เราเป็นเพื่อนกันคนนี้มาประมาณ4-5ปี แต่พอขึ้นช่วงม.6 ก็เริ่มห่างกันไป เขาบอกว่าเราเปลี่ยนไปเพราะเจอเพื่อนใหม่ แล้วก็จะโพสต์ประชดเราต่างๆ เหมือนว่าเราเป็นคนผิด  ยื้อเราไม่ไหวแล้ว แต่เพื่อนสนิทก็มีชุมนุมที่ต้องไปซ้อมตลอดหลังเลิกเรียน จากที่เคยไปไหนมาไหนด้วยกัน กับกลายเป็นว่าเราต้องไปกับเพื่อนกลุ่มใหม่แทนเวลาที่เพื่อนสนิทเราไปซ้อม เราจึงเริ่มสนิทกับเพื่อนใหม่มากขึ้น ทำให้เพื่อนสนิทน้อยใจ แต่เราก็เริ่มปรับตัวเพื่อให้ความสัมพันธ์เหมือนเดิม จนกระทั่งเราไปชอบคนที่อยู่ในชุมนุมเดียวกันกับเพื่อนสนิทเรา เราเลยบอกเพื่อนสนิทว่า เออน้องคนนี้อะหล่อนะ น่ารักสุดๆ เวลาเพื่อนสนิทเจอน้องที่ไหนก็จะถ่ายมาให้ดูตลอด แถมยังเคยแซวให้เราด้วยฟิลไปบอกน้องคนนั้นว่ามีคนแอบชอบ จากที่แซวอยู่ดีๆ กลายเป็นสองคนนั้นก็เริ่มคุยกันมากขึ้น จนชอบพอกัน แล้วก็ตกลงคบกัน เราพยายามที่จะไม่คิดมากเพราะเรื่องแค่นี้เพราะคบกันมานาน
แต่พอเพื่อนกลับเอามาอวดแม้แต่แชทที่คุยกันหวานๆหรือลงโน๊ตให้เราเห็น เรากลับรู้สึกเสียใจมากกว่าเดิม ทั้งๆที่รู้ว่าเราชอบทำไมถึงยังทำจะคบกันก็ไม่ว่าแต่ยังเอามาอวดกัน พอลองคิดถึงเรื่องต่างๆที่เพื่อนคนนี้เคยทำไม่ว่าจะเป็นการบูลี่นน.เรา เช่น เวลาเราแซวว่าอยากนั่งอันนั้นอันนี้ เขาก็จะพูดว่า นั่งได้หรอเดี๋ยวมันก็หักหรอก แซะทุกครั้งที่มีโอกาส แล้วจะชอบเอาส่วนสูงตัวเองมาอ้างทุกอย่างด้วยความที่มันเตี้ยกว่าเรามาก ทำให้เราดูตัวใหญ่กว่าเวลาไปไหนมาไหนด้วยกัน มันก็จะบอกว่าทำนั่นทำนี่ไม่ได้เพราะตัวแค่นี้เอง  กับอีกเรื่องที่เพื่อนพูดเคยพูดคำนั้นแล้วทำให้เราคิดขึ้นมากอีก เพื่อนพูดถึงแฟนเก่าว่า "รู้มั้ยทำไมกูถึงคบกับคนนี้" "เพราะว่าตอนนั้นบอกหล่อชอบ กูเลยลองทักไปจีบดู" ตอนนั้นที่ยังสนิทกันเลยไม่ได้คิดอะไรมากแต่ย้อนนึกดูถึงได้รู้ว่าคนแบบนี้จ้องที่จะเอาชนะเราทุกอย่าง
ตอนนี้ก็แทบที่จะไม่ได้ติดต่อกัน รู้สึกสบายใจขึ้นเพราะเพื่อนกลุ่มใหม่เราอยู่แล้วเอเนอร์จี้เราแมทกันมาก แต่ก็ใจหายเหมือนกันกับการเลิกคบใครที่คบกันมานาน