กระทู้นี้มาระบายเฉยๆ

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ ตั้งแต่เด็กจนโตเราอยู่กับแม่มาโดยตลอดพูดง่ายๆว่าเราโตมาโดยแม่ที่เป็นSingle Mum
คนที่เป็นพ่อเราเขาใช้ชีวิตของเขาไปโดยที่ไม่เคยช่วยเหลือเรื่องค่าเล่าเรียนหรือค่าใช้จ่ายอะไรเลยค่ะ เขาโยนภาระทุกอย่างให้แม่เราหมดเพราะคิดว่าแม่เราดูแลได้ แม่เราก็ดันเป็นผู้หญิงเก่งที่Supportตัวเองและลูกได้ 
ตั้งแต่อดีตตอนที่เรายังเป็นเด็กจนเราเรียนจบปริญญาตรี  เรากล้าพูดเลยว่าเราโตมาได้เพราะแม่เราคนเดียวล้วนๆ เรารักและสนิทกับแม่เรามาก
เราว่าปีหน้าจะไปเปลี่ยนนามสกุลค่ะจะได้เริ่มชีวิตใหม่ ที่ผ่านมาเขาไม่ยอมให้เราเปลี่ยนนามสกุล 

เราเคยคิดอิจฉาเพื่อนๆละคนรอบตัวที่เขามีพ่อที่น่ารักและอบอุ่นพ่อที่ใจดีกับลูก เข้าใจลูกและอยู่เคียงข้างลูก ซึ่งกับเราไม่เคยมีโมเม้นต์แบบนั้นเลยค่ะ 
ตั้งแต่เล็กจำได้ว่าพ่อไม่เคยกอดไม่เคยอุ้ม ไม่เคยหอมลูกสาวคนนี้ 
ญาติเราเคยบอกค่ะว่าพ่อน่ะเป็นคนที่แสดงความรู้สึกไม่เป็น เป็นคนแข็งๆ พูดอะไรไม่เคยถนอมน้ำใจคนอื่น  เราเคยสงสัยว่าเขาหย่ากับแม่มานานหลายปีแล้วทำไมถึงยังไม่มีแฟนใหม่สักที พอคิดๆดูแล้วน่าจะเป็นเพราะเขาเป็นคนควัก(เงิน)ยาก ถ้าเป็นเรื่องเงินนี่เขาใช้ส่วนตัวค่ะ ลูกนี่ไม่เคยคิดจะให้ เอาจริงๆเราก็เคยขอนะแต่เขาบอก เก็บเกินไว้ใช้เองตอนเขาแก่  ใจเรายังแอบคิดเลยว่าถ้าเขามีแฟนใหม่ เขาจะดูแลผู้หญิงคนนั้นยังไง ? 
ขนาดญาติยังเคยพูดเลยว่าทำไมพ่อเราถึงเป็นคนที่โคตรเห็นแก่ตัวได้ขนาดนี้ (เรื่องเงิน)

ใครที่อยู่ในสถานณการณ์เดียวกันกับเรา เราขอส่งกำลังใจให้นะคะ เราจะดูแลแม่เราต่อไป เพราะแม่คือคนเดียวที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเราและเรารักแม่ที่สุด