อ.ลอง จ.แพร่ เป็นอำเภอเล็กๆ อำเภอเก่าแก่ที่มีเรื่องราวเล่าขานกันมานาน มีจุดท่องเที่ยวน่ารักๆ เช่น สถานีรถไฟบ้านปิน จากตำนานเล่าขาน ว่ามีผู้ถวายปิ่นให้พระพุทธองค์ ครั้งเสด็จมาเมืองลองพร้อมสาวก 500 รูป ต่อมาเรียกเพี้ยนเป็น บ้านปิน 
              ผมมาช่วงปลายฝน ชอบมองทุ่งนา งดงามมาก จะเห็นหมอกหยอกเขา เป็นช่วงๆ  เมืองลอง เป็นเมืองเล็กๆ เงียบสงบ เป็นอีกเมืองหนึ่งที่น่าอยู่มาก  มีความเป็นธรรมชาติเรียบง่าย มีวิถีดั้งเดิมที่เป็นเสน่ห์ สถาปัตยกรรมคลาสสิคและร้านกาแฟที่เป็นมรดกจากอดีต ของกินอร่อย เมนูพื้นบ้าน เช่น ขนมจีนน้ำย้อย , น้ำพริกน้ำย้อย เป็นเอกลักษณ์ที่กินได้ครับ
           มีวัดเก่าแก่สวยงามมาก ชมพระพุทธรูปที่แกะจากพร้าโต้ งดงามมาก กับความเป็นมาของวลี “เมืองแพร่แห่ระเบิด” เมืองนี้มีเรื่องราว เล่าขานถึงสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 
                       เมืองน่ารักมากๆ เลยครับ 

ผมขับรถมาจากเชียงใหม่ มาทางเส้นลำปาง -อุตรดิตถ์ เลี้ยวซ้ายเข้า อ.ลอง 
       จะว่าไป ผมผ่านบ่อยมากๆ แต่ไม่ได้มีโอกาสแวะเข้าไปสักที วันนี้มีเวลาสักครึ่งวันนิดๆ เลยมาแวะเที่ยวแบบสบายๆ สโลว์ไลฟ์ ในยามฝนพรำๆ ทั้งวัน 
ผมชอบนะ ผมว่าเที่ยวช่วงฤดูฝน ก็มีเสน่ห์อีกแบบ 
            สองข้างทางบรรยากาศดีจัง ชมหมอกหยอกเขา ไปเพลินๆ ครับ 


ผมขับมาอีกไม่ไกล ก็ถึงเมืองลอง เป้าหมายแรกผมก็ไป "วัดพระธาตุดอยน้อย" ก่อนเลยครับ 


 "วัดพระธาตุดอยน้อย" 
        พระธาตุดอยน้อย เป็นพระธาตุเก่าแก่ เชื่อมโยงคำเล่าขานในการเสด็จมาของพระพุทธเจ้า และพระสาวก นอกจากองค์พระธาตุแล้ว ยังมีหลวงพ่อพุทธปิ่นทองนาคราช พระพุทธรูปขนาดใหญ่ ประดิษฐานอยู่ในเขตพื้นที่เดียวกัน มีจุดชมวิวที่เห็นเมืองลองได้ทั้งเมือง งดงามมากในช่วงฝนพรำ 
        เส้นทางขึ้นมายังพระธาตุดอยน้อย เป็นทางขึ้นเขามีความชันนิดหน่อย ถนนเป็นทางราดยางตลอด แคบเล็กน้อยแต่สภาพผิวถนนดีเลยครับ 
                        ผมชอบความเงียบสงบ เที่ยวสบายๆ มีเวลามานั่งสนทนากับหลวงพ่อพุทธปิ่นทองนาคราช  อากาสเย็นสบายดีจังครับ พอได้เวลาผมก็ขับรถย้อนกลับไปที่สถานีรถไฟบ้านปิน 


"สถานีรถไฟบ้านปิน" 
        สถานีรถไฟบ้านปิน เป็นสถานีที่มีอาคารเป็นเอกลักษณ์โดดเด่น  ด้วยกลิ่นอายของศิลปะบาวาเรียน ผสมผสานกับความเป็นไทยๆ มีอายุกว่า 100 ปี   เป็นสถานีรถไฟแห่งแรกและแห่งเดียวในประเทศไทยที่สร้างด้วยสไตล์ ทิมเบอร์ เฟรมเฮ้าส์แบบบาวาเรียน  หรือแบบโครงไม้ ซึ่งเป็นที่นิยมมากในแคว้นบาวาเรียของเยอรมนี  ที่สำคัญ คือ เมืองแพร่ เป็นเมืองมีป่าไม้สักอุดมสมบูรณ์ที่สุด ทำให้เกิดแนวคิดในการออกแบบผสมผสานให้เข้ากับเรือนปั้นหยาแบบไทย ซึ่งเป็นที่นิยมอยู่ในยุคนั้นได้อย่างลงตัว งดงามมากเลยครับ 
        ส่วนประกอบของสถานี ก็ทำได้ดีเลยครับ น่ารักดีนะครับ ส่วนบริเวณด้านหลังสถานี ก็เป็นฝ่ายน้ำล้น มีผู้คน มานั่งปิคนิคพักผ่อนกินอาหาร ผมนะอดอิจฉาคนแถวนี้จังเลยครับ 

สถานีตำรวจ น่ารักมาก อย่ารื้อนะครับ 
       

"ขนมจีนน้ำย้อย กับกาแฟแห่ระเบิด " 🤤😋👍
            ผมขับรถออกจากสถานีรถไฟบ้านปิน ย้อนกลับไปทางเข้าอำเภอ ออกมาสัก 1 กม. กว่าๆ  ทางขวามือจะมีร้านกาแฟแห่ระเบิด มีร้านขนมจีนน้ำย้อย, ร้านก๋วยเตี๋ยว-ข้าวซอย 
             ผมสำรวจแล้ว ขอลองเมนู  "ขนมจีนน้ำย้อย น้ำใสซี่โคร่งอ่อน " ซึ่งเขาจะใส่น้ำพริกน้ำย้อยมาให้ด้วย มีความเผ็ดหลายระดับ ทางร้านเสิร์ฟมาด้วยความเผ็ดง่าว คือแบบประถม ผมเลยขอให้ช่วยเปลี่ยนเป็น จ๊าดเผ็ด เป็นความเผ็ดระดับปริญญา ให้สะใจหน่อยนะครับ 
             ผมสั่งข้าวเงี้ยวด้วยนะครับ ก็อร่อยดี เขาไม่มีพริกคั่วแต่จะเสิร์ฟพร้อมน้ำพริกน้ำเงี้ยวแทนนะครับ 
        ให้ 10 คะแนนเต็มเลยครับ โดยเฉพาะ ซุปน้ำใสซี่โคร่งอ่อน เสิร์ฟมาแบบร้อนๆ ทำให้เพิ่มรสชาติขนมจีนน้ำย้อยได้มากเลยครับ 🤤😋✌️😃😄


ผมมาแวะทักทาย พิพิธภัณฑ์โกมลผ้าโบราณ 
        น่านักดีครับ แต่ไม่ได้แวะนะครับ ดูจากเวลาผมน่าจะแวะได้อีกสักที่ เพราะต้องมีนัดกับพรรคพวกที่เมืองอุตรดิตถ์ เลยเลือกไปวัดพระธาตุศรีดอนคำ 


"วัดพระธาตุศรีดอนคำ"
             วัดพระธาตุศรีดอนคำ  เป็นวัดเก่าแก่ของอำเภอลอง มีพระพุทธรูปไม้ แกะจากพร้าโต คือ "พระเจ้าพร้าโต้" มีพุทธศิปล์งดงาม เป็นฝีมือของบรรพบุรุษชาวพุทธเมืองแพร่ ผมมากราบนมัสการทั้ง พระเจ้าพร้าโต้กับพระธาตุศรีดอนคำ ก็ทำบุญไปจำนวนหนึ่งนะครับ ก็แบ่งบุญให้กับทุกท่านด้วยนะครับ 
              ภานในวัดมีอาคารพิพิธภัณฑ์ “พระเจ้าพร้าโต” มีอีกพระนามหนึ่ง เรียกว่าพระเจ้าทันใจ เนื่องจากว่า สร้างเสร็จภายในเวลาเพียง 1 วัน โดยใช้มีดโต้แกะสลักบนไม้ เป็นพระไม้พุทธศิลป์แบบลั่วะ และยังมีพระแกะสลักจากไม้อีกนับพันองค์ที่เกิดจากแรงศรัทธาจาก พุทธศาสนิกชนชาวเมืองลองในอดีตได้นำมาถวายไว้ที่วัด
                           ผมชอบบรรยากาศวัดนี้จังครับ 

             

                    ชักรักเมืองลองนี้ซะแล้วสิครับ ส่วนตัวผมว่า ในบ้านปิน นี้น่าปั่นจักรยานมากๆ 
             จะว่าไป ก็พึ่งนึกได้ว่า เมื่อ 8-9 ปีก่อน เคยมีหนุ่มน้อยที่เมืองลองนี้ ทักมาคุยด้วย แต่ไม่ได้คุยกันต่อ ไม่งั้นคงให้ช่วยนำเที่ยวสักหน่อย 😃😄😁 

ผมออกจากเมืองลอง ไปตามถนนหมายเลข 11 ไปออกเด่นชัย 

ผมมาแวะพักเขาพลึง ก่อนเข้าอุตรดิตถ์ 
        ยามฝนพรำที่เขาพลึง  งดงามมาก หอมกลิ่นกาสะลอง ชมหมอกหยอกเขา อากาศเย็นๆ ...... สุขใจแล้วไปต่อ ✌️😃😄