สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็กม.ต้นคนนึงที่ได้รับข่าวร้ายมาว่าพ่อที่เรารักนั้นเสียชีวิตไปทั้งที่อายุเพิ่งจะเข้าเลข4เท่านั้น เรารักพ่อคนนี้มากยิ่งกว่าชีวิตเพราะเขาไม่เคยตีเรา ไม่เคยด่าเราแรงๆ เขาใช้เหตุผลคุยด้วยตลอดและก็ตามใจเราทุกอย่าง เราเองก็หวังว่าจะเป็นลูกที่ดีให้เขาด้วยการไม่ยุ่งกับสิ่งเสพติดหรือพนัน จนตอนนี้เขาเสียไปได้สามอาทิตย์แล้วค่ะแต่เรายังทำใจไม่ได้เลย แชทที่เราเคยคุยกับเขาตลอด เวลาที่เขาเขาโทรมาถามว่ากินข้าวรึยังทุกวันมันทำให้เราชินไปแล้ว เราปวดใจตลอดที่ได้กลับไปอ่านแชทเก่าๆแล้วคิดถึงเขามากแต่เราก็ไม่กล้าลบแชทนั้น มันคือความทรงจำสุดท้ายที่เราคุยกัน อยากทราบความเห็นเพื่อนๆค่ะว่าเวลาเสียคนรักมากไปนี่ต้องทำยังไงดีคะ เราไม่อยากลบแชทเขาแต่เรื่องหลายอย่างมันทำให้เราทำใจไม่ได้ เขาบอกว่าเวลาจะช่วยแต่ตอนนี้รู้สึกว่ามันยังเหมือนเดิมเลยค่ะ อีกอย่างคือเราอาศัยกับแม่ด้วยความที่มีปัญหาครอบครัวและพ่อเสียไป แม่เริ่มเปลี่ยนมาทำดีกับเราทำให้เราไม่ชินเลยค่ะ เหมือนมันจะทนแทนกันไม่ได้เลยต่อให้เขาจะมารักเราตอนนี้ก็ตาม