ทำไมคนที่อยู่บ้านเดียวกันกับแม่ถึงเป็นคนที่ดูแย่ในสายตาเขา

เรื่องมันมีอยู่ว่า   เราโตมาในครอบครัวนึง  จนตอนนี้ราทำงานมีครอบครัวมีลูก1คน เรากลับมาทำงานแถวบ้านเพราะคิดว่าจะกลับมาอยู่บ้าน  เราเป็นคนกลาง มีพี่น้อง3คน  คนอื่นทำงานที่อื่นและมีครอบครัวที่อื่นไปแล้ว เราเป็นครูเอกชนทำงานจันทร์ถึงศุกร์  ซึ่งการเป็นครูเอกชนและเลี้ยงลูกเองด้วยทำให้เราเหนื่อยมากๆ เสาร์อาทิตย์ก็เรียน ซึ่งเป็นอะไนที่เหนื่อยมากๆ แต่ที่เรารู้สึกเสียสุขภาพจิตคือ  แม่เราชอบบ่นชอบด่า  เสาร์เราก็อยากพัก ตื่นสายๆสักวัน  แต่เราก็ไม่เคยตื่นสายเกิน7.00โมงนะ  แต่แม่เราจะต้องเคาะห้องบอกให้เราทำโน้นนี่นั่นชอบเปรียบเทียบเรากะคนอื่นซึ่งที่มีหน้างานต่างกัน  ย้ำว่าเราลูก1 และดูแลลูกเอง คือแม่เขาจะบ่นทุกอย่าง  ซื้อกับข้าว ทำอะไรไม่ตรงเวลาก็จะด่าจะบ่น  แต่เลิกงานมาเราจะนึงข้าว ล้างจาน ก่อนจะซื้อกับข้าวอาบน้ำให้ลูก แต่เราก็โดนว่าอยู่เรื่อยๆ  ทุกวัน เช้าเย็น  บ่นในเรื้องไร้สาระ  บ่นในเรื่องเล็กๆน้อย  พอเราเถียง  ก็เหมือนเสียงดัง ยิ่งทวีคูณความดัง ยิ่งดูเหมือนเราแย่  เราไม่สบายใจกับเรื่องพวกนี้มากๆ และเสียสุขภาพจิตกับคำพูดหลายๆคำมากๆ  เราจะทำยังไงดี  จะย้ายไปเช่าบ้านอยู่ดีไหม  แต่เขาก็ไม่มีคนอยู่ด้วย  แต่ถ้าเราอยู่ตรงนี้  ก็เหนื่อยใจมากๆ  เหนื่อยกับงานมาก็ต้องมาฟังคำบ่นคำด่า  เสียสุขภาพจิตสุดๆ  บางทีทะเลาะกับแฟนก็เหนื่อยใจอยู่แล้วต้องมาเจอสภาพแม่ไม่พอใจคัวเองอีก  ทุกวันนี้รู้สึกว่าตัวเองไม่มีความสุขมากๆเลย แต่ไม่รู้จะทำอย่างไร   เราเสียค่าน้ำมันไปกลับในการทำงานเดือนละ4000-5000บาท  แต่เรายอมเสียเพราะคิดว่าได้อยู่บ้าน  แต่มาเจอแบบนี้  รู้สึกแย่มากๆค่ะ  ขอความคิดเห็นหน่อยค่ะจะต้องทำยังไงดี  ยาวหน่อยนะคะ  นี้แค่เสียวเดียวเรื่องมันเยอะแยะมากค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่