พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๐ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒ สุตฺต. ที. มหาวคฺโค มหาสติปฏฺฐานสุตฺตํ https://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?boo

พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๐ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒  ทีฆนิกาย มหาวรรค  พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย มหาวรรค ____________ ขอนอบน้อมพระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ๑.&n

นรชนพึงเป็นผู้มีใจน้อมไปในนิพพาน น้อมจิตเข้าไปในอมตธาตุ พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๙ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๒๑ ขุททกนิกาย มหานิทเทส ว่าด้วยทำบุญต้องมุ่งนิพพาน คำว่า นรชนพึงเป็นผู้มีใจน้อมไปในนิพพาน นรชนพึงเ

พระพุทธเจ้าสอนให้น้อมจิตเพื่ออมตธาตุ “ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุ ในธรรมวินัยนี้ บรรลุจตุตถฌาน ไม่มีทุกข์ไม่มีสุข เพราะละสุขละทุกข์และดับโสมนัสโทมนัสก่อนๆ ได้ มีอุเบกขาเป็นเหตุให้สติบริสุทธิ์อยู่ เ