คนรุ่นใหม่ไม่ใช่ไม่อยากตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ค่ะ เค้าแค่ต่อต้าน "ความคาดหวัง" คือไม่โอเคกับการถูกฝากฝังว่าเรียนจบต้องตอบแทนบุญคุณกันนะ เพราะมันทำให้รู้สึกเหมือนพ่อแม่มีลูกเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง มากกว่ามีลูกเพราะอยากมี ทุกคนล้วนอยากมีพ่อแม่ที่รักและดูแลเราแบบไม่มีเงื่อนไข

พอดีเรามีพ่อกับแม่ที่ปลูกฝังเรามาแบบคนละขั้ว พ่อคอยย้ำมาทั้งชีวิตว่าต้องเลี้ยงดูตอบแทนบุญคุณ เพราะที่มีลูกนี่ก็เพื่อให้มาดูแลตอนแก่ ส่วนแม่ดูแลเราอย่างดีและไม่เคยขอให้ต้องมาเลี้ยงดูตอบแทนแกเลย

สิ่งที่เกิดขึ้นคือเราไม่ให้ใจพ่อเลย ดูแลแกตามสมควร ขณะที่กับแม่เราดูแลออกมาจากความรู้สึก ดังนั้นอยากจะบอกว่าการให้ที่มาพร้อมเงื่อนไขว่าต้องตอบแทนในอนาคต กับการให้อย่างไม่มีเงื่อนไขใด คุณค่ามันต่างกันมากจริง ๆ นะ

ขอให้เชื่อในแรงสะท้อนของความรักค่ะ ถ้าพ่อแม่ให้ความรักและเลี้ยงดูลูกดีโดยปราศจากคำพูดที่แสดงความคาดหวังการตอบแทน ลูกจะไม่กังขาในความรักของคุณ ถึงเวลาเค้าจะพยายามดูแลคุณเองเท่าที่จะทำได้ ซึ่งเหตุผลที่เค้าดูแลก็จะไม่ใช่เพราะคุณเคยเลี้ยงดูเค้ามาด้วย แต่เพราะคุณคือคนที่เค้ารัก

อย่างไรก็ตามด้วยความที่คนสมัยใหม่เกิดมา พ่อแม่ไม่ได้เลี้ยงมาให้ลำบาก พอมีงานทำเลยไม่สามารถใช้ชีวิตแบบยอมลำบากเพื่อส่งเงินเดือนกว่าครึ่งให้พ่อแม่เหมือนที่คนยุคก่อนหลายคนทำกันได้ การดูแลพ่อแม่จะเกิดขึ้นอย่างค่อยเป็นค่อยไป ไม่สามารถรับไม้กลายเป็นเสาหลักได้ทันทีที่มีงานทำ

ให้เวลาหน่อยนะคะ ดูกันยาว ๆ อย่าเพิ่งเหมารวมว่ายุคนี้มีแนวคิดว่าไม่ต้องตอบแทนหรือดูแลพ่อแม่ก็ได้ จิตใจคนรุ่นใหม่ไม่ได้เสื่อมถอยขนาดนั้น ขณะเดียวกันการวางแผนดูแลตัวเองได้ตอนแก่ เป็นสิ่งที่พ่อแม่ต้องทำไม่ว่าจะยุคไหน ไม่ใช่ด้วยเหตุผลเพราะลูกอาจเลี้ยงดูไม่ได้ แต่ชีวิตมันมีความเสี่ยงมากมาย เช่น ลูกอาจจะตายก่อนพ่อแม่ก็ได้ เป็นต้น

จริง ๆ คนที่ไม่อยากดูแลพ่อแม่มีทุกยุคแหละ แค่ยุคนี้มันมีโซเชียลที่เสียงทุกคนดังได้เหมือน ๆ กัน และทัศนคติแย่ ๆ จะดังเป็นพิเศษเพราะมันสร้างเสียงวิพากษ์วิจารณ์ในวงกว้าง ทั้งที่บางทีมันเป็นแค่ความคิดจากคนกลุ่มเล็ก ๆ เท่านั้นเอง

ยิ่งที คนสมัยใหม่ขึ้นเท่าไหร่ ยิ่งยึดถือยึดติดวัตถุกันมากขึ้นไปเรื่อยๆ
และนี่แหละ เป็นสาเหตุที่บอกได้ว่า ทำไมคนยิ่งรุ่นใหม่ขึ้น ถึงบูชาเงินทองกันมากขึ้นอย่างชัดเจน

เมื่อบูชา "เงิน" เป็นจุดมุ่งหมายสูงสุดของชีวิตแล้ว
พวกเขาพยายามตัดทุกอย่าง ที่พวกเขาต้องจ่ายเงินให้ ออกไปจากชีวิต
และนำพากับทุกสรรพสิ่ง ที่จะช่วยให้เขามีเงินเยอะๆได้ง่ายที่สุด

พ่อแม่บางคนก็ไม่ได้ต้องการการตอบแทนด้วยเงินนะ
แค่ดูแลถามไถ่ให้รู้สึกว่าไม่โดนทอดทิ้งก็พอแล้ว
สมัยก่อนตัวเองเป็นลูกก็ได้พ่อแม่ทีดี ไม่เคยเรียกร้องอะไร
มีแต่ลูกๆช่วยกันดูแลจนสิ้นลมไป
สิ่งที่ตัวเองปฎิบัติกับปู่ย่าตายายเขา เด็กๆเห็นก็ซึมซับกันไป
ทุกวันนี้ก็ได้ลูกๆคอยดูแลถามไถ่ แค่นี้ก็ดีแล้ว

อยากฝากไว้ว่าเราทุกคนสร้างอนาคตของตัวเราเองด้วยการกระทำของเราเองในปัจจุบัน อนาคตมาถึงก็อย่าโวย