คือเรากับแม่ชอบทะเลาะกันบ่อยตั้งแต่เด็กแล้วแล้วเค้าก็ไม่ได้เลี้ยงเราตั้งแต่เด็กตั้งแต่จำความได้เลยคือเคาจะอยู่กับพี่สะใภ้เราแล้วเราก็เรียกเค้าว่าแม่ตอนเด็กพี่สะใภ้เราเลี้ยงเรามาดีมากดีกว่าแม่แท้ๆตอนนั้นเราคิดว่าพี่สะใภ้คือแม่แท้ๆของเราเราพึ่งมารู้ว่าแม่ของเราคือคนนี้ตอนเด็กแม่แท้ๆเวลาเราไปอยู่กับเค้าเค้าชอบพาเราไปในวงไพ่ด้วยเราโตมาที่วงไพ่เพราะเค้าชอบไปเล่นวงไพ่ตลอดเลยวันเกิดเราพวกญาติๆก็ให้เงินเราคนล่ะ400-500แม่ก็เอาไปหมดไม่เคยเหลือหรือเราไปฝากธนาคารให้เราเลยสักครั้งเดียวพอเราเริ่มโตขึ้นประมาณป.1เราก็มาอยุ่กับแม่ถาวรมันก็เหมือนเดิมไปวงไพ่พาเรากลับดึกๆตลอดเลยพอขึ้นชั้นป.2เค้าก็เริ่มมาขอยืมเงินในธนาคารเราไปแล้วเค้าบอกจะคืนแต่เราไม่เคยได้คืนเงินเราก็ไม่ได้มีเยอะเราฝากวันล่ะ10บาทส่วนมากยายเราจะเอาเงินเค้ามาฝากให้เรายายเราชอบบอกว่าแม่เราชอบเอาตังยายเราไปเล่นไพ่ของที่เก็บไว้ก็เอาไปขายทั้งพ่อทั้งแม่แม่เราก็เอาเงินของเราไปตลอดครั้งที่มากสุดคือ9000บาทตอนป.6เค้าก็บอกจะคืนแต่ยังไม่ได้คืนเราผ่านมาหลายปีพอจะถามถึงว่าเมื่อไหร่จะคืนก็บอกว่านี่แม่นะถ้าอยากได้ก็เอาเงินที่เคยเลี้ยงเองจนโตคืนมาสิตอนนี้เค้าก็ให้เราเลี้ยงหลานแทนเค้าเราก็เข้าใจนะว่าเค้าจะต้องไปทำนาคงไม่มีเวลาแต่มันไม่ใช่ไงเค้าให้เลี้ยงเลยวันหยุดก็เลี้ยงตลอดเวลายันเช้าแต่เวลาไปเรียนกลับบ้านมาเราพึ่งลงจากรถรับส่งเราก็ต้องเข้ามาเลี้ยงแล้วแถมไม่เคยได้เงินค่าเลี้ยงเลยคนที่ได้คือแม่เราเค้าเป็นคนที่รักเด็กผู้ชายมากๆเรามีหลานผู้ชายที่ตอนนี้อยุ่ป.4ตอนนี้หลานเรายังทำไรไม่เป็นเลยถ้าเราไม่สอนจริงๆเสื้อผ้าแม่เราบางครั้งยังต้องใส่ให้เสื้อผ้าต้องหาให้ใส่กับข้าวทำให้กินแค่คนเดียวเสื้อผ้ารีดให้หลานคนนี้เราไม่ชอบเลยอาจเพราะเค้าได้ทุกอย่างโดยไม่ต้องพยายามเลยสักนิดขนาดน้องยังไม่เคยเลี้ยงเราต้องมาเลี้ยงเองเวลานอนเรายังไม่มีเลยแม่ใช้เราตั้งแต่เด็กเราต้องใส่เสื้อผ้าไปเรียนเองตอนอนุบาล2ซักผ้าตากผ้าให้คนทั้งบ้านตอนป.3พึ่งมาซีกแยกตอนป.5เวลาแม่อารมณ์ไม่ดีก็ชอบมาพาลใส่เราชอบตีเราแรงๆดีเหมือนคนบ้าอ่ะค่ะจนเราไม่ชอบเค้าเลยเรากลายเป็นคนที่โรคส่วนตัวสูงเราคิดเยอะมากๆจะหยุดคิดไม่ได้เลยจนเราปวดหัวเวลาเราไม่สบายเค้าไม่เคยสนใจเลยไม่เคยพาไปหาหมอไม่ว่าจะหนักขนาดไหนเค้าก็ให้เราไปโรงเรียนเค้าหาว่าเราชอบแสดงว่าไม่สบายปวดท้องปวดหัวกล้าเนื้ออักเสพหน้ามืดก็ให้กินแต่ยาพาราเราเป็นโรคโรหิตจางแม่ยังไม่รุ้เลยเวลาเราเครียดก็จะอ่านนิยายเค้าก็บอกเราติดโทรศัพท์งานการไม่ทำวันๆเล่นแต่โทรศัพท์อ่านแต่นิยายค่อจะให้เราทำไงก็นิยายคือสิ่งที่ทำให้เรามีความสุหายเครียดแล้วงานบ้านเราก็ทำนะไม่ทำก็โดนด่าเราเหนื่อยมากๆที่เราเจอมีเยอะกว่านี้แต่เราเอามาระบายแค่นิดเดียวก่อน555