง
- ทาคาบะคิดถึงคำพูดของเพื่อน "จะทำไปจนถึงเมื่อไหร่" ควรไปต่อดีไหม จนกว่าเราจะคิดว่าเราได้ทำทุกอย่างที่ตลกไปหมดแล้ว
- สมัยเด็กทาคาบะ ทำตัวไม่ดีใส่เพื่อนหลายคน ซึ่งเขาคิดว่าตัวเองก็น่าจะโดนเกลียดแล้วล่ะ
ทาคาบะต้องการเปลี่ยนแปลงตัวเองในข้อนั้น โดยหันมาทำอะไรที่เพื่อนหัวเราะชอบใจ เพราะคิดว่าทำแบบนั้นจะได้ไม่เหงา
ทำแบบนั้นเพราะเพื่อน ๆ จะได้เข้าใจว่าทาคาบะไม่ใช่คนที่เลวร้ายอะไร ซึ่งทาคาบะมีความสุข ถ้าเพื่อน ๆ คิดแบบนั้น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
- เราจะเห็นทาคาบะในวัยเด็กกำลังถาม ทาคาบะในวัยโตว่า การแสดงตลกอย่างจริงจัง หมายถึงอะไร ทำไมถึงต้องแสดงตลกด้วยหรอ
- ทาคาบะจึงตอบไปว่า แสดงตลกก็เพราะว่าอยากให้คนรู้จักเขามากขึ้นกว่านี้
ทาคาบะ : ฉันอยากให้พวกเขารู้จักตัวฉันมากขึ้น ถ้ารู้จักฉันมาขึ้นพวกเขาจะได้รู้ว่าฉันเป็นคนตลก และความเหงามันจะจางหายไป
ทาคาบะ(เด็ก) : ที่ว่า ตลกอย่างจริงจัง นั่นหมายถึงอะไรหรอ ทุกๆ คนอยากเห็นฉันเป็นคนตลกถูกไหม
ทาคาบะ : ฉันว่านั่นไม่ได้สำคัญนะ นั่นเป็นแค่เรื่องในอดีต ทำอะไรกับผู้ชมในอดีตไม่ได้หรอก
ทาคาบะ(เด็ก) : มันสนุกไหม ทำไมอยากเป็นนักแสดงตลก?
ทาคาบะ : ฉันอยากให้ทุกคนรู้จักฉัน ฉันจึงเริ่มแสดงตลก ฉันเคยพูดไปแล้วนะ
สิ่งที่คุณเคนเคยพูดไว้ น่ะถูกเผงเลย ไม่ต้องกังวลหรอก เพราะจะทำให้คน 100 คน
คิดว่าคุณตลกเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ มันไม่ใช่การบอกว่าให้ยอมแพ้ แต่เป็นการทำให้ฉันคิดบวกเกี่ยวกับตัวเอง
ฉันตีความคำพูดนั้นในแบบที่ฉันสบายใจ ฉันแสดงตลกไม่ถูกด้วยซ้ำ ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ฉันเลิกแสดงตลกอย่างจริงจังนะ ?
- กลับมาปัจจุบัน เคนจาคุจะโจมตีใส่ทาคาบะอีกครั้ง แต่หยุดลงเพราะเห็นทาคาบะก้มหัวให้
- จู่ ๆ เคนจาคุก็รู้สึกประทับใจ มารยาทอันงดงามของทาคาบะ (ท่าก้มหัวของทาคาบะ สวยงามมาก)
เคนจาคุ : นี่มันงดงามมาก เป็นท่าโค้งคำนับที่มาจากใจจริง ๆ ฉันอายุยี่สิบกว่า ๆ ตอนที่ฉันทำอะไรแบบนี้ได้
เดี๋ยวก่อน .. นี่ฉันกำลังพูดถึงเรื่องอะไรเนี่ย
ทาคาบะ : ขอโทษนะ!!!
ทาคาบะ : ฉันโกหก !!
จริง ๆ แล้วฉันไม่ได้คิดว่า "ถึงแกจะไม่หัวเราะ แต่คนอื่นหัวเราะก็ไม่เป็นไร"
ฉันไม่อยากทำร้ายตัวเอง เพราะปกป้องตัวเองก็เลยเมินแก
ถ้ามีคนจาก 100 หัวเราะแค่ 99 คน ฉันก็ไม่พอใจ ยังไงก็ต้องทำให้คนที่ 100 หัวเราะให้ได้
ฉันจะทำให้แกหัวเราะจนอ้วกแตกไปเลย นั่นคือตลกในแบบของฉันไงล่ะ
เคนจาคุ : ทำได้หรอ อย่างแกน่ะ?
จบตอน
[SPOIL] : JUJUTSU KAISEN : 241