วันนี้ผมอ่านนิยายแนวจีนโบราณเรื่องนึงแล้วเจอฉากนึงที่ผมเคยอ่านเจอในเรื่องอื่นมาหลายเรื่อง
ฉากนั้นคือฉากตัวร้ายบอกฮ่องเต้หรือผู้สูงส่งทั้งหลายว่าตัวเอกเตรียมการแสดงหรือของขวัญนั้นมาเพื่อหักหน้าตัวเอก
อย่างที่ผมกำลังอ่านนี่คือตัวร้ายทูลไทเฮาว่านางเอกจะร่ายรำถวายไทเฮาทั้งๆที่คิดว่านางเอกไม่มีทางรำเป็นจะทำไห้นางเอกอับอาย
คำถามคือไม่มีไครรู้เลยเหรอว่าตัวร้ายโกหก แล้วทีกเรื่องตัวเอกก็ไม่ยอมเปิดโปงตัวร้าย ถ้าบอกว่ารำไม่เป็นแล้วตัวร้ายจะไม่โดนข้อหาหลอกลวงเบื้องสูงเหรอ?
ในบางเรื่องที่ผู้ชมการแสดงเป็นฮ่องเต้ไม่รู้สึกว่าตัวร้ายดูถูกสติปัญญาตัวเองบ้างเลยเหรอ? หรือแค่ไม่รู้ตัวจริง?
คนไหญ่คนโตจีนสมัยก่อนสติปัญญาด้อยเหมือนในนิยายไหมครับ? โดนหลอกง่ายแบบนี้เหมือนกันไหม? หรือแค่คนเขียนนิยายดูถูกสติปัญญาคนอ่านเป็นปกติกัน?
เชื้อพระวงศ์และขุนนางจีนโบราณโง่เหมือนในนิยายรึเปล่าครับ?
ฉากนั้นคือฉากตัวร้ายบอกฮ่องเต้หรือผู้สูงส่งทั้งหลายว่าตัวเอกเตรียมการแสดงหรือของขวัญนั้นมาเพื่อหักหน้าตัวเอก
อย่างที่ผมกำลังอ่านนี่คือตัวร้ายทูลไทเฮาว่านางเอกจะร่ายรำถวายไทเฮาทั้งๆที่คิดว่านางเอกไม่มีทางรำเป็นจะทำไห้นางเอกอับอาย
คำถามคือไม่มีไครรู้เลยเหรอว่าตัวร้ายโกหก แล้วทีกเรื่องตัวเอกก็ไม่ยอมเปิดโปงตัวร้าย ถ้าบอกว่ารำไม่เป็นแล้วตัวร้ายจะไม่โดนข้อหาหลอกลวงเบื้องสูงเหรอ?
ในบางเรื่องที่ผู้ชมการแสดงเป็นฮ่องเต้ไม่รู้สึกว่าตัวร้ายดูถูกสติปัญญาตัวเองบ้างเลยเหรอ? หรือแค่ไม่รู้ตัวจริง?
คนไหญ่คนโตจีนสมัยก่อนสติปัญญาด้อยเหมือนในนิยายไหมครับ? โดนหลอกง่ายแบบนี้เหมือนกันไหม? หรือแค่คนเขียนนิยายดูถูกสติปัญญาคนอ่านเป็นปกติกัน?