ที่สิบเอ็ดเสร็จตัวไม่มัวหมอง เหมือนจันทร์ส่อง
ผ่องใสในเวหา ขี้เมฆลอยถอยพรากจากนภา ดูท้องฟ้า
โชติช่วงเพราะดวงจันทร์ ผลสนองต้องตามความประพฤติ
ที่คนยืดปางก่อนมาผ่อนผัน ผลอันงามตามมีพอดีกัน
ภายหน้านั้นเห็นดีจริงยิ่งอุดม ความเดิมแท้แม่ลูกแสนถูก
จิต สิ่งที่คิดบำเพ็ญเป็นเสร็จสม ถามถึงคู่ร่วมใจว่าได้ชม
ตามนิยมกาเมประเวณี ทั้งพวกพ้องน้องพี่ลูกหนี้จบ
จะต้องพบแท้เที่ยงไม่เลี่ยงหนี สิ่งเป็นลาภดีงามตามที่มี ความคดีสู้ได้ไม่แพ้ เอย ฯ