เราอายุ 27 ปี แต่งงานกับสามีชาวต่างชาติ เขามีลูกติด1คน อายุ3ขวบ ตอนแรกก่อนแต่งงานเขาโกหกเราว่าเป็นลูกของพี่ชาย แต่จนแม่ของเด็กเสีย เขาต้องไปรับเด็กมาอยู่ด้วยเพราะไม่มีใครดูแล เขาจึงบอกความจริงกับเรา ตอนแรกคือตกใจมาก รับไม่ได้ที่เค้าโกหกเราทำไม แต่ก็ต้องยอมรับเพราะรักเค้า เด็กเข้ามาอยู่กับเรานิสัยแย่มาก ไม่พอใจกรี๊ด ร้องไห้ เหมือนไม่ยอมรับเรา พอจะนอนก็เอาเท้าถีบหลังเราไม่ให้นอนใกล้ เหมือนเรากลายเป็นส่วนเกิน ชอบมองเราตาขวางเหมือนเกลียดมา10ชาติ แต่เราดูแลเด็กคนนี้ทุกอย่าง อาบน้ำ ป้อนข้าว ตอนนี้เด็กอายุ3ขวบกว่ายังทำอะไรเองไม่ได้เลยสักอย่าง เข้าห้องน้ำก็ไม่เป็นยังใส่แพมเพิส เราก็ทำให้ทุกอย่าง เด็กเอาแต่ใจตัวเองมาก ทำลายข้าวของ เราดุด่า สามีเราก็จะตะคอกใส่เรา ว่าเราทำลูกเค้าร้องไห้ ทะเลาะกันเพราะเด็กคนนี้บ่อยมาก ตั้งแต่ลูกเค้าเข้ามาก็ทะเลาะกันตลอด จากที่ไม่เคยทะเลาะกันเลย ชอบโกหก ชอบแอบไปบอกพ่อเค้าบอกยายเค้าว่าเราตีเค้าทำร้ายเค้า ทั้งๆที่เราไม่ได้ทำอะไรเลย ดูเเลดีมาตลอด ไม่คิดเลยว่าเด็กอายุ3 ขวบจะโกหก ได้ขนาดนี้ พยายามเปิดใจให้อยู่หลายครั้ง แต่เด็กคนนี้ เหมือนงูพิษคอยแว้งกัดตลอด โกหก พ่อของเค้านู้นนั่นนี่ จนทะเลาะกันเกือบเลิกกันก็หลายครั้ง แต่เราก็ต้องอดทน เพราะเราพึ่งท้องกับเค้า ตอนนี้กลัวว่าถ้าลูกเราออกมาจะมีปัญหามากกว่านี้ เพราะเด็กพูดตลอดว่าไม่ให้พ่อเค้ามีลูกใหม่ แค่พ่อเค้าจะกอดเราเด็กยังร้องไห้ กรี๊ดเต็มบ้าน สามีเราถ้าไม่ติดเรื่องลูกเค้า เค้าเป็นคนดีมาก เงินทุกบาทที่หามาได้เค้าให้เรา ไม่เคยดื่มเหล้าหรือไปเที่ยวนอกบ้าน เราจะแก้ไขปัญหาลูกของเค้ายังไงดี กลัวยิ่งโตจะมีปัญหามากกว่านี้ นี่แค่ 3 ขวบ ยังร้ายขนาดนี้ เราไม่ได้อัคติกับเด็กนะคะ แต่มันเหนื่อยมากจริงๆ บอกใครไปคงไม่เข้าใจ