ผู้ชายมีแฟนอยู่แล้ว คบกับแฟนมา 7 ปี อายุผู้หญิง 42 ผู้ชาย 40 ไม่ได้อยู่ด้วยกัน เราอายุ 38 ผู้ชายเป็นลูกค้าร้านเรา หลังๆชอบมาส่อง ทักหาเป็นระยะ จนวันหนึ่งเราเครียดเลยชวนเค้าไปดื่ม (ตั้งใจและไม่มีอยู่ ในหัวเลย ที่จะทำให้เลยเถิดไปถึงเรื่องอย่างว่า) แรกๆเขาติดธุระ แต่สุดท้ายก็ไปดื่มด้วยกัน ผ่านไป 2 ชม.เลยเริ่มรู้ว่าเขาตั้งใจที่จะค่อยๆเข้ามารู้จักเรา เคยขับรถมาในซอยบ้าน เผื่อเจอบ้านเรา เค้าก็พยามยามห้ามใจ เราขอกอดแขนเค้า เค้าแค่ลูบหัวเรา อยากให้เกียรติ แต่ด้วยความไม่อยากแยกจากกัน เลยตัดสินใจไปงีบบ้านเค้า สัก 3 ชม. เพราะตอนเช้า ต่างคนต่างมีงาน สุดท้ายก็เลยเถิด เสร็จกิจ พี่เค้าก็นอนกอดเราถึงเช้า อาบน้ำเสร็จก็ยังมากอดมาหอม พาไปกินกาแฟ ไปส่ง เค้าไปดูงานช่างกับเราสักพัก และแยกย้าย

ผ่านมา 1 อาทิตย์กว่าๆ ด้วยความยุ่งๆกันทั้งคู่ มีเจอกันตอนที่เค้ามาช่วยติดอุปกรณ์ให้ที่ร้าน และเค้าก็ต้องไปนอนบ้านแฟนเค้า ช่วยส่งหลานแฟนไปรร. (พ่อแม่เด็ก ติดธุระ 5 วัน) เราฟังก็นอยด์ สับสนมาก รู้สึกว่าเราเป็นใคร เราเป็นส่วนเกิน บลาๆ เมื่อก่อนตอนที่คุยๆกัน ตอนยังไม่มีเรื่องวันนั้น เคยถามว่าทำไมไม่อยู่ด้วยกันกับแฟน เค้าบอกยังไม่ได้แต่งงาน เราก็ตกใจ เพราะเห็น 40 กันทั้งคู่ คบมา 7 ปี อีกต่างหาก

ตอนนี้เรากับพี่เค้า ยังมีคุยกันอยู่บ้าง หลังจากวันนั้น เรารู้สึกว่าเราต้องการเค้า เค้าอบอุ่น เป็นที่พึ่งให้เราได้ เราไม่อยากเป็นเงา เป็นตัวสำรอง แต่อีกใจ ก็ไม่อยากทำผู้หญิงอีกคนเสียใจ เราควรทำยังไงดีคะ เราเคยบอกพี่เค้าว่าเวลาเราอยากคุยด้วย เราไม่รู้ ว่าจะทำยังไง กลางวันก็เวลางานพี่เค้า (เค้าเป็นรอง ผจก.) กลางคืนบางวัน เค้าก็อยู่เวรป่อเต็กตึ๊ง เค้าเลยบอกให้เราใช้ชีวิตตามปกติ มีอะไร ให้เขาช่วยก็บอก เวลาเรามีธุระเดินทางไกล เค้าก็จะถามวัน เผื่อเค้าไปรับไปส่งให้ได้

คำถามคือ 
1 เราควรเลิกคุยไปเลยไหม เค้าคงไม่เลิกกัน
2 ควรถามเค้าไหม ว่าเรื่องระหว่างเรา เค้าจริงจังไหม
3 มีแฟนอยู่แล้ว ทำไมมาชอบเรา

เท่าที่รู้จักพี่เค้า (เค้าเป็นรุ่นน้องพี่ชายเราด้วย) เค้าเป็นคนจริงจัง เงียบๆ ไม่ค่อยคุย ตัวสูงใหญ่ กับแฟนเค้าก็ดูรักกันดีมีของให้ตามเทศกาล ดูไม่ใช่คนเจ้าชู้ (เราเลยรู้สึกแย่ เพราะเค้าคงไม่กล้าเลิกกับแฟนเค้า)

ขอบคุณที่อ่าน และแนะนำนะคะ
พรุ่งนี้จะหนีไปเที่ยวเกาะสมุยหาเพื่อนสักพักค่ะ
ไม่ไหวๆ ฟุ้งซ่านมาก