.



หากจะเป็นพรรคฝ่ายจัดตั้งรัฐบาล

เพื่อไทย ไม่เหลือทางอื่นให้เลือก
_{อย่างที่หมอชลน่านเคยออกมาบอกเเล้วโดนด่านั่นเเหละ
เเต่ถ้าคิดตามดีๆ ที่เเกพูด ก็จริงของเเก นะครับ}

เพราะการต้อง สลัดก้าวไกล ไปจับมือกับพรรคอื่น  
มันคือ " ไฟลท์บังคับ " ที่ต้องทำ.....ไม่งั้นก็ เดินต่อไม่ได้


วิธีที่ 1 ร่วม กับ กก ไม่ผ่านโหวต นายก จัดตั้งรัฐบาลไม่ได้....พท ทำเเล้ว

วิธี 2 ร่วมกับพรรคอีกฝั่ง ผ่านโหวตนายก เป็นรัฐบาล....พท ก็ทำเเล้ว

เพื่อไทยเลือกทำทั้งสองวิธี เเล้ว มีเเต่เเบบที่ 2 ที่ได้ผล ตั้งรัฐบาลได้

เเล้วจะให้ พท ทำยังงัย ถ้าไม่เลือกแบบนั้น

จะให้เขาทำซ้ำวิธี 1 อีกครั้ง เเละอีกครั้ง เหรอ

_{ในเมื่อการลงมติโหวต ตัดสินในสภาออกมาว่า
สภาจะโหวต   " มติเดิมที่เคยเสนอไปแล้ว ซ้ำเป็นครั้งที่ 2 ทำไม่ได้ "}

เเละศาล รธน ก็ตีตกคำร้อง
เพราะถือเป็นเรื่องของสภา เรื่องของฝ่ายนิติบัญญัติ
เมื่อ สมาชิกสภา โหวตกันเเล้ว ก็จบ
จะมาตีความการโหวตให้วุ่นวายอีกทำไม ...เพราะมันเป็นเรื่องของสภา ไม่ใช่เรื่องของศาล  

อย่าลืมว่า โหวตเลือกนายก
ไม่มีการโหวต วาระ 1 วาระ 2 วาระ 3  เหมือนการ ออกกฎหมายนะครับ

ไม่ผ่านโหวต คือ จบ เปลี่ยนเสนอชื่อ เเคนดิเดตคนถัดไป  
ตอนนั้น ถ้าก้าวไกล มีเเคนดิเดต มากกว่าหนึ่ง
หรือยอมถอยเรื่องที่ สว หรือสมาชิกสภาพรรคอื่นขอร้อง  ปัญหาก็จบ  ก็เท่านั้นเอง

เเต่ ก้าวไกล ไม่ยอม ยืนกระต่ายขาเดียว เป็นงัยเป็นกัน
เรื่องก็เลยออกมาเเบบนี้
เเล้วหวยก็มาออกที่ เพื่อไทย โดนข้อครหา " เพื่อไทยการละคร "

ส่วน กรณี อ๋องเชียร์เบียร์ ต่างกันครับ
เพราะมันไม่ใช่ ไฟล์บังคับ
อ๋องยังมีทางอื่นให้เลือกได้  เเต่เขาไม่เลือก
กลับเลือกที่จะกอดเก้าอี้ตำเเหน่ง รองประธาน

พรรคก็เลยต้องเล่นละคร
ฝากไข่ให้กาเหว่าฟัก  ฝาก สส ให้พรรคอื่นดูเเลเเทน

เรื่องนี้ ถ้าหมออ๋อง สละตำเเหน่งรองประธาน ซะ ก็จบ
หรือ ก้าวไกลสละตำเเหน่งผู้นำฝ่ายค้าน ให้หัวหน้าพรรคลำดับสอง (หรือสาม) ในซีกฝ่ายค้าน
หมออ๋องก็ยังเป็นสมาชิกพรรค ยังเป็นรองประธานต่อไป ก้าวไกลก็ไม่ต้องเล่นลิเกเรื่องนี้

เเต่ทางเลือกของพรรคเขา คือ จะเอาทั้งคู่
นั่นจึงเป็นที่มาของ " ก้าวไกลการละคร "