เริ่มเลยนะครับ

ผมเริ่มคบกับแฟนตั้งช่วงเรียน ปวส.2 ตอนนั้นเธอเรียนป.ตรี ปี2  เราเจอกันที่ร้านเหล้า เธอเป็นคนเข้ามาหาผมครับ ตอนนั้นผมมีคนคุยอยู่ ละตอนนั้นเธอพึ่งเลิกกับแฟนเก่า เธอบอกเธอแอบชอบผมมาได้สักพักตั้งแต่ยังไม่เลิกกับแฟนเก่า เพราะเธอชอบมาร้านเกมที่ผมชอบไปเล่นตอนเลิกเรียน (ตอนนั้นช่วงปี1)
ตอนนั้นเธอมากับแฟนละแอบมองผม แต่ผมไม่รู้นะว่าเธอแอบชอบ ผ่านมามาช่วงปี2 เธอได้เลิกกับแฟนเก่า ละอยู่มาวันนึงเราเจอกันที่ร้านเหล้าละหลังจากกลับห้องไป เราได้คุยกันในเฟสบุ๊ค แรกๆผมก็ไม่ได้ชอบเธอเลยนะเพราะผมมีคนคุยของผมอยู่ แต่เธอก็คอยมาทำดีกับผม เธอรู้ด้วยว่าผมพักอยู่ที่ไหน เธอจะชอบซื้ออะไรมาให้ ละช่วงที่ผมกับคนคุยใกล้จะเลิกคุยกัน ละช่วงนั้นผมเศร้าหนักละชอบลงสตอรี่ไอจีเศร้า เธอจะชอบเข้ามาปลอบผมบ่อยมาก ละทีดีกับผมมาก ชอบชวนผมไปนั้นไปนี่ จนผมเริ่มรู้สึกดีกับเธอ จนเราได้คบกันละมาอยู่หอเธอ เธอซัพพอร์ตผมดีทากทั้งเรื่องการเรียนของผม ผมไม่มีโน๊ตบุ๊ค เธอก็จะหามาให้ผมเอาไว้ทำงาน ละก็คอยซื้อเสื้อผ้าอะไรต่างๆ คือเธอซัพพอร์ตผมทุกเรื่องเลย จนผมเรียนจบปวส.ครับ แต่ผมจบช้าไป1ปี เพราะผิดfตัวต่อในแผนก ละไม่ได้ต่อป.ตรี เพราะทางบ้านไม่ค่อยมีเงิน บวกกับผมหมดไฟไปกับการเรียนด้วยเพราะอยากทำงาน แต่เธอยังเรียนป.ตรีอยู่  ผมตัดสินใจไปสมัครงานที่1ในตัวจังหวัด เป็นpc ขายวัสดุตกแต่งบ้าน งานก็หนักหน่อย แต่ก็เงินดี ละก่อนเธอไปเรียน เธอจะคอยทำอาหารห่อข้าวไปให้ผมที่ทำงานทุกวัน เธอน่ารักกับผมมากตั้งแต่วันแรกจนวันนี้ จนผมทำงานไปได้ประมาณครึ่งปีมีเหตุให้ผมตั้งออก ผมเกิดเป็นเส้นเบือดฝอยอักเสบที่ขาละเป็นแผบติดเชื้อ จนต้องลาออกงาน เพราะใช้เวลารักษานานหลายเดือน ช่วงนั้นผมว่างงานเพราะต้องคอยรักษาแผล หมดค่ารักษาไปหลายบาทอยู่ ละบอกอีกอย่างนะครับที่บ้านเธอดีกับผมมากทั้งพ่อแม่เธอ พอรู้ว่าผมเป็นงี้เขาก็จะขอช่วยค่ารักษา แต่ผมปฏิเสธไปเพราะเกรงใจครับ ละพอผมเริ่มดีขึ้นผมก็พักอยู่หอหลายเดือนอยู่ เธอยังไปเรียนปกติ แต่ก็ยังคอยทำอาหารไว้ให้ผม ละคอยอยู่เคียงข้างผมเสมอ ตลอดเวลาที่คบกันมาเธอไม่เคยมีเรื่องนอกใจเลย มีแต่จะอวดผม เธอชอบอวดแฟนมากครับ ตอนนั้นเข้าช่วงปีที่2ที่เราคบกัน  อีกอย่างเธอสนิทกับเพื่อนผมทุกคนเลยเธอเข้ากับคนง่าย เพราะผมชอบพาเธอไปเที่ยวบ้านเพื่อนบ่อย จากที่ผมพักรักษาตัวสักพักจนหายดีผมก็เริ่มงานใหม่ ก็ไบ่สมัครไว้หลายที่ แต่ไม่ได้รับการติดต่อกลับมาสักที จนผมไปได้ที่ทำงานที่1 อันนี้เธอเป็นคนหาให้ครับ เป็นช่างเซอร์วิสเครื่องถ่ายเอกสาร ตอนนั้นเธอก็เรียนป.ตรีแล้ว ละเธอก็ได้งานศูนย์ฯบริการรถยนต์ที่1ในจังหวัดครับ เราก็ต่างทำหน้าที่ของเราครับ ช่วยกันทำงานหาเงิน แต่เธอก็จะคอยทำอาหารให้ผมไปทำงานเหมือนเดิมครับ ละพอทำงานไปสัก ทั่งที่ทำงานเธอและผม มัน toxic มาก เธอเจอเพื่อนร่วมงานไม่ดี ละปมก็เจอหัวหน้าไม่ดี พอเลิกงานทุกวัน กลับมาห้องเราจะเอาเรื่องที่เราเจอแต่ละวันมาระบายให้กันฟัง แต่มันกลับไม่ได้ดีขึ้นครับ เพราะต่างฝ่ายต่างไม่เข้าใจงานของกันละกันเลยไม่เคยให้คำปรึกษากันดีๆ จนผ่านมาเรื่อยเราจะชอบเอานิสัยไม่ดีจากที่ทำงานมา มาใช้กัน จนความสัมพันธ์เราเริ่มไม่ค่อยดีเลย แต่เราก็ปรับความเข้าใจกันใหม่ละอยู่กันมาเข้าช่วงปีที่3 ตอนนั้นผมได้ออกจากงานอีกครั้งครับ เพราะอาการเส้นเลือดฝอยอักเสบมันกำเริบครับ บวกกับเรื่องหัวหน้างานอีก มันทำให้ผมยิ่งแย่จนต้องออกครับ แต่ตอนนั้นผมคิดว่าความสัมพันธ์ผมกับเธอยังดีอยู่ เพราะเธอก็ยังทำตัวปกติ แต่ก็เริ่มมีเปลี่ยนไปบ้าง แต่เราก็คิดบวกมาตลอดว่าเธอคงเจออะไรจากที่ทำงานมาเยอะเลยไม่อยากเซ้าซี้ ละเธอก็เริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆจากไม่ติดโทรศัพท์ ก็จะติดมาก โทรศัพท์จะอยู่ติดตัวเธอตลอดแม้กระทั่งตอนนอน ปกติเธอจะนอนกอดผม แต่เธอมักจะนอนหันข้างให้ผมละไม่ค่อยมีอะไรกับผม แต่ผมก็พยายามเข้าใจเธอมาตลอด จนมาวันนึงผมอยากจะเล่นโทรศัพท์เธอ ละกดเขาไลน์แต่เธอใส่รหัสล็อค ปกติเธอไม่เคยล็อคเลย ละพอเธอเห็นเธอกระชากโทรศัพท์เธอจากมือผมไป มันยิ่งทำให้ผมคิดว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ พอผมถามเธอว่ามีอะไรทำไมต้องแย่งจากมือไปละล็อครหัสไลน์ทำไม เธอก็อ้างว่ามันขึ้นให้ล็อคเอง ผมมองหน้าเธอละบอกกับเธอว่า เธอเปลี่ยนไปมากนะ เมื่อก่อนเราไม่เคยมีความลับต่อกันเลยละผมก็ร้องให้หนักมาก ละผมเค้นเธอ จนเธอยอมรับว่าแอบคุยกับใครคนนึง แต่เธอบอกว่าเธอไม่ได้คิดอะไรบอกว่าเขาทักมา พอผมถามว่าใคร เธอก็บอกว่าผมไม่รู้จักหรอก ผมถามเธอว่าเขาเอาไลน์เธอมาจากไหน เธอก็อ้างว่าไม่รู้ว่าเขาเอาไลน์เธอมาจากไหน ตอนนั้นผมเสียใจหนักมากครับ ไม่คิดว่าเธอจะทำแบบนี้กับผมได้เพราะเมื่อก่อนเธอไม่เคยเป็นแบบนี้ เธอดีจนผมเชื่อใจละไว้ใจทุกอย่าง ผมร้องไห้ไม่หยุดเสียใจหนักมาก ละเธอก็มาขอโทษผม ว่าจะไม่ทำอีก ตอนนั้นผมให้อภัยเธอครับ เพราะเธอพึ่งเคยทำผิดครั้งแรกตั้งแต่ครบกันมา จนผ่านเกือบ1เดือนหลังจากวันนั้น วันนึงเธอไปผับละกลับมาห้อง (ปกติผมให้แฟนไปได้อยู่แล้วเพราะเธอไม่ค่อยได้ไปบ่อยตั้งแต่ครบกับผมมา) วันนั้นเธอเมาหนักมากผมก็พาเธอไปอวกในห้องน้ำละลูบหลัง ละพยายามทำให้เธอส่าง แต่ไม่เลยจนเธอบอกขออยู่ให้ห้องน้ำสักพัก  จนผมมาที่เตียงละว่าจะชาจแบตโทรศัพท์ให้เธอ แต่ก็มีอะไรดลใจให้ผมเข้าโทรศัพท์เธอ ละผมพยายามเขาไลน์เธอแต่เธอยังใส่รหัสล็อคไว้อยู่ (เพราะตั้งแต่วันนั้นที่จับได้ว่าเธอแอบคุยกับใครคนนึงที่บอกว่สผมไม่รู้จักหรอก วันนั้นเธอก็ยังไม่ได้บอกรหัสผม แต่ก็ไม่ได้อะไรเพราะเชื่อใจว่าเธอจะไม่ทำอีก) ละผมก็ลองใส่รหัสมั่วแต่ก็ปลดล็อคไลน์ไม่ได้ จนผมถอดใจจะวางโทรศัพท์เธอ แต่ก็ตะหงิดใจ เลยเข้าไปแกรอลี่รูปภาพเธอแต่ตอนแรกก็ไม่เจออะไร จนผมเข้าไปดูรูปที่เธอลบไปแล้ว ผมเจอเต็มๆเลยครับ รูปเธอถ่ายคู่ผู้ชายคนนึง เป็นพี่ที่ทำงานเดียวกับเธอ ถ่ายที่ห้องของผู้ชายคนนั้น ตอนนั้นผมช็อคละจุกในอกไปหมดพูดไม่ออกร้องไห้ไม่ออก ละไม่คิดว่าคนที่เราไว้ใจที่สุดจะทำกับเราได้ขนาดนี้ ตอนนั้นผมก็ออกไปสูบบุหรี่นอกห้องครับ ตั้งแต่ตี2ยันตี4 นั่งคิดทบทวนว่าทำไมต้องเกิดเรื่องอย่างงี้ขึ้น เคยฝันอะไรด้วยกันไว้เยอะ ละเธอก็ดีกับผมขนาดนี้  ทำไมเธอกลับทำแบบนี้กับผมได้ จนผมใจเย็นลงผมก็เข้าห้องละพาเธอจากห้องน้ำมานอนที่เตียง ละตอนนั้นผมพยายามข่มตานอนเพราะเธอก็ยังเมาหลับไม่ได้สติอยู่ คิดว่าค่อยเคลียร์กันตอนเช้า แต่ผมกลับนอนไม่หลับได้แต่คิดว่าทำไมเธอทำกับผมได้ขนาดนี้ ละผมก็ร้องไห้ออกมา พยายามกลั้นเสียงไม่ให้เธอได้ยิน ละเธอก็รู้สึกตัว ละถามผมในสภาพที่เธอเมาๆว่าผมเป็นอะไรแต่ผมบอกว่าป่าว ค่อยคุยกันพรุ่งนี้เช้า แต่เธอก็ไม่ยอมจนผมถามเธอกลับว่า มีอะไรจะบอกผมตรงๆไหม ครั้งแรกเธอก็ยังปฏิเสธอยู่ ผมก็ถามซ้ำแต่เธอก็ตอบว่าไม่มี จนผมบอกเธอว่าผมรู้หมดแล้วนะ ผมเอารูปให้เธอดู เธอก็เงียบไปสักพัก ผมก็ถามทำไมถึงทำกับผมได้ขนาดนี้ เธอก็ขอโทษละเราได้คุยกับเกือบเช้า เธอสารภาพผิดทุกอย่าง ละก็คือคนเดียวที่เธอแอบคุยกันที่ผมจับได้ครั้งก่อน แต่รูปมันนานแล้ว ผมเค้นจนเธอบอกว่า ตอนนั้นที่บอกว่าแค่คุยมันไม่ใช่แค่นั้น เธอแอบมีความสัมพันธ์กับพี่ที่ทำงาน เพราะออกงานด้วยกันบ่อย ละคนที่ทำงานก็ชอบแซวให้คบกัน ละบวกกับที่เธอกับผู้ชายคนนั้นชอบหยอกย้อกันจนเลย ละผมก็ถามว่ามีอะไรกันแล้วใช่ไหม เธอก็ปฏิเสธ แต่ผมไม่เชื่อเพราะดูจากรูปที่ถ่ายที่ห้องผู้ชายคนนั้นมันไม่ได้มีแค่ครั้งเดียวที่ถ่ายด้วยกัน มันมีหลายครั้ง ละเธอก็ยอมรับว่ามีจริงและหลายครั้ง ผมจุกไปหมดเลยครับ ผมไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้ที่แสนดีกับเสมอมาจะทำกับผมได้ขนาดนี้ ตอนนั้นผมตัดสินใจแล้วละว่าต้องเลิกกับเธอจริงๆแล้วหละ แต่เธอไม่ยอมเลิกกับผมเธอบอกรูปนั้นมันนานตั้งแต่ผมจับได้ว่าคุยกันครั้งแรกแล้ว(ตอนนั้นเธอโกหกว่าแค่คุยกัน) แต่ตอนนี้เป็นเพื่อนร่วมงานปกติ แต่ต้องออกงานด้วยกันประจำ ละเธอก็บอกจะยังไงก็ไม่ยอมเลิกกับผม เธอบอกเธอยังรักผม มันผูกพันธ์กันไปแล้ว จนผมใจอ่อน เพราะลึกๆผมก็ยังรักเธอละนึกแต่สิ่งดีๆที่ให้กันมาโดยตลอด ละยอมให้เธอแก้ไขตัวเองอีกครั้ง แต่ในใจผมมันก็ยังคิดอยู่ดี คนมันเคยมีอะไรละทำงานร่วมกันทุกวันอะ มันจะพลาดมีอีกไหม ที่ผมให้อภัยเธอเพราะผมรักเธอมากครับ ผมไม่เข้าใจตัวเองเลยเหมือนกัน ทำไมถึงยอมได้ถึงขนาดนี #ผมควรทำยังไวต่อดีครับ? ควรรอให้เธอแก้ตัวไหมเพราะก็บอกจะหางานใหม่ละลาออกจากที่นั่น