อยากจะปรึกษาทุกคนค่ะ
ปัญหาของเราคือ เรามีปัญหากับแฟนที่อยู่ด้วยกัน
เรื่องเกิดจากที่ว่า
.
เราพยามทักทายหรือคุยกับเพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ๆบ้านทุกคนในเวลาที่บังเอิญเจอ ออกมาเห็นกันพอดี ก็ทักบ้าง
แต่จะมีเพื่อนบ้านคนนึงที่ไม่คุยกับเราเลย (ผญ อายุราว50+)
.
เราบังเอิญเจอแกหน้าบ้าน เราก็ทักสวัสดีไป เขาก็เมินทั้งๆที่เราเรียกย้ำๆๆ ดังๆ หลายรอบ (ตะโกนเลยก็ว่าได้) จนเรารู้สึกหน้าเสีย เพราะเสียงเราดังมากจริงๆ แต่เขาก็ทำเป็นไม่ได้ยิน เมินเรา เราเลยข้องใจ เพราะเขาคุยกับแฟนเราแต่เขาไม่คุยกับเรา
.
เราเลยบอกแฟนว่า เขาดูผิดปกติไหม เห็นคุยแต่กับเธอแต่ไม่คุยกับเรา แฟนเราก็บอกไม่รู้เหมือนกัน
.
ครั้งนึงแม่เรามาบ้าน แม่เล่าว่าเคยทักแกไปแกก็คุยปกติ แต่แกถามว่าแม่เราเป็นแม่ของใครผญหรือผช แม่เราตอบว่าลูกสาวคือลูก จากนั้นเขาก็ไม่คุยกับแม่อีกเลย
.
แม่เราเป็นคนที่ผูกมิตรเก่งมากกกกก แต่มาเจอแบบนี้แม่เราก็แปลกใจ ถึงกับมาเล่าให้เราฟัง เรายิ่งเกิดอาการงงหนักเข้าไปอีก จนเรารู้สึกว่า
อ่ะถ้าอยู่ดีๆไม่ชอบก็ไม่ต้องคุยแค่นั้น
.
จนวันนึงแฟนเราบังเอิญออกไปเจอป้าแกพอดี แล้วแฟนเราก็ทักแกไป คุยกันปกติ แล้วก็มาเล่าให้เราฟังในบ้านว่าคุยกับป้าข้างบ้านมา
.
เราก็เลยรู้สึกไม่พอใจแฟนที่ว่า ป้าแกไม่คุยกับเราทำไมเธอต้องไปคุยกับเขาด้วย เราไม่รู้เลยว่าเราไปทำอะไรให้ อยู่ดีๆก็มาไม่ชอบเรา แต่แฟนเราบอกว่า แล้วทำไมเขาต้องไม่ชอบ ในเมื่อเขาไม่ได้มาทำอะไรให้เขา เราจะไม่คุยก็เรื่องของเรา แต่เขาคุยมันก็ไม่เห็นเป็นอะไร
.
เราเลยบอกว่าทีหลังมีอะไรก็ไปถามข้างบ้านเอาไม่ต้องมาถามเรา ก็เลยทะเลาะกัน
.
ประเด็นคือเรารู้สึกว่าแฟนเราไม่ได้อยู่ข้างเราเลย ทั้งๆที่เราเป็นครอบครัวเดียวกัน เรารู้สึกน้อยใจมาก และรู้สึกว่าถ้ามีเหตุการณ์อื่นๆอีกที่คล้ายแบบนี้เรื่อยๆ เราคงต้องหมดรักเขาสักวัน
.
เราไม่ได้ต้องการให้เขาไปเกลียดไปอะไรนะ ความรู้สึกเราแค่อยากจะเขาเฉยๆไป เพราะถ้าเป็นเรา ถ้ามีคนไม่ชอบคนในครอบครัว เราก็ไม่คุยด้วยเหมือนกัน
.
.
เราอยากปรึกษาทุกคนว่าเราควรรู้สึกยังไง ตอนนี้เรารู้สึกสับสนว่า เราน้อยใจแฟนแบบไม่มีเหตุผลหรือเปล่า หรือว่าแฟนไม่ได้แคร์ความรู้สึกเราเลย