เรื่องที่จะเล่าทั้งหมดไม่ใช่คอนเทนท์หรือเรื่องแต่ง แต่อยากระบายและเตือนสติคนที่คิดจะทำแบบผม ให้ดูเป็นตัวอย่างว่าต้องแลกและสูญเสียอะไรบ้าง

เรื่องมันเริ่มมาจากช่วงผมทำงานอยู่ กทม ตอนนั้นอายุราวๆ28 ทำธุรกิจนำเข้า มีเงิน ไม่มีสังคมเท่าไหร่เพราะติดเกม ก็เล่นเกมจนไปเจอผู้หญิงคนนึงชื่อเอ(นามสมมุติ) เออยู่ ตจว เป็นลูกสาวเจ้าของธุรกิจใหญ่มูลค่าเกือบๆ9หลัก แน่นอนว่ารวยกว่าผมมาก ผู้ใหญ่ทางเอไม่ชอบผมเพราะมีเงินน้อย เราก็ไปมาหากันอยู่2ปี และเอก็ตั้งใจปล่อยตัวเองท้องโดยไม่ปรึกษาผม เพื่อให้ผมได้มีช่องทางย้ายไปอยู่กับเอที่ ตจว และแน่นอนว่าพอผู้ใหญ่ทางเอรู้ก็ให้ผมเลิกทำงานที่ กทม แล้วมาอยู่กับเอ ช่วยครอบครัวเอทำธุรกิจ แต่ก็ยังมองว่าจนและมาเกาะอยู่ดี ซึ่งในระหว่างที่เอท้องอยู่นั่นเอง มีเด็กอายุ16ย่าง17ชื่อบี(นามสมมุติ)มาสมัครงาน ด้วยความที่เป็นเด็ก บีเลยกรอกไปหมดทุกอย่างว่าเคยทำอะไรมาบ้าง เพราะกลัวจะไม่รับทำงาน และบีกรอกไปว่า เคยเลี้ยงเด็ก แล้วบีก็ได้เข้าทำงาน ด้วยความที่เป็นเด็กกำลังโต หน้าทรงไข่ ตาโต สูง170 ขาเรียวยาว ก้นใหญ่ เอวคอด หุ่นดีมากโดยที่ไม่ต้องเข้าฟิสเนส แน่นอนว่าผมชอบ แต่บีจะพูดจาไม่ค่อยรู้กาลเทศะ เพราะเป็นเด็กบ้านนอก หยาบบ้างอะไรบ้าง แล้วเอก็กำลังคิดหาพี่เลี้ยงหลังคลอดพอดี ผมเลยเสนอให้บีมาช่วยดู เอก็ตกลง และนั่นคือจุดเริ่มต้นของความทุกอย่าง
เมื่อลูกคลอด ได้ไม่นาน พ่อเอก็ให้เอไปช่วยดูงาน เพราะไม่ไว้ใจผม และปล่อยผมดูลูกอยู่กับบีซึ่งมาเป็นพี่เลี้ยง ผมเลยมีโอกาสได้คุยกับบี ด้วยความที่บีเป็นเด็ก จึงว่าง่าย คุยไปคุยมาก็ชอบกัน สุดท้ายก็นัดกัน มีอะไรกัน ซึ่ง ณ ตอนนี้คือเอก็ห่างกับผมมาก ไม่ได้คุยไม่ได้ใกล้ชิดกัน เหมือนเอาผมมาไว้เลี้ยงลูกเฉยๆ และไม่ได้นอนห้องเดียวกัน กลายเป็นว่าผมกับบีเลี้ยงลูกไปมีอะไรกันไป ตอนแรกผมแค่ชอบบีเพราะหุ่นดี ตอนนี้เริ่มรักจริงๆ เลยอยากให้บีหุ่นดีกว่านี้ เลยเสนอพาไปเสริมหน้าอกที่ รพ ยัน... หมดไปแสนกว่าบาท ตอนนี้บีหุ่นดีมาก สูงขาเรียวยาว มีก้น มีสะโพก เอวคอด มีหน้าอกใหญ่ๆ สูง170 หน้าทรงไข่ ตาโต ผมยาว และเด็กกว่าผมมาก คือเพอเฟคมากสำหรับผม พอผมเริ่มรู้สึกว่ารัก แน่นอนว่าก็เริ่มหึงหวงอย่างเห็นได้ชัด จนเอจับได้ ทะเลาะกัน ผมกับเอเลิกกัน และผมเอาลูกย้ายออกไปอยู่ที่อื่นกับบี แต่เพราะว่าผมไม่มีรายได้ เพราะทิ้งงาน กทม มาเลี้ยงลูก เอจึงจ้างเลี้ยงลูกเดือนละ2หมื่น ส่วนบีพอออกมาอยู่กับผมข้างนอก ก็เริ่มออกไปหางานทำแถวบ้านเพราะไม่ได้เป็นพี้เลี้ยงแล้ว ไม่มีรายได้ ผมกับบีก็ช่วยกันเลี้ยงลูกทั้งหมด 5ปี มีทะเลาะกับบีบ้างเพราะอายุห่างกันเยอะ และบีไม่กล้าเปิดเผยกับใครว่าผมเป็นแฟน เพราะเค้ารุ้สึกว่าไปแย่งผมมาจากเอ ก็คบกันอยู่เงียบๆแบบนั้น บีจะเที่ยวบ้างตามประสาวัยรุ่น แต่เที่ยวไม่มากเพราะทำงานอยู่นอกเมืองไม่ค่อยมีที่เที่ยว จนบีย้ายงานล่าสุดไปได้งานในเมือง ได้เจอผู้ชายหล่อๆเยอะ ได้เจอผู้ชายรุ่นเดียวกัน บวกกับว่าผมกับบีอยู่กันมานานแล้วเค้าเริ่มเบื่อคนแก่ บีเริ่มคุยกับผู้ชายอื่น... เริ่มเที่ยวบ่อย เริ่มกลับดึก เริ่มนอนเอาหมอนข้างกั้นกลาง เริ่มเข้าห้องน้ำนาน(พิมพ์คุยกับคนอื่น) เวลานอนก็จะคลุมโปงไม่ให้เห็นว่าทำอะไรกับโทรสับ และยิ้มให้โทรสับบ่อยๆ ซึ่งผมก็ทะเลาะกับบีเรื่องนี้บ่อยมาก เวลาทะเลาะกันบีจะขึ้นกูมุง สัด เรียกผมว่าไอ้ ไม่สนอายุ แต่ผมก็พยายามยอม พยายามให้จบด้วยดี เพราะรักบีกับลูกมาก ตอนนั้นคือทำใจแล้วว่าบีมีคนอื่นแน่ๆ แต่กลัวว่าถ้าบีทิ้งไปแล้วผมจะทนเลี้ยงลูกคนเดียวไม่ไหวเพราะเครียด เลยพยายามยื้อทุกอย่าง รวมถึงใช้เงินซื้อเวลาขอให้อยู่
สุดท้ายผมกับบีก็อยู่กันไปทะเลาะกันไป จนวันนึงเอทักมา บอกว่าจะเอาลูกคืนแล้วนะ ไม่จ้างแล้ว แน่นอนว่าผมต้องคืน เพราะลูกใช้นามสกุลทางแม่ และครบครัวแม่เด็กมีเงิน สู้คดีไปผมก็แพ้เพราะจน พอบีรู้เรื่องว่าเอไม่จ้างผมแล้ว ไม่มีรายได้แล้ว มีแต่เงินเก็บซึ่งก็ดูไม่มีอนาคตอะไร บีจึงตีตัวออกห่างอย่างชัดเจน ขอย้ายไปนอนห้องข้างๆ ไม่นอนห้องเดียวกัน ไม่ให้ยุ่งวุ่นวาย ไม่ให้ถาม ถ้าบีจะออกไปไหนแล้วผมเอ่ยปากถาม บีจะมองผมตาขวางแล้วชี้หน้าบอกผมว่า มุงอย่ามาเยอะกับกู ! ผมก็พยายามพูดดีๆว่าไม่รักกันแล้วก็ไม่ต้องพูดจาแย่ๆแบบนี้ได้มั้ย เดี๋ยวพี่จะทนไม่ไหวนะ บีก็มองหน้าแล้วตอบกลับมาว่า มุงคิดว่ากูอยากทนเหรอ? กูไม่เคยรักมุง มุงอย่ามาเยอะกับกู.. มาถึงตรงนี้คือบีก็อายุ21แล้ว โตเป็นสาวแล้ว คิดได้เยอะแล้ว บีคงจะรู้ว่าอยู่กับผมไปก็ไม่มีอนาคต แก่ก็แก่ งานก็ไม่มี บีคงอยากจะไปให้พ้นๆผมเต็มที่
ผมอยู่กับบีมาทั้งหมด5ปีกว่า หมดเงินไปราวๆ3แสน มีอะไรกับบีไม่ต่ำกว่า1400ครั้ง อย่างที่บอกว่าบีหุ่นดีมาก ถ้าในมุมมองของผู้ชายที่จะเอาผู้หญิงอย่างเดียว ก็คงพูดว่าคุ้มแล้ว 3แสน 1400ครั้ง อยู่ตั้ง5ปี แต่ผมไม่ได้คิดแบบนั้น ยิ่งอยู่กันนาน ผมยิ่งรัก รักมากกว่าที่รักเอหลายเท่า รักมากกว่าที่ผมรักตัวเองซะอีก
เสียบีไปมันก็เหมือนชีวิตผมไม่เหลืออะไรเลย เพราะเดี๋ยวเอก็จะเอาลูกคืนแล้ว คิดวางแผนชีวิตกับบีไว้เยอะเพราะรักมากจริงๆ
แล้ววันที่บีจะทิ้งผมไปก็มาถึง เรื่องก็คือ บีมีคนคุยอยู่ เป็นลูกคนมีเงิน แล้วเย็นนั้นบีเลิกงานไม่ยังไม่กลับบ้าน ไปเที่ยวกลับดึก และผมตามดูเฟสผู้ชายคนนี้อยู่ เลยรู้ว่าไปด้วยกัน คืนนั้นผมเลยทักไปหาผู้ชายว่าให้เลิกยุ่ง เพราะบีอยู่กินกับผม พอเช้ามาบีเปิดแชทก็เห็นผู้ชายทักมาด่า จึงไม่พอใจผมมาก แต่ไม่โวยวายอะไรซักคำ ออกไปทำงานเงียบๆ ผมนึกว่าบีจะเข้าใจผม แต่ความจริงแล้วคือ บีไม่ได้ไปทำงาน บีลางานแล้วกลับบ้านไปหาพ่อ ให้พ่อเอารถมาขนของที่บ้านกลับไปทั้งหมด.. โดยที่บีไม่บอกอะไรผมซักคำ ผมมารู้ตัวอีกทีคือบีโทรมาบอกว่า บีกับพ่ออยู่หน้าบ้าน เปิดประตูด้วยจะมาขนของกลับ และแน่นอนว่าพ่อก็ต้องเชื่อลูก ไม่ฟังคนอื่นอยู่แล้ว ผมขอให้บีเข้ามาคุยกับผมส่วนตัวเผื่อบีจะเปลี่ยนใจ แต่บีปฏิเสธที่จะคุย ตะโกนหน้าบ้านใส่ผมว่า กูไม่มีอะไรจะคุยกับมุง มุงกับกูมันจบแล้ว ให้กูเข้าไปเอาของจะได้กลับ เสียเวลาชีวิตกู5ปีมุงยังไม่พอใจอีกเหรอ.. ผมเสียใจทำอะไรไม่ถูก สุดท้ายต้องยอมให้บีเอาของกลับ
หลังจากนั้นผมก็พยายามทักเฟสบีไป บีก็ด่าผมด้วยคำหยาบต่างๆนาๆ บอกว่ามุงไม่มีสิทธิ์ในตัวกูมุงอย่า มุงอย่าเยอะไม่ใช่พ่อกู มุงไม่เคยเป็นอะไรกับกู กูไม่เคยรักมุง เลิกวุ่นวายกับกูได้แล้ว และบล็อกเฟส เหลือไว้แต่ไลน์ ผมก็ทักไลน์ไปว่า พี่ยังทำใจไม่ได้ อย่าบล็อกไลน์ได้มั้ย เหลือช่องทางให้พี่ติดต่อบ้าง พี่คิดถึงมาก บีก็อ่านแล้วตอบ อืม.. หลังจากนั้นผมก็พยายามง้อ พยายามคุยเผื่ออะไรๆมันจะดีขึ้น แต่บีก็หยาบใส่ผมตลอดเวลา พูดทุกครั้งว่าเลิกวุ่นวายเลิกกับกูซักที จนล่าสุดผมไปเห็นบีถ่ายร้านคาเฟ่คู่กับลูกคนรวยคนนั้น ผมเลยทักไลน์ไปคุยเรื่องผู้ชายคนนี้ บีอ่านแล้วก็ตอบมาว่า มุงมันเห็นแก่ตัว ก็สมน้ำหน้ามุง มุงทำกับเอไว้แบบนั้น ตอนนี้ก็ถึงตามุงเองโดนบ้างแล้วไง เค้าเรียกกรรมตามสนอง มุงจะมาโทษอะไรกู ก็มุงไปทำกับคนอื่นไว้ก่อน แล้วบีก็บล็อกไลน์ผมทันที บล็อกเบอร์ และทุกๆอย่างไม่ให้ติดต่อ หลังจากนั้นผมก็ติดต่อบีไม่ได้อีกเลย
หลังจากเรื่องบีผ่านไป ผมก็ต้องทนเลี้ยงลูกคนเดียว ในบ้านหลังเดิม รถคันเดิม ที่นอนที่เคยนอนด้วยกันมองไปบีก็ไม่อยู่ ในครัวบีเคยยืนทำอาหาร มองไปตอนนี้ก็ไม่มี ในรถบีเคยนั่งอยู่ข้างๆแล้วลูกนั่งตัก ตอนนี้ก็เหลือแต่ลูก กลางคืนผมร้องไห้คิดถึงบีจนหลับทุกคืน บางคืนฝันถึง ตื่นกลางดึกมองไปข้างๆบีก็ไม่อยู่ให้กอดแล้ว
ความรักไม่เหลือแล้ว เอก็กำลังจะเอาลูกคืน สุดท้ายบ้านนี้จะเงียบ เหลือแค่ผมคนเดียว ตรอมใจมากน้ำหนักลงเป็น10กิโล แต่พยายามไม่ลงกับลุก พยายามยิ้มกับลูก คุยกับลูก เล่นกับลูก สอนลูก ใช้เวลากับลูกเท่าที่เวลามีเหลืออยู่ แต่อนาคตของผมไม่เหลือแล้ว เงินเก็บก็จะหมด เริ่มแก่ก็ไม่รู้จะไปทำอะไร ลืมบอกไปอีกอย่างว่าผมเป็นโรคหัวใจ ทำงานหนักไม่ได้ เรื่องทำงานแบบใช้แรงงาน เลิกคิดไปได้เลย ที่ทำได้ตอนนี้คืออดทนเลี้ยงลูกจนกว่าจะปีใหม่ แล้วเอจะมาเอาลูกคืน และไม่ให้ผมยุ่งกับลูกอีก

บีพูดไม่ผิด ผมเห็นแก่ตัว ผมทิ้งเอเพราะต้องการบี สุดท้ายผมเองก็ไม่เหลืออะไร คนรัก อนาคต ลูก เงิน เสียหมดทุกอย่าง และก็ผมเองที่ทำให้ลูกเป็นเด็กมีปมพ่อแม่เลิกกัน ปีใหม่นี้เอจะเอาลูกคืนแล้วไม่ให้ผมเจอลูกอีก ผมเองก็ไม่เหลืออะไรแล้ว ใจผมก็อยู่กับบี คือรักมากๆ บีคือโลกทั้งใบ แต่บีไม่กลับมาแล้ว ลูกก็ไปแล้ว ผมก็พอแล้วชีวิตนี้ หลังปีใหม่คงจะมีข่าวคนยิงตัวตายในรถ ก็น่าจะเป็นผมนั่นแหละ พอแล้วกับความผิดพลาดทุกอย่าง สงสารลูกมาก แต่อยู่ไปก็ไม่ได้เจอลูก ไม่มีกำลังใจอะไรให้อยู่ต่อ

ขอบคุณสำหรับคนที่อ่านจนจบนะครับ ผมแค่อยากระบายก่อนไป แล้วก็อยากเตือนสติสำหรับใครที่คิดจะนอกใจแฟน ยิ่งถ้ามีลูกแล้วอย่าทำเลยครับผลมันจะไปตกอยู่กับลูก ถ้าไม่รักกันแล้วก็คุยกันเลิกรากันไปดีๆแล้วค่อยไปมีใหม่ หรือถ้ามีลูกกันแล้ว เป็นพ่อแม่คนก็ลองพยายามอยู่ด้วยกัน พยายามทำให้มันดีขึ้นเพื่อลูก ลูกเป็นเด็กได้แค่ครั้งเดียว ทำเค้าเกิดมาแล้วก็รักเค้าให้เต็มที่ ส่วนใครอ่านแล้วสมน้ำหน้าผม ผมไม่โกรธครับ ยอมรับว่าผมทำตัวเอง

เท่านี้ครับ จบแล้ว ขอบคุณที่อ่านครับ