ขอเกริ่นก่อนนะคะ เราไม่ใช่ไม่ชอบหรือเกลียดแม่แฟนมีช่วงแรกก่อนจะแต่งงานกัน แกโทรมาแรกๆเหมือนถามสารทุกข์สุกดิบปกติ แต่แล้วแกก็พูดว่าเราจะมาหลอกลูกชายแกใช่ไหม แกบอกว่าแกรู้ว่าเราไม่ได้รักลูกแกหรอก เราสตั้นไป แล้วแกก็บอกว่าตอบแกมาสิเงียบทำไม เราก็ตอบกลับไปว่าเรารักลูกแก แล้วแกก็เอาเราไปเปรียบกับสะใภ้คนเล็กว่าเขาดีอย่างนั่นอย่างนี้เขาไว้ใจได้เพราะเขารักน้องชายของแฟนจริงๆ อาจเพราะเราไม่ได้อยู่กับเขาเห็นเราผ่านแค่จอโทรศัพท์เขาบอกไม่รู้จักนิสัยใจคอเรา ทั้งที่คุยกันก็ปกติตลอดมา อันนี้เราก็ไม่เถียงเพราะเรากับแฟนมาทำงานต่างจังหวัดไม่ได้อยู่บ้านปีหนึ่งกลับ1-2ครั้ง 
มีงานทำบุญหาพี่ชายแฟนครั้งหนึ่ง เราไปถึงบ้านแฟนแล้วไปไหว้แม่กับพ่อของน้องสะใภ้ แต่เขากลับเชิดหน้าหนี เราหน้าเสียเลย ทั้งที่ย่าทวดก็พาเราไปแนะนำว่าเราคือแฟนของหลานคนโตเขา เรากับย่าทวดก็มองหน้ากัน เราถึงกับน้ำตาซึม สายตาเขาเหยียดเรามาก ก็ดูเหมือนแม่แฟนจะภูมิใจกับสะใภ้คนเล็กมากชมไม่หยุดปากว่าเขาดีฐานะดี (อันนี้อย่าว่าแกเห็นว่าแกเงินนะคะ เพราะแกก็ไม่ใช่คนแบบนั้น) น้องสะใภ้เห็นเราเขาก็ไม่ทักทายเราด้วยซ้ำ เราไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้เราพูดให้แฟนฟังเขาก็ปลอบใจเราว่าคนอื่นยังไงก็ช่างเขาเราก็ได้ทำในส่วนที่ต้องทำไปแล้ว เขาจะได้ไม่ว่าเราไม่มีสัมมาคารวะเราก็อยู่ในส่วนของเรา เหตุการณ์นี้ก็จบไป
ล่าสุดเราได้ยินคือ แม่แฟนโทรหาแฟนเราแล้วคุยกันปกติ มีประโยคหนึ่งที่แกพูดว่าเรามีเงินเก็บเท่าไหร่ แฟนเราก็ตอบไปว่าไม่มีหรอก แล้วแกก็พูดว่าก็คงมีอยู่นั่นแหละก็เห็นส่งให้ทางบ้านเราอยู่ เรารู้สึกโกรธมาก เรา2คนส่งให้ทั้ง2บ้านเท่ากันนะคะ เรารู้สึกว่าการที่เขาพูดแบบนี้มันเหมือนทางบ้านเราไม่จำเป็นต้องใช้เพราะก็มีเงินอยู่แล้วไหมประมาณนี้ เราจะบอกว่าเราตกงานมา1เดือนเต็มเขาคงคิดว่าเงินที่ใช้ซื้อกินทุกบาทเงินลูกเขาคนเดียวหรือเปล่า 
เราไม่รู้ว่าแกมีอคติกับเราไหม แต่เวลาแกพูดมันทำให้เรารู้สึกแย่ แกอาจจะคิดหรือไม่คิดก็ได้ 
ถึงเราไม่ได้อยู่ใกล้แก แต่เรื่องเงินเราส่งให้ตลอด โทรศัพท์ก็ซื้อให้ ของกินก็ฝากให้ ทุกอย่างที่เกี่ยวกับแม่เขาแฟนขอซื้ออะไรเราไม่เคยปฏิเสธ
เราก็แค่มาบ่นเสยๆคะ พูดให้คนใกล้ตัวฟังก็ไม่ได้นั่นก็แม่เขา

ถ้าใครอ่านจบก็ขอบใจมากนะคะ