คือเราเป็นคนที่ขยะแขยงรุนแรงมาก คือเราไม่ชอบอะไรที่มันสกปก น่าเกลียด ฟังดูปกติใช่มั้ยคะทุกคนก็เป็นกัน แต่ของเราคือมันถึงขั้นย้ำคิดย้ำทำเลยอ่ะค่ะ แบบภาพมันจะลอบเข้ามาในหัวตลอด หลับตาก็เห็น มันไม่เหมือนแบบฉากสยองขวัญในหนังที่ไส้ไหล ฉากสยองๆอะไรแบบนั้นไม่เป็นค่ะ ปกติ จะเป็นก็ต่อเมื่อแบบ เจออึหมาอึแมว พื้นที่ขี้ตะไคร่ขึ้น พื้นปกติที่มีน้ำขังมีเชื้อรา ฟีลแบบหลังร้านขายอาหารตามสั่งที่สกปรกๆอ่ะค่ะ คือมันรบกวนชีวิตเรามากเรานอนไม่หลับเพราะถ้าหลับตาแล้วภาพมันจะผุดขึ้นมา บางทีอะไรนิดอะไรหน่อยก็คือจะอ้วกแล้ว จิกเท้า กลืนน้ำลายแทบไม่ลง เราก็ไม่ได้สำอางขนาดนั้นหรอกค่ะ ตอนเด็กๆก็เล่นขี้ดินขี้โคลนปกติ เริ่มเป็นช่วงป.4-5มั้งคะ อาการช่วงนั้นยังไม่รุนแรงเพราะว่าน่าจะยังเด็กอยู่ แต่เวลาน้องแถวบ้านชวนไปเล่นจะไม่เล่นแล้วอะไรเงี้ยอ่ะ เราก็คนบ้านๆนี่แหละก็เลยงงว่าทั้งที่โตมาก็ใช่ว่าจะสบาย บ้านก็ใช่ว่าจะสะอาดกริ๊บแต่มันก็มีแค่เรื่องฝุ่นไรงี้อ่ะค่ะแต่ทำไมถึงเป็นอาการพวกนี้ แต่ก็จะเกลียดมากเวลาห้องน้ำเปียกฝาโถส้วมเปียก ออกตัวไว้ก่อนว่าอย่ามองเราไม่ดีเลยนะคะ คือมันเป็นปัญหาใหญ่มาก มันรบกวนชีวิตพื้นที่สมองแล้วก็การนอนมากๆ เราเคยนอนไม่พอ นอนไม่หลับเพราะอาการพวกนี้เลย ร่างกายช่วงนั้นย่ำแย่สุดๆ เป็นหนักเลยเวลาหน้าฝน แต่ก็ชอบเวลาฝนตก แต่ต้องตอนอยู่บนเตียงไม่ก็ในห้องเรียนเท่านั้น คือมันเป็นอาการของอะไรหรือป่าวที่เกี่ยวกับทางจิต มาขอความแนะนำว่าควรทำยังไงควรไปหาหมอมั้ย ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาตอบล่วงหน้าเลยนะคะ