Day 1
ทะเล สถานที่ปราศจากความคิด ความตึง 
อดีตผุดขึ้นในหัว คิดถึงเรื่องความสุขที่ผ่านมา พร่ำคิดกับตัวเองว่า ตอนนั้นฉันรู้สึกมีความสุขมากกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้มั้ยนะ

ที่พักฉันชื่อ “เฉลียงลม” ฉันจะบอกว่าฉันเคยมาพักแล้วหละครั้งนึงเมื่อนานมาแล้วกับเพื่อน ตอนที่ฉันพึ่งขึ้นมหาลัยปี1ได้ ฉันยังจำได้ดีว่า ความรู้สึกตอนนั้นกับตอนนี้ไม่เปลี่ยนไปเลย เมื่อครั้งนั้นฉันกับเพื่อนเห็นมีกีตาร์วางอยู่บริเวณที่เช็คอิน ฉันจึงขอยืมมานั่งดีดเล่นกันกับเพื่อนตอนหัวค่ำพร้อมกับไลฟ์สดเฟสบุ๊คโชว์ลงโซเชียลอีกซะด้วย ฮ่าๆ พอมองย้อนกลับไปฉันคิดถึงเอาซะมากเลยหละ พอฉันเข้าเช็คอินครั้งนี้ ฉันเจอกีตาร์ตัวเดิมถูกตั้งวางไว้อย่างเดิมตรงล๊อบบี้ที่พัก ฉันอดยิ้มไม่ได้เลยหละที่ได้เห็นมันอีกครั้ง  

ที่หาดหน้าบ้านมีร้านหมึกซาชิมิ ฉันสั่งมา 1ตัวลองดูเสียหน่อย ก่อนที่จะกินฉันคิดสงสาร พวกมันดิ้นรนเพื่อจะมีชีวิตรอด สุดท้ายมาจบที่ปากเรา ถ้าเป็นเราสักวันจะไปจบที่ปากใครแบบนี้บ้างหรือเปล่าเนี่ย แต่ช่างปะไร อิทาดากิมัส… หลังจากคำแรกที่กินไป ฉันก็เริ่มบรรเลงจนหมดจาน และความรู้สึกสงสารทั้งหมดนั้นหายไปชั่วขณะ….

หลังจากกินหมึกซาชิมิแสนอร่อยเรียบร้อยแล้ว ฉันไปนั่งร้าน Cafe ชื่อ Fat Submarine แถวๆนั้น
ร้านกาแฟนี้ติดริมทะเลตรงหาดหน้าบ้าน กินกาแฟไป ชมทะเลและขอบฟ้า ฟังเสียงคลื่น ซ่าๆไป ดีไม่น้อยเลย แต่น่าเสียดายตอนที่ฉันไปท้องฟ้าเป็นสีเทาๆเหมือนมีเมฆหมอก หรืออาจเป็นฝุ่น

Sunset Hunting Mission
ในเมื่อวิวสภาพอากาศมีฝุ่นมืดครึ้มแลดูไม่เป็นใจ ก่อนจากวันนี้ไป อย่างน้อยขอให้ฉันได้เห็นสิ่งสวยงามสักนิดก็ยังดี…

พระอาทิตย์กำลังจะตกลง ใจกลับปลงทุกสิ่งไม่มีค่า คงเป็นเพราะเหน็ดเหนื่อยจากกายา ทำให้ตาพร่ามัวและอ่อนเพลีย
แสงอ่อนๆส่องมาน่าฉงน สีฟ้าปนชมพูแอบสงสัย สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นได้อย่างไร ไม่มีใครหยั่งรู้เหนือเวลา….

ที่พักมีร้านอาหารชื่อ “ ครัวเฉลียงลม”  ร้านอาหารติดวิวทะเล บรรยากาศที่ร้านดีมากและอาหารทะเลสดอร่อย  ฉันไม่ได้ถ่ายรูปอาหารไว้เลย มารู้ตัวอีก
ทีก็หมดจานซะแล้ว…

จบ Day 1
.

.