จากที่เห็นใน social ผมว่า feedback ที่มีต่อมือปืนนั้นชัดเจนครับว่าเรื่องความเป็นเด็กของเค้าไม่ได้ช่วยให้ความรู้สึกของคนนั้นเบาบางลงแต่อย่างใด เรื่องที่เกิดขึ้นมันก็เกิดไปแล้วผมไม่ได้สนใจว่าเด็กคนนี้เป็นบ้าหรือเป็นเพราะความแค้นอาฆาตเลยเอามาลงที่ห้างหรือเป็นเพราะการเลี้ยงดู etc. 

สิ่งที่ผมสนใจและมองว่าสังคมควรต้องมาพูดคุยกันว่าเราจะเอายังไงกับน้องมือปืนคนนี้ที่ชัดเจนครับว่าจะจับเค้าเข้าคุกนั้นมันเป็นไปไม่ได้ 
จริงๆผมต้องขอย้อนไปตั้งแต่ตอนที่ ตร รู้แล้วว่าเกิดเหตุ mass shooting ในห้าง อยากทราบว่า mindset ตร ตอนนั้นคืออะไร 

เข้าไปเพื่อหยุดยั้ง (จับตาย) หรือเข้าไปเพื่อเกลี่ยกล่อมให้มอบตัว? 

ผมไม่ได้พูดเพราะความโกรธหรือความสะใจหรืออยากเห็น ตร ยิงโจรผู้ร้ายตายแต่มันถึงเวลาที่เราต้องยอมรับแล้วครับว่า mass shooting กับสังคมไทยอาจจะเกิดขึ้นอีกก็เป็นได้เพราะฉะนั้นมันต้องมีการแก้กฏหมายหรือมีการเปลี่ยนนโยบายหรือ mindset ของ ตร ในการรับมือกับคนที่ก่อคดีแบบนี้หรือไม่?

กล่าวคือ หากเกิด mass shooting มันอาจต้องมีการกำหนดไปเลยว่า ตร ที่จะเข้าไปนี่ไปเพื่อหยุดยั้งหรือเอาตรงๆคือเข้าไปเพื่อฆ่าผู้ก่อการ ไม่มีการเจรจาเกลี่ยกล่อมใดใดทั้งสิ้น ตร ต้องมี mindset แบบนี้ที่ชัดเจนให้ต่างจากการไปจับโจรผู้ร้ายทั่วไปหรือไม่?

เอาล่ะ เมื่อมีการยอมจำนน ตร จับมือปืนมาแล้วจากนี้ยังไงต่อครับ?

รัฐ = เมื่อกฏหมายเป็นแบบนี้จะทำยังไงกับมือปืนครับ? อยู่ในสถานพินิจแล้ววันหนึ่งที่แกออกมาแล้วยังไงต่อครับ?
ครอบครัว = วันที่น้องออกมาจากสถานพินิจคุณพ่อคุณแม่จะทำยังไงกับน้อง ให้อยู่เมืองไทยหรือส่งไปเมืองนอก?
สังคม = วันที่น้องเค้าออกมาจากสถานพินิจเราจะต้องหวาดระแวงไหม? จะมีอะไรมารับประกันว่าเด็กคนนี้จะไม่ทำแบบที่ทำอีก?

เพื่อนๆมองยังไงครับเพราะเราทุกคนยังต้องใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันกับน้องเค้า ทางออกที่ดีที่สุดในมุมพ่อแม่ผู้ปกครองหรือนักจิตวิทยาคือ?