ครูประจำชั้นชอบจิกกัด เรื่องมันมีอยู่ว่าครูท่านนี้ชอบจิกกัดนักเรียนด้วยคำพูด ชอบเอาอารมณ์ตัวเองเป็นหลักเวลามีเรื่องอะไรให้นักเรียนทำ ต้องให้เสร็จภายในเดี๋ยวนั้นเลย เพราะอยากให้คุณครูท่านอื่นเห็นว่าตัวเองสามารถทำเสร็จเร็วกว่าห้องอื่นๆ เวลาที่นักเรียนบ้างคนทำช้าก็จะจิกกัดประมาณว่าไล่ชื่อว่าเหลือใครๆบ้าง บอกว่าคนอื่นทั้งห้องรออยู่ เวลามีกิจกรรมของสายเช่น สายเรามีค่ายภาษาจีนต้องเดินทางไปต่างจังหวัด มีค่าเข้าค่าย 1,500 บาท มันเป็นค่ายที่มีโรงเรียนอื่นไปร่วมด้วย เราเคยไปครั้งหนึ่งทีแรกว่าจะไม่ไปเพราะมันแพง แต่ครูก็จะชอบพิมพ์ลงไลน์กลุ่ม ตัดท้อว่าครูก็อย่าทำให้เป็นความทรงจำ ขายฝันว่าไปเข้าค่ายไปเจอคนดังแบบพี่มาริโอ้ มีกิจกรรมนั่งทะเลรอบกองไฟเป็นการอำลาพี่ม.6 มีเลี้ยงหมูกะทะมีพาไปชมภาพ3มิติ แต่ในความเป็นจริงมีแต่ความทรงจำแย่ๆ เจอมาริโอ้อะไรก็ไม่มีกิจกรรมรอบกองไฟก็ไม่มี กิจกรรมอำลาพี่ม.6ก็ไม่มี ไปกินหนูกะทะนักเรียนก็ท้องเสียกันเยอะมาก ไปเที่ยวชมภาพ3มิติพอถึงที่ก็ไม่มีการบอกนักเรียนอะไรเลย คนเมารถก็กินยาละนอน ไม่มีคนปลุกเพราะครูไม่ได้บอกอะไรนักเรียนกันเองก็ลงไปงงๆเพราะตรงที่จอดมันเป็นที่เปล่าๆต้องเดินไปอีกนิดหน่อยถึงจะถึงที่ชมภาพสามมิติเลย พอคนลงไปเยอะแล้วเพื่อนเลยมาปลุก เราก็รีบวิ่งตามไป พอไปถึงครูก็กำลังจ่ายตั๋วเข้าชมพอเห็นกลุ่มพวกเรา ครูก็บอกไม่ให้เข้าแล้วนะคะ มาช้าครูจ่ายค่าตั๋วแล้ว พวกเราเกือบ20คนก๋แบบเอ๋อเลยทำตัวไม่ถูกได้แต่เดินไปซื้อนํ้า คนขายนํ้าก็ถามไม่เข้าไปหรอ เราก็ได้แต่บอกว่าเข้าไม่ทันครูจ่ายค่าตั๋วไปแล้ว เขาก็งงเพราะปกติถ้ามากันเยอะๆจะมีการจองเอาไว้นะ แล้วก็ไม่รู้ว่าควรทำไงก็เดินกลับไปรอที่รถ วันใกล้กลับก็มีนักเรียนเป็นไข้กัน ครูก็ไม่รู้อะไรเลยว่านักเรียนเป็นร้ายแรงแค่ไหน มีแต่ครูคนอื่นที่ค่อยวิ่งไปซื้อยา ซื้อเจลลดไข้มาให้นักเรียน ส่วนครูที่เป็นครูประจำชั้นและรับผิดชอบในกิจกรมมนี้ก็นอนพักสะบายเลย ตอนนั่งรถก็ไม่ให้นักเรียนเปิดเพลงบนรถอีก เดินทางตั้ง12ชั่วโมงไม่มีเปิดเพลงเลย ตอนขากลับก็ไม่ให้เปิด นักเรียนก็อยากสนุกกันบนรถก็ไม่ได้สนุก พอมาถึงก็ไม่มีการลาพักอะไรให้นักเรียนเลยมาถึงก็ดึกวันต่อว่าก็ต้องเข้าค่ายลูกเสื่อต่ออีก แล้วพอมาวันปัจฉิมก็มาบอกนักเรียนไม่ให้บูมให้พี่เขา แล้วเราก็มารู้อีกทีว่าที่ไม่ให้บูมให้เพราะไม่ชอบรุ่นม.6ปีนั้นเพราะไปเข้าค่ายน้อย ทำให้เลือกที่ไปให้โรงเรียนอื่นไปเพิ่ม ไม่ให้มีการเก็บเงินสายด้วย แล้วเราก็อยู่ชั้นม.5ก็ต้องออกกันเองในการทำบูม  เวลานักเรียนมีเรื่องอะไรก็จะค่อยแต่ซํ้าเติมอยู่ตลอด เรื่องล่าสุดคือวันนี้เอง วันนี้เราไปโรงเรียนสาย ครูเข้าก็ทักในไลน์กลุ่มหาเราให้เราไปติดต่อคุณครูท่านหนึ่ง ให้เราไปติดต่อเดี๋ยวนี้ตั้งแต่8:26 แต่เราไม่เห็นเพราะกำลังแต่งตัวจะออกจากบ้านแล้ว พอผ่านไป3นาทีครูเขาก็บอกงั้นคงต้องติดต่อผู้ปกครอง เพื่อนในไลน์กลุ่มก็บอกครูว่าเรายังไม่ไปโรงเรียนแล้วแกก็โทรบอกผู้ปกครองเรา แม่เราก็บอกว่าเราไปโรงเรียนแต่ไปรถคนละคันกัน พอ8:57แกก็บอกว่าครูเขารอนานแล้ว ทั้งที่เราเห็นเราก็รีบไลน์หาครูที่ต้องติดต่อทันทีตั้งแต่8:39 เราทั้งไลน์ไปหาครูและโทรไปแต่ครูไม่รับ พอ8:58ก็มีครูอีกคนโทรมา ถามเราแค่ว่ามีพาสปอร์ตมั้ยซึ่งมันเป็นเรื่องเดียวกันกับที่ครูเขาให้ไปติดต่อ พอเราคุยเสร็จเราก็บอกครูประจำชั้นไปว่าติดต่อเรียบร้อยแล้ว ครูเขาก็บอกว่าเราโกหก โกหกเขาเพื่ออะไรต้องการอะไร แล้วก็บอกจะโทรให้แม่มาพบ เราก็เลยบอกไปว่ามีครูโทรมาแล้วชื่อครู…โทรมาถามเรื่องเดียวกันกับครูที่ให้ไปติดต่อ แล้วก็บอกไปด้วยว่าไลน์ไปหาครูที่ให้ติดต่อแล้วด้วย แล้วครูเขาก็@ เพื่อนทุกคนในห้องแล้วบอกว่าให้ช่วยดูว่าเราอยู่ในห้องเรียนมั้ย เราก็เลยบอกไปว่าเราไม่ได้ไปโรงเรียน(เพราะตอนนั้นไมาอยากไปแล้ว ไม่อยากเจอครูเลย) แล้วครูก็โทรไปหาแม่เรา บอกไม่เห็นเราในห้องเรียน แล้วแม่ก็โทรมาหาเราถามเราอยู่ไหน เราก็บอกว่าเราอยู่บ้านยังไม่ได้ออกไปเพราะคุยกับครูอยู่ ตอนนั้นเราแบบร้องไห้ด้วยเพราะเรื่องมันมีแค่ว่าเรามีพาสปอร์ตมั้ยแค่นั้น  พอครูคุยกับแม่เสร็จแกก็พิมพ์มาว่า สงสารแม่จัง โทรมายืนยันว่าลูกมาโรงเรียน เราแบบ…เลยเพราะแม่เราไม่ได้โทรไปยืนยันแบบนั้น แต่เป็นครูที่โทรมาแล้วมาบอกว่าเราไม่อยู่ในโรงเรียน ตอนนี้มันดูกลายเป็นเรื่องใหญ่ เพราะเวลามีเรื่องอะไรในห้องครูประจำชั้นจะชอบคุยในที่เยอะๆอาจจะเป็นแบบอยากแสดงอำนาจด้วยมั้ง(ความคิดส่วนตัว เพราะแกชอบทำอะไรเอาหน้า) เราก็เลยไม่รู้ควรทำไงตอนนี้เพราะในอนาคตก็ต้องเจอกับครูอยู่ดี แล้วครูก็จะเป็นแบบนี้ตลอด พอมีอะไรให้ช่วยก็ทำดีด้วยมันเหมือนการตบตัวแล้วลูบหลังอ่ะ แล้วเวลาแกไม่ชอบใครก็จะจิกกัดตลอดมีอะไรให้พูดนิดเดียวก็ไม่ได้เพราะแกสามารถทำเรื่องเล็กให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ได้ เพราะมีเพื่อนที่ใส่รองเท้าเล่นมาโรงเรียน แกก็สามารถทำให้เพื่อนคนนั้นขึ้นห้องปกครองได้เรื่อง