เวลาที่เราไปเจอแขก เพื่อน หรือ คนที่แม่สนิทด้วย แม่จะชอบคุยเรื่องลูกๆใช่มั้ยล่ะคะ แล้วแม่เราเป็นคนที่เวลาออกไปเจอเพื่อนเราแล้วเพื่อนเราเป็นคนที่หน้าใสไม่มีสิว แล้วบางคนก็หน้าตาดีจมูกโด่ง แต่เราจมูกไม่โด่งแม่ก็จะตำนิข้อด้อยของเราต่อหน้าคนอื่นเหมือนเรื่องเล่นๆ เราไม่รู้จะทำยังเลยตามน้ำแต่มันก็รู้สึกแย่เลยเก็บไปร้องไห้คนเดียวเพราะ เคยร้องไห้แล้วแม่จับได้แล้วเหมือนแม่ไม่ค่อยพอใจแล้วก็ถามว่าจะร้องไห้มทำไมเรื่องแค่นี้เองแค่พูดเล่นๆกันเอง ลูกจริงจังเกินไปรึเปล่า เราไม่รู้จะตอบยังไงดี ก็เลยปล่อยผ่านๆไปจนถึงตอนนี้มันก็หนักขึ้นเรื่อยๆ เมื่อวานตอนที่ไปเจอแม่ของเพื่อนๆ (มีงานโรงเรียน)แล้วก็คุยกันตามปกติแต่แม่ก็จะเข้าเรื่องหน้าตาตลอดแล้วแม่ก็พูดเชิงเปรียบเทียบกับเราว่า ตอนแม่สาวๆแม่สวยกว่านี้อีกมีคนมาจีบเยอะแยะ แล้วเหมือนแม่ก็พูดเชิงประมาณว่าเราอ่ะหน้าตาไม่ดีเพราะไม่ได้แม่มา ตอนนั้นเรารู้สึกอยากหายไปจริงๆ ไม่รู้จะทำยังไง เลยตอบแม่ไปว่า ก็ยังดีที่ไม่ได้ส่วนแม่มาถ้าไม่มาคงไม่มีคนมาจีบแน่ ตอนนั้นเราคิดออกได้แค่นี้จริงๆ แต่ก็แอบรู้สึกแย่แล้วก็อายที่พูดแบบนั้นไป  ตอนนี้เราไม่รู้จะจัดการกับความคิดนี้ยังไงดีเราจริงจังเกินไปรึเปล่าที่ปกติเราก็ไม่ได้มั่นใจในหน้าตาตัวเองอยู่แล้วด้วย เราต้องทำยังไงดีคะ