ครั้งนึงเราชอบรุ่นพี่คนนึงราให้ชื่อเขาว่านอต พี่นอตเป็นเดือนแผนกการโรงแรม เราแอบชอบเขาตั้งแต่ช่วงเดือนมิถุนา25xx แต่เราก็ต่างคนต่างไปมีแฟน จนช่วงเดือนพฤศจิกาของปีนั้นเราโสดแต่เขาไม่ วันนั้นเราไปสูบพอตกับเพื่อนชายในห้องน้ำชายเราเห็นเห็นเขาสูบบุหรี่อยู่ส่วนเราก็เดินเขาไปยืนพิงซิ่งล้างมือจู่ๆเขาก็เดินออกไปเหมือนคุยโทรศัพท์เราก็ไม่ได้สนใจสักพักเขาก็เดินกลับมาพร้อมพิงซิ่งข้างๆเราเราไม่ได้คุยอะไรกันเขาพูดกับเพื่อนเราแต่เราก็หันมามองหน้ากันบ้างหรือเราเผลอเขาก็หันมามองหน้าเรา แต่ก็ไม่ได้มีอะไรวันนึงจู่ๆวันนึงเพื่อนที่การโรงแรมทักมาชวนไปแค้มไปดูพี่นอตควงบาร์หรือเป็นบาร์เทนเดอ แต่เราปฏิเสธไป ไม่กี่วันหลังจากนั้นที่วิทลัยมาการแข่งบาร์เทนเดอ เราเลยไปดูคือจริงๆแล้วจะไปกินเหล้า พี่เขาไม่ได้ลงแข่งแต่ไปเป็นแขกรับเชิญและตากล้องมีครั้งนึงตอนเรากำลังเผลอเรารู้สึกเหมือนมีกล้องจับเลยหันไปดูเป็นพี่เขาที่กำลังถ่ายรูปอยู่เราก็ยิ้มไป พอพี่เขาขึ้นไปควงบาร์เราก็ได้ชิมเครื่องดื่มที่เขาทำเราพูดว่าอร่อยมากเขาก็ยิ้มแล้วลูบหัวเราเราสตั้นไปแปปนึง ผ่านมาอีกสัปดาแข่งบาร์เทนเดอรอบตัดสินรอบนี้อดกินเหล้าเราก็บ่นๆกับรุ่นพี่จู่ๆพี่นอตเดินออกไปไปเราก็แซวๆกับรุ่นพี่ว่าไปคุยกับแฟนแน่ๆ แต่เขากลับมาพร้อมกับชาไข่มุกให้เรา พร้อมพูดว่าอย่าไปกินเลยเหล้ากินชานมดีกว่า ไอเราก็เขินสิ
ผ่านไปไม่กี่วันเราเริ่มสังเกตว่าเขาทะเลาะกับแฟนเขาเหมือนอยากให้เราได้ยินว่าแฟนเขาโกรธแล้วเป็นยังไงๆไอเราตอนนั้นก็นั่งอยู่ด้านหน้าเขาก็ได้ยินหมดแปปนึงเหมือนเราลุกคนไปไหนไม่รู้พอเดินกลับมาที่โต๊ะก้เห็นว่าเขาคอลกับแฟนเราก็ออกแนวนอยๆแต่ก็เฉยเขาก็เฉย หลังจากนั้นเราก็ตึงใส่เรา จนถึงวันๆนึงเราสังเกตว่าไม่เจอเขาเลยแต่ก็เห็นว่าในสตอรี่เขาลงว่าแฟนเขามาหาเราก็เข้าใจละ แต่จู่ๆคืนนั้นเพื่อนเราทักมาบอกว่าพี่เขาเสียแล้ว เรานี้ทรุดเลยค่ะทั้งเสียใจและสงสารแฟนพี่เขา เขาจำได้เลยว่าคืนนั้นเราพูดว่าถ้าพี่อยากมาหาเราพี่มาได้เลยและเขาก็มาจริงๆแต่มาแค่เสียง เราไม่ได้ไปงานศพเขาแต่เราก็ติดตามเรื่องงานศพผ่านเพื่อนเขา พอเราดูสตอรี่แฟนพี่นอตเรายิ่งรู้สึกผิดที่ไปชอบเขา พองานศพเสร็จเราไปวิทลัยเพื่อนเราที่เรียนโรงแรมถือชาไข่มุกมาให้ เราก็งงนางบอกว่าก่อนพี่นอตเสียเขาเคยพูดว่าถ้าพี่เรียนจบหรือต้องจากไปไกลซื้อชาไข่มุกให้เราด้วยนะไอเราก็กำลังจะปล่อยโฮแต่กลั้นแต่จู่เพื่อนพูดขึ้นมาว่า พี่นอตชอบนะ เราทรุดลงกับพื้นแล้วปล่อยโฮเพื่อนก้ช่วยกันปลอบใหญ่ ตั้งแต่วันนั้นเราไม่เคยมูฟออกมาจากความคิดเหล่านั้นและเอาแต่คิดถึงเขา แต่ทุกครั้งที่คิดถึงหรือร้องไห้เรามักคิดขึ้นมาว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกันจะคิดถึงทำไมแล้วถ้าเขาคิดถึงจะทำให้เขาเศร้าหรือมีห่วงมั้ย