เรื่องมีอยู่ว่าเราฝันถึงผู้หญิงคนนึงซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าใครมาเป็นเกือบสิบครั้ง ไม่ได้ฝันติดกันทุกคืน แต่ฝันเห็นผู้หญิงคนนี้บ่อย เราพยายามจำความฝันแต่มันก็จำเรื่องราวไม่ได้ทั้งหมด ผู้หญิงคนนี้พยายามที่จะชวนเราไปที่ไหนสักที แต่เราก็ปฏิเสธทุกครั้งเพราะเราไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้ ตอนแรกๆที่ฝันเห็นก็ไม่ได้คิดอะไร แต่พอบ่อยเข้ามันก็อดที่จะคิดไม่ได้ ลักษณะของผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่ค่อนข้างหน้าตาดีแต่ก็จำรายละเอียดได้ไม่มาก ผมสั้น ผิวขาว ตัวเล็ก เป็นคนหน้านิ่ง ในฝันเราพยายามที่จะถามชื่อเขาว่าชื่ออะไร แต่เขาไม่ยอมบอก นอกจากพูดว่า ไปอยู่กับเรามั้ย บ้านเรามีทุกอย่างให้นะแล้วก็ยิ้มมุมปาก เป็นรอยยิ้มที่ค่อนข้างน่ากลัวอยู่พอสมควร แต่เราก็ไม่ได้พูดอะไร ครั้งล่าสุดที่ฝันเห็น คือเขาพยายามที่จะพาเราไปกับเขาให้ได้ แบบว่าดึงแขน และบอกว่าไปอยู่กับเขาเถอะ แล้วเราจะสบาย จังหวะนั้นเราเลยพูดขึ้นว่า ไม่ไป จะชวนไปไหนนักหนา รู้นะว่าตอนนี้ฝันอยู่ แต่จะไม่ไปไหนทั้งนั้น ผู้หญิงคนนั้นหัวเราะขึ้นมาเสียงดัง ทำตาเขม่งและจ้องมาที่เรา แล้วพูดว่า ฝันหรอก็ตื่นซะสิ แต่ถ้าไม่ตื่นก็ไม่รู้ด้วยนะ และก็หัวเราะต่อ ณ ตอนนั้นบอกตรงๆว่าวิ่งหนีสุดชีวิต แต่ในฝันน่ะค่ะ ยิ่งวิ่งยิ่งช้า กลายเป็นว่า ผู้หญิงคนนั้นวิ่งตามเราเร็วกว่าพยายามจะขว้าเรา จนเรากรี๊ดและสะดุ้งตื่นขึ้นมา บอกตรงๆเลยค่ะว่าตื่นมาเหนื่อยมากเราได้แต่คิดว่ามันเป็นแค่ฝัน แต่มันก็ฝันถึงบ่อยเกินจนน่าขนลุก เราไม่รู้ว่าเขาต้องการอะไร และเราก็ไม่คิดที่จะช่วยด้วยเพราะกลัวจะเป็นพวกผีเร่ร่อน ยิ่งทำบุญให้ยิ่งได้ใจไม่รู้จักพอ เลยไม่รู้ว่าควรทำไงดี