สวัสดีค่ะ ตั้งเเต่เราเด็กๆเราเองก็จำความได้เเล้วว่าพ่อกับเเม่ทะเลาะ ทำร้ายร่างกายกันมาตลอด ต่อยเเม่จนเป็นลมหมดสติส่งโรงพยาบาล เงินในบัญชีหลักล้าน รักษาอาการพ่อติดเหล้าจนไม่เหลือ เมาหลอนจนต้องส่งโรงพยาบาลศรีธัญญาสองครั้ง พอออกมา ก็ชาวบ้านไม่กล้าเข้าร้านขายของชำที่บ้าน เพราะบำบัดเสร็จใหม่ๆตาจะเเข็งมากๆ เพื่อนพ่อมาก็ชวนกินเหล้าต่อเหนื่อยใจที่สุดคือ หยิบตังค์จากเเก๊คิดตังค์ให้เพื่อนจ่ายค่าเหล้าในร้านตัวเอง ร้านของชำเลยเจ๊งไม่เป็นท่า ส่วนพ่อเเม่ก็ทะเลาะกันเรื่อยๆ จนตอนนี้เราโตมา อายุ24ปี พ่อเเม่ก็ยังทะเลาะกันเหมือนเดิมเห็นภาพซ้ำๆจนชินตาไปเเล้ว เรากับน้องสาวเคยถามว่าเเม่คิดจะเลิกกับพ่อไหม เเม่ตอบว่าเเม่ไม่รู้จะไปไหน เริ่มต้นใหม่ยังไง แม่กลัวการเริ่มต้นใหม่เลยเลือกที่จะทนให้ตายกันไปสักข้าง เราก็ไม่เข้าใจอยู่ดีนั่นเเหละ เงินมีเท่าไหร่เอาไปลงขวดเหล้าหมด ขับรถเพื่อนตัวเองไปชนต้นไม้ ต้องชดใช้เขาหลักเเสนต้องรับผิดชอบ เราทำงานหาตังค์กับเเม่สายตัวเเทบขาด พอกลับบ้านมาเจอสภาพพ่อตัวเองนอนกอดขวดเหล้า ร้องเพลง ต้องเก็บผ้าที่นอนรอยฉี่รอยอึพ่อมาซักทุกวัน บนพื้นก็ถูราดน้ำทุกวัน ตั้งหลังกำลังจะหลับ ก็ตื่นมาสาบเเช่ง มาด่าต่อ จนกลางคืนที่บ้านเราเเทบจะไม่ได้นอนเลย ตังค์แอบไว้ตรงไหนก็หายหมด ขนาดในกระเป๋ากางเกงที่เลอะเมนพ่อเรายังขโมยไป ไม่เคยมีตังค์ติดตัวเยอะๆเลย โดนขโมยไปหมด กินเหล้าจนเสียสติ ส่งโรงพยาบาล จนหมอไม่อยากรักษา ตอนนี้ตับพ่อเหลวหมดเเล้ว ยังไม่หยุดเหล้า ปากสาปเเช่งคนในบ้าน เกริ่นด่าตลอดเวลา ไล่ให้ลูกไปตาย จนบางครั้งเราเอง ยังควบคุมตัวเองไม่อยู่ เผลอไปต่อย แต่พอเราทำไปสุดท้ายเราเองก็ฝังใจรู้สึกผิดอีก 😭 พ่อเราเกินเยียวยาเเล้วจริงๆ แม่เราก็ไม่เคยคิดจะทิ้งพ่อเลย เข้มเเข็งเสียจนไม่รู้ว่าโรคซึมเศร้าที่คนเขาเป็นกัน มันคืออะไร
ใช้ชีวิตกับคนติดเหล้า พ่อไม่ยอมเลิกเหล้า มียาเลิกเหล้าเเนะนำบ้างไหม?