สมัยเดินเล่นหน้าราม มักหาชื้อเทปเพลงใต้ดินมาฟัง มันชอบ หม้ายไหรปน..
 
     หลังจากทำงานใน กทม.ได้ระยะหนึ่ง ก็ย้ายตัวเอง หรือง่าย ๆ ลาออกจากกงานเดิมหลบเริ่น หรือกลับบ้านมาทำงาน ที่บ้านนครฯ
ราวปลายปี 2537 ขี้นไปประชุมที่ สนง.ใหญ่ มีโอกาสพ้นไปหน้าราม  อันที่จริงตั้งใจไปหาซื้อเทปมาลีฮวนน่ามาฟังตามที่ได้อ่านคุณมาโนช พุฒตาล เขียนลงในเนชั่นสุดสัปดาห์ ขากลับอาศัยรถพีที่ทำงานนั้นแหละกับ ระหว่างเดินทางกลับ ส่งเทปให้เปิด พี่เค้าอันหน้ามาถามเพลงไหร ของใครไม่เคยได้ยิน 
แล้วกดเทปออกส่งให้พ้มเก็บ พร้อมกับบอกให้เอาเพลงเพื่อชีวิตที่กำลังดังสมัยนั้นเปิดแก้ฟังง่วง
      ไม่นานมาลีฮวนน่า ดังเป็นพรุแตก
       
       หลายวันมานี้ เรื่องราวการผักดันให่เกิดโครงการแจกเงินให้ได้ทวีความเข้มข้นยิ่งกว่าเครื่องดื่มชูกำลังบางยี่ห้อ พร้อมกับข่าวการดักคอของนักวิจารณ์ทางด้านการเงินและการเมือง ว่าจะทำให้ประเทศชาติมีปัญหาไปต่าง ๆ นา ๆ ที่มาพร้อมกับ ได้ข่าวลือเรื่องผลประโยชน์ แบบใต้ดิน ใต้โต๊ะ ของคนใหญ่คนโตทั้งภาคธุรกิจและภาครัฐ แต่ก็ไม่เห็นมีใครสามารถหาหลักฐานมาแสดง หรือจับต้องหรือเปิดฟังได้แบบม้วนเทป

     เจ้าของเทป หรือเจ้าบทเพลงได้ดิน มักทำเองขายเอง บางคนถึงขั้นโรเนียว และแจกใบปลิว ประชาสัมพันธ์ด้วยตัวเอง เพราะพวกเขาเป็นเจ้าของผลงานเจ้าของเงินที่ลงทุนทำไป และโดยส่วนหนึ่งพวกเขาไม่ชอบการถูกเอาเปรียบ และบงการจากนายทุน

     ที่เขียนมาทั้งหมดไม่เกี่ยวกับธุรกิจใต้ดินอื่น ๆ ที่ดังเป็นพรุแตกอยู่หลายเรื่องในรอบหลายเดือนนี้ นะครับ

     ส่วนนักการเมืองท่านใด พรรคใด ที่เป็นนายทุนให้ธุรกิจใต้ดิน ระวังจะดังเป็นพรุแตกแบบ วงมาลีฮวนน่า   ฮ่าาา/

......