ส่วนตัวโสดมา 15 ปี+ มาจนถึงปัจจุบันที่อายุใกล้จะเลขสี่แล้ว 
เอาตามตรงลงเลยคืออินกับเรื่องความรักน้อยลง อาจจะเพราะโสดมานาน และได้เห็นประสบการณ์ชีวิตคู่ที่หลากหลายจากคนรอบตัว

15 ปีที่ผ่านมา ก็มีคนคุยเข้ามาบ้างเรื่อยๆ แต่สุดท้ายก็แยกย้ายกันไป ไม่ได้คบกันอย่างจริงจัง 
โดนเทบ้าง หรือเฟดออกมาเองบ้าง ปะปนกันไป  
 
จริงๆ ปัจจุบันก็ยังไม่ได้ปิดกั้นตัวเองซะทีเดียว แต่ด้วยอาชีพและไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิตในปัจจุบัน สังคมมันน้อยมาก ไม่ค่อยได้เจอใครมากนัก
เลยไม่รู้จะไปหาที่ไหน และก็ขี้เกียจขวนขวายด้วย เหมือนยิ่งอายุเยอะยิ่งชอบความสันโดษ ไม่อยากให้ใครมาวุ่นวายในชีวิต
มันเลยมีความย้อนแย้งในตัวเอง คือยังมีฟีลที่ยังอยากมีแฟนอยู่ (นิดๆ) แต่ในขณะเดียวกันก็ขี้เกียจแสวงหาด้วย 555

อีกอย่างคือจินตนาการถึงภาพตัวเองที่ใช้ชีวิตคู่กับใครซักคนเป็นเวลานานๆ แบบอยู่กันไปตลอดชีวิตไม่ออก
ขนาดคนในครอบครัว บางครั้งยังมีอารมณ์เบื่อขี้หน้า ไม่อยากเจอกันเลย 555

คนที่ผิดหวังกับความรักมาตลอดจนถึงปัจจุบัน ซ้ำแล้วซ้ำเล่า พูดง่ายๆคือชั่วโมงบินทางด้านความผิดหวังสูงมาก 
คุณยังเชื่อในความรักกันอยู่มั้ยครับ มาแชร์ประสบการณ์และความคิดเห็นกันหน่อย

ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากครับ