สวัสดีจ้ะ นี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกของฉัน แต่ยืมล็อกอินของเพื่อนคนหนึ่งมาซึ่งเป็นคนพิการเหมือนกัน ขออนุญาตแนะนำตัวเอง ฉันชื่อ หลี่ ซือจู (เป็นแค่นามแฝงเฉย ๆ ไม่ใช่ชื่อจริง ๆ ของฉันหรอก) เรียกฉันว่า ซือจู หรือ องค์หญิงซือจู ก็ได้จ้า ขอใช้สรรพนามแทนตัวเองว่า ฉัน นะ ที่จริงฉันเป็นผู้ชายพิการ อายุ 29 เดินไม่ได้ พูดก็ไม่ได้ แต่ฉันแต่งตัวเป็นองค์หญิงจีนโดยใส่หน้ากากซิลิโคนแปลงโฉมเป็นผู้หญิงแต่งชุดองค์หญิงจีนในราชวงศ์ชิง ถ้าใครนึกภาพไม่ออก มันเป็นชุดแบบในเรื่ององค์หญิงกำมะลอนั่นแหละจ้ะ ปัจจุบันฉันอาศัยอยู่กับแม่สองคนที่บ้านในต่างจังหวัด วันนี้ฉันอยากจะเล่าเรื่องราวของฉันให้ชาวพันทิปทุกท่านฟังนะ
เข้าเรื่องเลยก็แล้วกัน แม่ของฉันเป็นคนต่างจังหวัด มาเจอพ่อที่กรุงเทพฯ แต่พ่อคนนี้เป็นคนขี้เมามาก และชอบข่มขืนแม่อยู่เป็นประจำ จนวันหนึ่งแม่เกิดตั้งท้องขึ้นมา แต่แม่ก็ยังอยู่กับพ่อคนนี้ต่ออีกสักระยะหนึ่งจนท้องโตขึ้น แล้ววันหนึ่งแม่ก็ตัดสินใจหนีออกจากพ่อคนนี้มา แล้วแอบไปคลอดลูกออกมาเป็นเด็กผู้ชายซึ่งก็ฉันเอง แต่ฉันโชคร้ายที่เกิดมาพิการ แถมแม่ของฉันก็โดนผู้ชายคนนั้นซึ่งขี้เมาข่มขืนเป็นประจำ เลยทำให้แม่เกลียดผู้ชายไปเลย ประกอบกับแม่อยากมีลูกสาวมาก แต่โชคร้ายหน่อยที่ดันคลอดฉันออกมาเป็นเด็กผู้ชายแถมยังพิการอีก แต่แม่ไม่ได้ที่จะเกลียดฉันเลย และไม่ได้ที่จะทอดทิ้งฉันเลยแม้แต่น้อย
ด้วยเหตุนี้ แม่ก็เลยหอบฉันหนีพามาอยู่ที่บ้านในต่างจังหวัด และสั่งให้ฉันแต่งหญิงแบบแปลก ๆ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา โดยเริ่มจากให้ฉันแต่งชุดเป็นองค์หญิงแบบธรรมดาก่อนโดยยังไม่มีการแปลงโฉม พอฉันโตขึ้นมาหน่อยหนึ่ง แม่ก็ไปหาหน้ากากยางรูปหน้าเด็กผู้หญิงซึ่งทำได้เหมือนจริงมาก กับวิกผมผู้หญิงได้มาจากไหนก็ไม่รู้ เอามาให้ฉันใส่แปลงโฉม ทำให้ฉันมีหน้าตาดูเป็นเด็กผู้หญิงที่ใส่ชุดองค์หญิงจีนมากขึ้น และแม่ก็ตั้งชื่อใหม่ให้ฉันว่า ซือจู เวลาแม่พาฉันออกไปข้างนอก แม่ก็มักจะบอกกับคนอื่น ๆ ว่าฉันเป็นลูกสาว และคนอื่น ๆ ก็มองฉันด้วยสายตาแปลก ๆ อาจจะเป็นเพราะฉันใส่ชุดองค์หญิงกำมะลอด้วยก็ได้มั้ง จนกระทั่งฉันโตขึ้นมาเป็น(หนุ่มที่อยู่ในหน้ากาก)สาวพิการที่แต่งชุดองค์หญิงจีน แม่ก็ไปเจอหน้ากากซิลิโคนผู้หญิงอันใหม่ในช้อปปี้แล้วถามฉันว่าอยากเอาหน้ากากอันใหม่ไหม ซึ่งฉันก็เอา แม่ก็เลยกดสั่งซื้อหน้ากากอันใหม่มาให้ฉันใส่ แต่ฉันไม่ได้ตัดไอ้นั่นออกนะ เพราะงั้นฉันเลยฉี่ได้เหมือนผู้ชายตามปกติเลย แค่เป็นคนพิการเท่านั้นเอง แต่ไม่ได้มีไว้ทำอย่างอื่นแบบนั้นเลยนะ ถึงตอนนี้ฉันจะยังเป็นผู้ชาย แต่ฉันก็ไม่เคยคิดถึงเรื่องแบบนั้นอยู่แล้วล่ะ ยิ่งเป็นคนพิการด้วย
ตั้งแต่นั้นมาฉันก็เลยในร่างผู้หญิงแต่งชุดองค์หญิงจีนที่ชื่อว่า ซือจู มาจนถึงปัจจุบัน ตั้งแต่เด็กจนอายุ 29 ฉันโดนเพื่อน ๆ บูลลี่ใส่ฉันมาตลอดว่าเป็นองค์หญิงพิการมั่ง องค์หญิงง่อยมั่ง องค์หญิงใบ้มั่ง ก็ยอมรับนะว่าฉันโกรธมาก แต่ฉันก็ไม่สนใจหรอกนะ แต่ก็ยังไม่ค่อยมีใครรู้ว่าฉันเป็นผู้ชายเพราะฉันใส่หน้ากากซิลิโคนผู้หญิงแปลงโฉมอยู่ นอกจากแม่เท่านั้นที่รู้ ฉันภูมิใจกับการใส่หน้ากากแปลงโฉมเป็นผู้หญิงใส่ชุดองค์หญิงจีนแบบนี้นะ มันทำให้เหมือนเราได้เป็นอีกคนหนึ่งไปเลย และฉันก็คงแต่งตัวแบบนี้ไปตลอดชีวิตเลย
ส่วนพ่อของฉัน ฉันไม่เคยเจอพ่อของฉันเลยตั้งแต่แม่คลอดฉันออกมาจนฉันเป็นองค์หญิงพิการในวัย 29 แต่ถามว่าอยากเจอเขาไหม ไม่ เพราะเขาคนนั้นทำกับแม่ของฉันไว้เยอะ แล้วก็ไม่เคยมาเหลียวแลฉันเลยสักครั้งเดียว อ๋อ แล้วเขาก็คงไม่รู้ว่าฉันเป็นลูกชายหรือลูกสาวด้วย
มีใครเคยเจอแม่ที่เลี้ยงลูกแบบแปลก ๆ เหมือนอย่างแม่ของฉันบ้างไหม?
นี่คือเรื่องราวของฉัน ขอบคุณที่สละเวลาเข้ามาอ่านกระทู้ของฉันในพันทิปมาก ๆ นะจ๊ะ ^_^
เมื่อแม่หนีพ่อขี้เมาแล้วคลอดฉันซึ่งเป็นลูกชายพิการออกมา แล้วสั่งให้ฉันใส่หน้ากากแปลงโฉมเป็นผู้หญิงแต่งชุดองค์หญิงจีน
เข้าเรื่องเลยก็แล้วกัน แม่ของฉันเป็นคนต่างจังหวัด มาเจอพ่อที่กรุงเทพฯ แต่พ่อคนนี้เป็นคนขี้เมามาก และชอบข่มขืนแม่อยู่เป็นประจำ จนวันหนึ่งแม่เกิดตั้งท้องขึ้นมา แต่แม่ก็ยังอยู่กับพ่อคนนี้ต่ออีกสักระยะหนึ่งจนท้องโตขึ้น แล้ววันหนึ่งแม่ก็ตัดสินใจหนีออกจากพ่อคนนี้มา แล้วแอบไปคลอดลูกออกมาเป็นเด็กผู้ชายซึ่งก็ฉันเอง แต่ฉันโชคร้ายที่เกิดมาพิการ แถมแม่ของฉันก็โดนผู้ชายคนนั้นซึ่งขี้เมาข่มขืนเป็นประจำ เลยทำให้แม่เกลียดผู้ชายไปเลย ประกอบกับแม่อยากมีลูกสาวมาก แต่โชคร้ายหน่อยที่ดันคลอดฉันออกมาเป็นเด็กผู้ชายแถมยังพิการอีก แต่แม่ไม่ได้ที่จะเกลียดฉันเลย และไม่ได้ที่จะทอดทิ้งฉันเลยแม้แต่น้อย
ด้วยเหตุนี้ แม่ก็เลยหอบฉันหนีพามาอยู่ที่บ้านในต่างจังหวัด และสั่งให้ฉันแต่งหญิงแบบแปลก ๆ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา โดยเริ่มจากให้ฉันแต่งชุดเป็นองค์หญิงแบบธรรมดาก่อนโดยยังไม่มีการแปลงโฉม พอฉันโตขึ้นมาหน่อยหนึ่ง แม่ก็ไปหาหน้ากากยางรูปหน้าเด็กผู้หญิงซึ่งทำได้เหมือนจริงมาก กับวิกผมผู้หญิงได้มาจากไหนก็ไม่รู้ เอามาให้ฉันใส่แปลงโฉม ทำให้ฉันมีหน้าตาดูเป็นเด็กผู้หญิงที่ใส่ชุดองค์หญิงจีนมากขึ้น และแม่ก็ตั้งชื่อใหม่ให้ฉันว่า ซือจู เวลาแม่พาฉันออกไปข้างนอก แม่ก็มักจะบอกกับคนอื่น ๆ ว่าฉันเป็นลูกสาว และคนอื่น ๆ ก็มองฉันด้วยสายตาแปลก ๆ อาจจะเป็นเพราะฉันใส่ชุดองค์หญิงกำมะลอด้วยก็ได้มั้ง จนกระทั่งฉันโตขึ้นมาเป็น(หนุ่มที่อยู่ในหน้ากาก)สาวพิการที่แต่งชุดองค์หญิงจีน แม่ก็ไปเจอหน้ากากซิลิโคนผู้หญิงอันใหม่ในช้อปปี้แล้วถามฉันว่าอยากเอาหน้ากากอันใหม่ไหม ซึ่งฉันก็เอา แม่ก็เลยกดสั่งซื้อหน้ากากอันใหม่มาให้ฉันใส่ แต่ฉันไม่ได้ตัดไอ้นั่นออกนะ เพราะงั้นฉันเลยฉี่ได้เหมือนผู้ชายตามปกติเลย แค่เป็นคนพิการเท่านั้นเอง แต่ไม่ได้มีไว้ทำอย่างอื่นแบบนั้นเลยนะ ถึงตอนนี้ฉันจะยังเป็นผู้ชาย แต่ฉันก็ไม่เคยคิดถึงเรื่องแบบนั้นอยู่แล้วล่ะ ยิ่งเป็นคนพิการด้วย
ตั้งแต่นั้นมาฉันก็เลยในร่างผู้หญิงแต่งชุดองค์หญิงจีนที่ชื่อว่า ซือจู มาจนถึงปัจจุบัน ตั้งแต่เด็กจนอายุ 29 ฉันโดนเพื่อน ๆ บูลลี่ใส่ฉันมาตลอดว่าเป็นองค์หญิงพิการมั่ง องค์หญิงง่อยมั่ง องค์หญิงใบ้มั่ง ก็ยอมรับนะว่าฉันโกรธมาก แต่ฉันก็ไม่สนใจหรอกนะ แต่ก็ยังไม่ค่อยมีใครรู้ว่าฉันเป็นผู้ชายเพราะฉันใส่หน้ากากซิลิโคนผู้หญิงแปลงโฉมอยู่ นอกจากแม่เท่านั้นที่รู้ ฉันภูมิใจกับการใส่หน้ากากแปลงโฉมเป็นผู้หญิงใส่ชุดองค์หญิงจีนแบบนี้นะ มันทำให้เหมือนเราได้เป็นอีกคนหนึ่งไปเลย และฉันก็คงแต่งตัวแบบนี้ไปตลอดชีวิตเลย
ส่วนพ่อของฉัน ฉันไม่เคยเจอพ่อของฉันเลยตั้งแต่แม่คลอดฉันออกมาจนฉันเป็นองค์หญิงพิการในวัย 29 แต่ถามว่าอยากเจอเขาไหม ไม่ เพราะเขาคนนั้นทำกับแม่ของฉันไว้เยอะ แล้วก็ไม่เคยมาเหลียวแลฉันเลยสักครั้งเดียว อ๋อ แล้วเขาก็คงไม่รู้ว่าฉันเป็นลูกชายหรือลูกสาวด้วย
มีใครเคยเจอแม่ที่เลี้ยงลูกแบบแปลก ๆ เหมือนอย่างแม่ของฉันบ้างไหม?
นี่คือเรื่องราวของฉัน ขอบคุณที่สละเวลาเข้ามาอ่านกระทู้ของฉันในพันทิปมาก ๆ นะจ๊ะ ^_^