คือเรื่องมีอยู่ว่าเราคบกับแฟนมาได้ 8 เดือน แล้ว ช่วงๆแรกๆที่เราคบกันเขาทำดีกับเรามากๆเราอยู่ด้วยกันตลอดเวลาเรียนด้วยกันไปไหนก็ไปด้วยกัน
แต่พอมาหลังๆเขาต้องการพื้นที่ส่วนตัว อยากไปคนเดียว ไม่อยากมีเราติดไปด้วย ติดเพื่อน เพื่อนพี่น้อง และครอบครัวเขามาก่อนเสมอ ส่วนเราเขาไม่เคยนึกถึง เราทะเลาะกันหลายครั้งเพราะเรื่อง มือที่สาม แต่ไม่เชิงมือที่สาม เป็นมือที่สามในรูปแบบเพื่อน พี่น้อง แต่เขาพูดกับเราว่า เรามาหลัง ทุกคน เราไม่มีสิทธิ์พูด แล้วมีวันหนึ่งเราทะเลาะกันเรื่องเดิมอีก จนเราทนไม่ไหว เรากินยาเข้าไปเกือบ 100 เม็ด แต่เราไม่ตาย เขาพาเราไปส่งห้องแล้วทิ้งเราไว้ในห้องคนเดียวแล้วเขาก็ไปกับเพื่อนต่อ เราไม่มีสติ มีคนในหอมาเจอแล้วโทรตามเพื่อนเรามาแล้วพาเราไป รพ. ตอนที่เขากลับมาที่ห้องเขาไม่ทีความรู้สึกผิดอะไรเลย พอเราเข้า รพ.ไป เขาไม่แม้แต่เดินมาดูเราที่เตียง พอเราออกจาก รพ. แต่เรายังไม่เลิกกับเขาเพราะไม่เข็ด คบต่อไป นิสัยเขายังแย่เหทือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนตัวเอง จนตัวเขาเองได้รู้ว่าต้องไปเกณฑ์ทหาร ไม่ได้คุยกัน 2 เดือน และวันที่เจอเขาๆเปลี่ยนแปลงตัวเองไปมากๆ เขาเป็นคนที่ดีขึ้น ทำให้เราสบายใจขึ้น จนเขาได้ย้ายค่ายไปอยู่ค่าย รพ.แรกๆเขาก็ยังดีอยู่ ทำอะไรบอก ไปไหนบอก กินข้าวบอก ออกเวรเข้าเวร บอกหมดทุกอย่าง และมาหลังๆเริ่มนานเข้า เขาได้ทำงานที่ บก.แล้วเขาก็เริ่มเปลี่ยนไป เริ่มบอกไม่ว่าง ไปเข้าเวรไม่ยอมค้างสาย ตอบแชทช้าขึ้น แล้วเราก็ทะเลาะกันบ่อยขึ้นทุกวัน จนมาเมื่อคืน 18.ตค.เราไม่ได้คุยกันเพราะทะเลาะกัน และมาวันนี้ วันที่ 19 ตค.66 เขาได้ลาเราก็ได้เจอกันกันปกติเขาทักมาแบบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วเราได้ไปเจอแชทๆหนึ่ง เป็นที่ทหารผู้หญิงที่ทำงานด้วยกันที่ บก. อ่านแรกๆก็คุยงานปกติเราก็ไม่ได้เอ๊ะอะไร แต่เราดันไปเจอภาพแคปหน้าจอภาพหนึ่ง ของวันที่ 16.ตค.66 เป็นภาพที่ผู้หญิงคนนั้นแชทมาว่า ยุ่งไหม แต่ในแชทดันไม่มีข้อความของวันที่นั้นเพราะถูกลบไป และนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำแบบนี้ และเราก็เจอภาพ 2 ภาพที่เขาถ่ายเมื่อคืน 18 ตค.66 เป็นภาพตอนเขารวม กับตอนเข้าเวร ไม่รู้ว่าถ่ายให้ใครดู เพราะไม่ได้คุยกับเรา ปกติคุยกับเราเขาจะถ่ายมาให้ดู แต่คืนนั้นไม่ได้คุย พอเราถามเขาหาว่าเราชวนทะเลาะ ว่าเราโรคจิตชวนทะเลาะตลอด

ถ้าเป็นแบบนี้คนอ่านยังจะทนอยู่ไหมคะ ทั้งที่เราดีกับเขาทุกอย่าง ทั้งซื่อสัตย์ โลกทั้งใบให้เขาหมด เขาคือที่ 1 ตลอด คนอ่านมีคำแนะนำหรือความคิดเห็นอย่างไรบ้าง เราอยากออกไปจากตรงนี้มากๆแต่เราใจยังไม่แข็งพอ 🥲