ส่วนตัวอายุสามสิบปลายๆ โสดมา 15 ปี+ ได้แล้ว ระหว่างนั้นก็มีคนเข้ามาบ้าง แต่สุดท้ายก็เฟดๆกันไป
ทุกวันนี้ชีวิตมีแค่ทำงาน กับการอยู่กับตัวเอง (ดูหนัง ฟังเพลง เล่นเน็ต ออกกำลังกาย หาของอร่อยกิน ฯลฯ)
ส่วนการปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น ก็มีแค่คนในครอบครัวเท่านั้น เพื่อนฝูงแทบไม่มีแล้ว สังคมน้อยมาก
จริงๆก็ไม่ได้ปิดกั้นตัวเอง แต่มันใช้ชีวิตตัวคนเดียวจนชินไปแล้ว นึกภาพตัวเองที่อยู่ในสถานะใช้ชีวิตคู่กับใครซักคนไม่ออกเลย
คือถ้าต้องคบกับใครซักคน พอลองจินตนาการถึงการที่ต้องไปเจอกับครอบครัว เพื่อนฝูงของแฟน แค่คิดก็ปวดหัวแล้ว
ส่วนแผนในชีวิต บอกตรงๆเลยว่ายังไม่มี 555 แต่พยายามเน้นไปที่การวางแผนทางด้านการเงินมากกว่า
เพราะไม่รู้ว่าอนาคตชีวิตจะเกิดการเปลี่ยนแปลง หรือมีเรื่องที่คาดไม่ถึงอะไรเข้ามาบ้าง มีเงินไว้น่าจะอุ่นใจกว่า
แต่ก็มีแพลนคร่าวๆว่าอยากจะซื้ออสังหาเพื่อเป็นที่อยู่อาศัยถาวรของตัวเอง
เพราะปัจจุบันยังเช่าอยู่ กลัวว่าในอนาคต ถ้าแก่ตัวไป จะหาที่เช่าลำบาก เพราะผู้ให้เช่าอาจกลัวว่าจะมาเสียชีวิตในที่ของตัวเองก็ได้
อีกอย่างคือพยายามหันมาดูแลสุขภาพตัวเองมากขึ้น ทั้งออกกำลังกายและดูแลเรื่องการกิน ที่ตามใจปากน้อยลง
นอกนั้นก็ยังใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ เน้นวางแผนไปปีต่อปีมากกว่า
แต่ก็มีแอบคิดเหมือนกันว่าถ้าถึงวันนึง วันที่เหลือแค่ตัวเราคนเดียวจริงๆ ชีวิตมันจะเป็นแบบไหน อย่างไร
ไม่ได้เป็นความรู้สึกกลัว แต่เป็นความสงสัยมากกว่า เวลาไปเที่ยวต่างประเทศแล้วเจอผู้สูงอายุที่ไปไหนมาไหน ทำอะไรคนเดียว
เช่น กินข้าว เดินซุปเปอร์มาเก็ต แล้วก็อืม....ชีวิตเราอาจจะเป็นแบบนี้นี่แหล่ะ
ยังมองว่าการมีความรัก หรือใครซักคนเป็นเรื่องที่ดี และยังจำความรู้สึกตอนที่มีแฟนในสมัยก่อนได้
ว่าตอนนั้นมีความสุขขนาดไหน (ถึงจะปนเปไปกับความทุกข์ด้วยก็เถอะ) เวลาไปเที่ยวไหนและเห็นคู่รัก เราก็รู้สึกมีความสุขไปกับเค้าด้วยเสมอ
แต่ความอยากอยู่คนเดียวมันมีมากกว่า ย้อนแย้งมั้ย 555
คนที่อยากจะอยู่เป็นโสดไปตลอด คุณวางแผนชีวิตตัวเองในอนาคตไว้อย่างไรกันบ้างครับ
อาจจะเป็นแผนคร่าวๆก็ได้ อยากให้มาแชร์กันหน่อย อยากอ่านมุมมองชีวิตของคนอื่นๆบ้าง
ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากครับ
คนที่อยากอยู่เป็นโสดไปตลอด วางแผนชีวิตตัวเองในอนาคตไว้อย่างไรกันบ้างครับ
ทุกวันนี้ชีวิตมีแค่ทำงาน กับการอยู่กับตัวเอง (ดูหนัง ฟังเพลง เล่นเน็ต ออกกำลังกาย หาของอร่อยกิน ฯลฯ)
ส่วนการปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น ก็มีแค่คนในครอบครัวเท่านั้น เพื่อนฝูงแทบไม่มีแล้ว สังคมน้อยมาก
จริงๆก็ไม่ได้ปิดกั้นตัวเอง แต่มันใช้ชีวิตตัวคนเดียวจนชินไปแล้ว นึกภาพตัวเองที่อยู่ในสถานะใช้ชีวิตคู่กับใครซักคนไม่ออกเลย
คือถ้าต้องคบกับใครซักคน พอลองจินตนาการถึงการที่ต้องไปเจอกับครอบครัว เพื่อนฝูงของแฟน แค่คิดก็ปวดหัวแล้ว
ส่วนแผนในชีวิต บอกตรงๆเลยว่ายังไม่มี 555 แต่พยายามเน้นไปที่การวางแผนทางด้านการเงินมากกว่า
เพราะไม่รู้ว่าอนาคตชีวิตจะเกิดการเปลี่ยนแปลง หรือมีเรื่องที่คาดไม่ถึงอะไรเข้ามาบ้าง มีเงินไว้น่าจะอุ่นใจกว่า
แต่ก็มีแพลนคร่าวๆว่าอยากจะซื้ออสังหาเพื่อเป็นที่อยู่อาศัยถาวรของตัวเอง
เพราะปัจจุบันยังเช่าอยู่ กลัวว่าในอนาคต ถ้าแก่ตัวไป จะหาที่เช่าลำบาก เพราะผู้ให้เช่าอาจกลัวว่าจะมาเสียชีวิตในที่ของตัวเองก็ได้
อีกอย่างคือพยายามหันมาดูแลสุขภาพตัวเองมากขึ้น ทั้งออกกำลังกายและดูแลเรื่องการกิน ที่ตามใจปากน้อยลง
นอกนั้นก็ยังใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ เน้นวางแผนไปปีต่อปีมากกว่า
แต่ก็มีแอบคิดเหมือนกันว่าถ้าถึงวันนึง วันที่เหลือแค่ตัวเราคนเดียวจริงๆ ชีวิตมันจะเป็นแบบไหน อย่างไร
ไม่ได้เป็นความรู้สึกกลัว แต่เป็นความสงสัยมากกว่า เวลาไปเที่ยวต่างประเทศแล้วเจอผู้สูงอายุที่ไปไหนมาไหน ทำอะไรคนเดียว
เช่น กินข้าว เดินซุปเปอร์มาเก็ต แล้วก็อืม....ชีวิตเราอาจจะเป็นแบบนี้นี่แหล่ะ
ยังมองว่าการมีความรัก หรือใครซักคนเป็นเรื่องที่ดี และยังจำความรู้สึกตอนที่มีแฟนในสมัยก่อนได้
ว่าตอนนั้นมีความสุขขนาดไหน (ถึงจะปนเปไปกับความทุกข์ด้วยก็เถอะ) เวลาไปเที่ยวไหนและเห็นคู่รัก เราก็รู้สึกมีความสุขไปกับเค้าด้วยเสมอ
แต่ความอยากอยู่คนเดียวมันมีมากกว่า ย้อนแย้งมั้ย 555
คนที่อยากจะอยู่เป็นโสดไปตลอด คุณวางแผนชีวิตตัวเองในอนาคตไว้อย่างไรกันบ้างครับ
อาจจะเป็นแผนคร่าวๆก็ได้ อยากให้มาแชร์กันหน่อย อยากอ่านมุมมองชีวิตของคนอื่นๆบ้าง
ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากครับ