สวัสดีทุกท่านครับ ผมชื่นชอบและถนัดการซ่อมพระมาตั้งแต่ป5 ซึ่งตอนนี้อยู่ม.3 ยังทำต่อเรื่อยๆ ซึ่งที่บ้านก็เห็นด้วยกับผม ละที่บ้านชวนคุยว่าจะเรียนให้จบ6ไหม ให้เวลาคิดไปล่วงหน้า แล้วก็เกิดข้อสงสัยว่า ถ้าผมจบ6แล้วถ้าไม่ได้เรียนมหาลัยต่อแต่ว่ามีงานถนัดที่พอจะช่วยตัวเองได้  ไม่เรียนมหาลัยได้หรือเปล่า

เริ่มมาฟังเทศน์ยาวกันครับ

ผมตั้งใจว่าจะเรียนไปเรื่อยๆจนจบ6 หลังจากนั้นก็จะขอพักไปก่อนเพื่อค้นหาตัวเอง ค้นหาสิ่งที่เราทำแล้วดีทำแล้วมีคนสนับสนุนชื่นชม นั้นคือการเป็นสร้างและเป็นเจ้าของกิจการเล็กๆ"รับซ่อมพระ"
ลองทำไปเรื่อยๆ เพราะเริ่มมีคนรู้จักแล้ว พอมีชื่อเสียงขึ้นมาแล้ว ทำแล้วมีความสุข ทำแล้วมีกำลังใจได้ประสบการณ์ มีฝีมือที่ถนัดในทางนี้ เราต้องการที่จะเดินหน้าในทางนี้ไปเรื่อยๆ คนมองว่าเราเด่นในทางนี้  และทุกครั้งที่ทำเราได้ความรู้ ได้สร้างแผน ได้แก้ปัญหา และลงมือทำอย่างจริงจัง เป็นการท้าและเปิดประสบการณ์ให้ตัวเอง แถมเป็นการเรียนรู้พิเศษที่เราชอบ เรามุ่งมั่นและพอที่จะลองทำเป็นอาชีพได้ ซึ่งหลายๆคนและคนในบ้านก็เห็นด้วย เพราะเรามีแผนชัด เราลุยไม่ถอย ทำได้ดีพอใจตัวเองและคนอื่นด้วย แถมสร้างประโยชน์ให้กับหลายๆสถานที่  จะทำไปเรื่อยๆเพราะเรารู้สึกดีในทางนี้ 
เราเก็บเงินเพื่อลงมือพัฒนาต่อยอดตัวเองอย่างเต็มที่ และมีคนยอมรับและชื่นชมมาก และในอนาคตอาจเก็บเงินได้มากพอและไม่เบียดเบียนคนในบ้านได้ เพราะเราเลือกเดินไว้แล้ว เรามีแผนดี เราลงมือทำได้ดี มีคนสนับสนุนยกย่อง ถ้าผมทำแบบนี้เรื่อยๆต่อไปละไม่เรียนมหาลัย ผมจะรอดหรือเปล่า


(ปล.ภาพพระที่ลงนี้มีมากกว่าที่เห็น ส่วนมากแรกๆผมซ่อมแล้วให้คนไปเลยกับคืนให้วัด และภาพส่วนมากหลงอยู่ในเฟสเก่าหมดซึ่งไม่สามารถเอาคืนมาให้ชมได้แล้ว)