ที่ชื่อหมู่บ้านนี้ชื่อว่าบ้านหนองแสงเพราะว่าหนองน้ำในหมู่บ้านนี้เรืองแสงได้จริงๆเมื่อสมัยสงครามโลกเมื่อหลาย10ปีก่อน พวกคอมมิวนิสต์ทิ้งสารเคมีลงในน้ำทำให้น้ำเรืองแสง แต่สมัยก่อนผมได้ยินพวกผู้ใหญ่ในหมู่บ้านเรียกว่าหนองกระสือตอนผมยังเด็กคนในหมู่บ้านบอกกันว่าเห็กระสือลอยผ่านหนองน้ำที่เรียกว่า หนองสิม ก่อนหน้าเค้าว่ากันว่าหนองน้ำนี้จะต้องมีเด็กจมน้ำตายอย่างน้อยๆปีละ2ครั้ง ตอนยังเด็กเคยเห็นศพนึงเป็นเด็กผู้หญิง แม้ว่าจะเคยเห็นคนจมน้ำตายแบบนั้นแต่ไม่รู้ทำไมเวลาหน้าร้อนพวกผมก็ยังชอบไปกระโดดน้ำที่นั่นอยู่ดี หมู่บ้านนี้เป็นหมู่บ้านเล็กๆในจังหวัดหนองบัวลำภู ที่มีทุกอย่างที่ลี้ลับเสาหลักบ้านที่ต้องทีการทำพิธีกรรมทุกปี ผีปอป หนองน้ำที่มีผีร้ายอยู่ คนที่นั้นเรียกกันว่า (อี่สิ่นเฮี้ยน) จริงๆมันมีเรื่องเล่าเยอะมากในหมู่บ้านนี้แต่ผมไม่รู้ว่าจะเริ่มเล่าจากตรงไหนวันนี้ผมฟัง The ghost มาเลยอยากมาลองเล่าเรื่องหมู่บ้านนี้ให้คนอื่นฟังดูบ้าง ผมจะเริ่มจากเรื่องพี่ชายผมก่อน พี่ชายผมหรือก็คือลูกของป้าผม ย้อนไปเมื่อ19ปีก่อน บ้านหนองแสง จะมีทางหลักที่2ข้างทางตรงเสาหลักบ้านเป็นเสาไม้ที่จะมีอยู่ทุกหัวมุมของหมู่บ้าน 2ไหล่ทางจะเป็นทุ่งนาแล้วไหล่ทางที่ว่านี้มันค่อนข้างชัน รถทัวร์ชอบมาเกิดอุบัติเหตุตรงนี้บ่อยแล้วมีคนตายเยอะมากๆทุกครั้งที่เกิดอุบัติเหตุ ผมเกิดมาตอนอายุได้5-6ขวบเกิดอุบัติเหตุตรงจุดนี้2ครั้ง ครั้งล่าสุดมันสยองมาก ผู้หญิงท้องแก่กระเด็นออกมาตายข้างนอกตัวรถไทมุงแถวนั้นมาเล่ากันต่อว่าเด็กไหลออกมาจากท้องแม่ แม่เด็กคอหักแขนขาด ขาบิดผิดรูป ทั้งๆที่จุดเกิดเหตุตรงนั้นไม่ได้มีทางโค้งหรืออะไรเลยเป็นข้อสงสัยอยู่ตลอดมาว่ารถตกลงไปได้ยังไง จุดตรงนั้นเรียกว่า (เถียงนาพ่อใหญ่ฮ้อยดี) ในคืนหน้าหนาวหนึ่งในจังหวัดหนองบัวลำภูช่วง เดือนมกรา พี่ชายผมชื่อพี่มอส ได้ไปเที่ยวกับเพื่อนอีก2คน พี่เข็มกับพี่โอเล่ งานสักการะสมเด็จพระนเรศวร ในตัวเมืองเพื่อไปดูคอนเสิร์ต ขากลับก่อนทางเข้าหมู่บ้านช่วงดึกเลย พี่ชายผมเล่าว่าพี่เข็ม ชวนให้อยู่ต่ออีกสักหน่อย พี่มอสถามกลับไปว่าจะไปกินที่ไหนมันดึกแล้วจะไปนั่งที่ไหนเสียงดังก็ไม่ได้ไฟก็ไม่ใช่จะมี เมาแล้วไม่ได้โม้ มันก็ไม่มันส์ดิ พี่เข็มก็บอกไปว่าเถียงนาฮ้อยดีไง พี่โอเล่ก็บอกปฏิเสธว่าไม่เอาดีกว่ามันดึกแล้วแค่นี้ก็เมามากแล้วนะ สรุปแล้วก็ไม่รู้ไปไงมาไงพี่มอสบอกว่าเมาอยู่แล้วมันยังไงก็อยากกินต่อก็เลยไปกัน ช่วงหน้าหนาวพึ่งเกี่ยวข้าวเสร็จตรงนั้นมันเป็นทุ่งนา ทั้ง2ข้างทางตรงไหล่ทางฝั่งที่รถทัวร์เกิดอุบัติเหตุ เลยตรงนั้นไปไม่ถึง10เมตร ตรงนั้นเป็นฝั่งที่ชาวบ้านแถวนั้นใช้เชือดวัวเชือดควาย ของหมู่บ้าน มันมีกองไฟที่เขาก่อไว้ผิงไฟอยู่ พี่ๆทั้ง3คนก็เลยไปก่อไฟตรงกองไฟเก่าตรงนั้นผิงระหว่างนั้นพอเมาได้ที่ เหลือบไปเห็นกองฟางที่อยู่ตรงกลางทุ่ง
ด้วยความหนาว ก็เลยเข้าไปทำรูหนอนนอบหลบในกองฟาง พี่มอสเล่าว่าตอนนั้นกำลังนอนอยู่กึ่งหลับกึ่งตื่น เหลือบไปเห็นเท้าคนมาเขี่ย แล้วแสงสีแดงก็ลุกวาบแยงเข้ามาในตา ไฟไหม้กองฟางเกือบจะแทบทั้งหมด ทางฝั่งที่พี่มอสนอนอยู่ห่างไปไม่ถึงเมตร ฝั่งที่พี่มอสนอนอยู่ไม่มีทางให้ออกพี่มอสคลานเข่าแล้วกระแทกตัวอยากมาจากกองฟางอีกฝั่ง เข่ากับแขนโดนไฟลวกเป็นแผลทั้ง2ฝั่ง พอพี่มอสหนีตายออกมาจากกองฟางได้ก็มาเจอพี่เข็มยืนอยู่ข้างนอกตะโกนเรียกพี่โอเล่ ตอนนี้ไฟได้ลุกไปทั้วทั้งกองฟาง ทั้ง2คนคอยตะโกนเรียกพี่โอเล่ ฝั่งที่พี่โอเล่นอนอยู่เป็นฝั่งที่ไฟไปช้าที่สุด พี่มอสกับพี่เข็มคิดว่าพี่โอเล่คงออกมาแล้ว ก็เลยวิ่งรอบกองฟางหาแต่ไม่เจอ พอมั่นใจว่าพี่โอเล่อยู่ข้างในก็ตะโกนเรียกสุดเสียง สุดท้ายได้ยินเสียงพี่โอเล่ร้องแล้วพุ่งออกมาจากกองฟางอีกฟาก กรีดร้องด้วยความทรมาน บอกร้อนๆ พี่มอสเห็นพี่โอเล่ตัวเเดงก็คิดว่าเห้ยมันไม่ได้เป็นอะไรเยอะแค่ผมไหม้เฉยๆแต่พอจับแขนพี่โอเล่ หนังกำพร้าติดมือพี่มอสขึ้นมาแล้วพี่โอเล่ก็เอามือปัดแผล ทุกๆที่ๆเขาเอามือปัด หนังกำพร้าหลุดออกมาแทบจะทุกที่ ตั้งแต่หัวจรดเท้า เป็นแผลไฟไหม้ระดับ2เกือบทั้งตัว หลังจากที่รอดมาได้ พี่โอเล่เล่าว่าคนที่ดึงไว้เป็นผู้หญิง ผู้หญิงที่สวยมากๆเค้าบอกว่า 'มาอยู่นำกับบ่หนูเหงามานำกันส่าอ้ายอยู่นี่หนูสิอยู่นำอ้ายคนเดียว' พอรู้ตัวว่าเริ่มเจ็บตัวพี่โอเล่ก็จะหันหลังออก พอแสงไฟแยงเข้าตาก็ออกไม่ทันแล้ว ตอนนี้พี่เขาหายดีเกือบ100%