ภาพนี้คือภาพที่ถ่ายในช่วงประมาณปี ค.ศ. 1927 ก่อนที่กองทัพสหรัฐจะมีการพัฒนาระบบเรดาร์ค้นหาเครื่องบินได้สำเร็จ และนี่คืออุปกรณ์ใช้ฟังเสียงเครื่องบินของข้าศึกที่จะเข้ามาโจมตี รูปทรงมองไปคล้ายๆ เครื่องดนตรี โดยปลายของกรวยจะต่อเข้ากับหูของทหารยืนเวร ที่ต้องยืนคอยฟังเสียงผิดปกติไปในแต่ละช่วงเวรของตน โดยมีการผลัดเปลี่ยนกันเข้ามายืนฟังกันอย่างจริงจังเป็นกะๆ กันไป เหมือนกับการยืนยามปกติของทหารนั่นเองเด้อครับเด้อ  พอในปัจจุบันระบบเรดาห์ทันสมัยขึ้นมากแล้ว ก็มีระบบแจ้งเตือน และมีเจ้าหน้าที่คอยดูแลห่างๆกันไป สบายขึ้นมามากหน่อย แต่ก็ยังต้องมีการเฝ้าระวังกันเหมือนในอดีตจ้า และทุกประเทศในโลกที่มีระบบป้องกันภัยทางอากาศก็คงต้องมีเจ้าหน้าที่มานั่งทำเช่นเดียวกันเด้อครับเด้อ



ขอบคุณภาพประกอบจากคุณ Seubpong Sugpoyom