จริงๆเรื่องนี้ลืมไปนานมากแล้วครับ พอดีเมื่อคืนฝันเหมือนย้อนอดีตกลับไปในตอนนั้นแบบ เดจาวูเลย
เรื่องมีอยู่ว่า ตอนนั้นผมอยู่ในวัยประถม(ปัจจุบันผมอายุ33ปี) ผมมีพี่ชายอยู่ในวัยมัธยม
วันนั้นเป็นวันเสาร์ พี่ชายผมไปเล่นบ้านเพื่อน (หมู่บ้านเราอยู่ กทม ย่านสายไหม)
เวลาประมาณ เที่ยงๆ ผมนึกอยากไปเล่นด้วย เพราะบ้านเพื่อนพี่ชายมีเกมส์
แม้ว่าเป็นตอนกลางวัน แต่บ้านเพื่อนพี่ชายนั้น จัดว่ามืดมากๆ เพราะติดม่านสองชั้นที่ประตูทางเข้า
และตัวบ้านก็เป็นหน้าแคบ ตอนลึก เพราะเป็นทาวเฮ้าส์ มืดชนิดที่ว่าอีกนิดนึงคงต้องใช้ไฟฉาย
ทันทีที่ผมไปถึงบ้านหลังนั้น ด้วยความสนิทและเคยชิน ผมวิ่งขึ้นไปหาพี่ชายที่ห้องเพื่อนเค้าชั้นสองของบ้านทันที
แต่ก็ต้องแปลกใจว่า ทั้งบ้านมีแค่พี่ชายผมอยู่แค่คนเดียว ผมก็ถามพี่ผมว่า อ้าว ไม่มีใครอยู่เลยหรอ?
พี่ผมตอบว่า ไม่มีเค้าไปห้างกันหมด! ผมก็งงนะ เจ้าของบ้านไม่อยู่แล้วปล่อยให้พี่มาเล่นเกมส์ได้ไง?
แต่ด้วยความเป็นเด็ก ผมหันไปสนใจเกมส์แทน พี่ผมก็นั่งเล่นไม่พูดจาอะไร ... สักพักผมก็ขอเล่นด้วยบ้าง
พี่ชายผมก็บอกว่าถ้าอยากเล่น ให้ลงไปหยิบน้ำในตู้เย็นขึ้นมาให้ก่อน ถึงจะยอมให้เล่น
ผมรีบเดินลงไปหยิบทันทีไม่ต่อรองอะไร แล้วเมื่อลงไปถึงชั้นล่าง มองไปที่ตู้เย็น ผมเห็นพี่ชายผมเปิดตู้เย็นกินน้ำอยู่?
"ขึ้นไปทำไม?" พี่ชายคนที่ดื่มน้ำอยู่ถามผม! งงสิครับแบบนี้ ผมรีบวิ่งขึ้นไป แล้วมองผ่านประตูห้องที่ไม่ได้ปิด
ก็เห็นพี่ชายคนเดิม หันกลับมาแล้วตะโกนว่า "น้ำกูล่ะได้ยัง?" ผมยังคงอยู่ที่บันได ชะเง้อมองคนข้างล่างกับข้างบนสลับกัน!!!
เหมือนทั้งคู่จะไม่ได้ยินเสียงกันและกัน ต่างฝ่ายต่างต้องการคำตอบ ว่าผมขึ้นไปทำไม กับ น้ำกูได้หรือยัง?
ตอนนั้นผมรู้ตัวแล้วว่าไม่ปกติแน่ ผมวิ่งออกจากบ้านหลังนั้นวิ่งกลับบ้านอย่างไม่คิดชีวิต
พอกลับมาถึงบ้าน ผมเจอรถของครอบครัวเพื่อนพี่ชาย น่าจะเพิ่งกลับมาจากห้างแล้วแวะส่งพี่ชายผม
---แล้วในบ้านนั้นใคร แล้วผมเข้าไปได้ยังไง / ผมรีบเล่าเรื่องทั้งหมดให้ผู้ใหญ่ฟัง เขาบอกว่าเป็นไปไม่ได้ที่ผมจะเข้าไปในบ้านได้เพราะเขาล๊อคบ้านไว้
พวกเขาก็รีบกลับไปดูบ้านนะ ทั้งผมและพี่ชายผมก็ไปด้วย (แต่เหมือนเขากลัวจะเป็นโจรมากกว่า) พอไปถึงหน้าบ้าน คือล๊อคตั้งแต่รั้วบ้านปกติ
---ไม่มีใครเชื่อคำพูดผม หาว่าผมโกหกเล่นอำตามประสาเด็ก / ตั้งแต่วันนั้นผมก็ไม่ไปบ้านหลังนั้นอีกเลย
จนเวลาผ่านไปจนผมย้ายบ้านไปอีกที่ ไม่ไกลกันมาก พี่ชายจะไปงานศพครอบครัวเพื่อน ถามแล้วได้ความว่า บ้านไฟไหม้ พ่อ แม่ และ ยาย บ้านนั้นเสียชีวิตทั้งหมด เพื่อนพี่ชายรอด แต่ก็เจ็บหนัก
---เพื่อนพี่ชายเล่าให้ฟังว่า ตัวเขาเองก็เจออะไรแปลกๆก่อนบ้านไฟไหม้ เช่น พ่อแม่ออกไปทำงาน แต่บางทีก็ตื่นมาเจอพ่อกับแม่อยู่บ้าน พูดคุยปกติ
แล้วอยู่ๆพ่อแม่ก็หายไปเฉยๆ แล้วก็เจออีกทีคืนพ่อแม่เลิกงานกลับมาตอนเย็น พอถามก็บอกว่าไปทำงานแต่เช้าเมื่อกลางวันไม่ได้อยู่บ้านอยู่ที่ทำงาน อะไรประมาณนี้ครับ แล้วบางครั้งก็เจอเหมือนผมเลย ยายอยู่สองที่ในบ้านพร้อมๆกัน เขาก็เล่าให้ผู้ใหญ่ฟังแต่ไม่มีใครเชื่อ
---และล่าสุดปัจจุบัน ผมฝันถึงเรื่องนี้เลยโทรไปถามพี่ชายว่าเพื่อนคนนั้นเป็นไงบ้าง พี่ชายบอกว่าเพื่อนคนนี้ ผูกคอตายในบ้านตั้งแต่วันรับปริญานานแล้ว
คือก็แปลกมากๆอีก เพราะว่านี่ต้องเป็นวันที่แฮปปี้ที่สุดนะ ไม่มีใครรู้สาเหตุ
---แล้วเพื่อนๆล่ะครับ เคยเจอผีแฝงตัวเป็นคนที่เรารู้จักบ้างมั้ย?
เรื่องหลอนวัยเด็ก ผีแฝง
เรื่องมีอยู่ว่า ตอนนั้นผมอยู่ในวัยประถม(ปัจจุบันผมอายุ33ปี) ผมมีพี่ชายอยู่ในวัยมัธยม
วันนั้นเป็นวันเสาร์ พี่ชายผมไปเล่นบ้านเพื่อน (หมู่บ้านเราอยู่ กทม ย่านสายไหม)
เวลาประมาณ เที่ยงๆ ผมนึกอยากไปเล่นด้วย เพราะบ้านเพื่อนพี่ชายมีเกมส์
แม้ว่าเป็นตอนกลางวัน แต่บ้านเพื่อนพี่ชายนั้น จัดว่ามืดมากๆ เพราะติดม่านสองชั้นที่ประตูทางเข้า
และตัวบ้านก็เป็นหน้าแคบ ตอนลึก เพราะเป็นทาวเฮ้าส์ มืดชนิดที่ว่าอีกนิดนึงคงต้องใช้ไฟฉาย
ทันทีที่ผมไปถึงบ้านหลังนั้น ด้วยความสนิทและเคยชิน ผมวิ่งขึ้นไปหาพี่ชายที่ห้องเพื่อนเค้าชั้นสองของบ้านทันที
แต่ก็ต้องแปลกใจว่า ทั้งบ้านมีแค่พี่ชายผมอยู่แค่คนเดียว ผมก็ถามพี่ผมว่า อ้าว ไม่มีใครอยู่เลยหรอ?
พี่ผมตอบว่า ไม่มีเค้าไปห้างกันหมด! ผมก็งงนะ เจ้าของบ้านไม่อยู่แล้วปล่อยให้พี่มาเล่นเกมส์ได้ไง?
แต่ด้วยความเป็นเด็ก ผมหันไปสนใจเกมส์แทน พี่ผมก็นั่งเล่นไม่พูดจาอะไร ... สักพักผมก็ขอเล่นด้วยบ้าง
พี่ชายผมก็บอกว่าถ้าอยากเล่น ให้ลงไปหยิบน้ำในตู้เย็นขึ้นมาให้ก่อน ถึงจะยอมให้เล่น
ผมรีบเดินลงไปหยิบทันทีไม่ต่อรองอะไร แล้วเมื่อลงไปถึงชั้นล่าง มองไปที่ตู้เย็น ผมเห็นพี่ชายผมเปิดตู้เย็นกินน้ำอยู่?
"ขึ้นไปทำไม?" พี่ชายคนที่ดื่มน้ำอยู่ถามผม! งงสิครับแบบนี้ ผมรีบวิ่งขึ้นไป แล้วมองผ่านประตูห้องที่ไม่ได้ปิด
ก็เห็นพี่ชายคนเดิม หันกลับมาแล้วตะโกนว่า "น้ำกูล่ะได้ยัง?" ผมยังคงอยู่ที่บันได ชะเง้อมองคนข้างล่างกับข้างบนสลับกัน!!!
เหมือนทั้งคู่จะไม่ได้ยินเสียงกันและกัน ต่างฝ่ายต่างต้องการคำตอบ ว่าผมขึ้นไปทำไม กับ น้ำกูได้หรือยัง?
ตอนนั้นผมรู้ตัวแล้วว่าไม่ปกติแน่ ผมวิ่งออกจากบ้านหลังนั้นวิ่งกลับบ้านอย่างไม่คิดชีวิต
พอกลับมาถึงบ้าน ผมเจอรถของครอบครัวเพื่อนพี่ชาย น่าจะเพิ่งกลับมาจากห้างแล้วแวะส่งพี่ชายผม
---แล้วในบ้านนั้นใคร แล้วผมเข้าไปได้ยังไง / ผมรีบเล่าเรื่องทั้งหมดให้ผู้ใหญ่ฟัง เขาบอกว่าเป็นไปไม่ได้ที่ผมจะเข้าไปในบ้านได้เพราะเขาล๊อคบ้านไว้
พวกเขาก็รีบกลับไปดูบ้านนะ ทั้งผมและพี่ชายผมก็ไปด้วย (แต่เหมือนเขากลัวจะเป็นโจรมากกว่า) พอไปถึงหน้าบ้าน คือล๊อคตั้งแต่รั้วบ้านปกติ
---ไม่มีใครเชื่อคำพูดผม หาว่าผมโกหกเล่นอำตามประสาเด็ก / ตั้งแต่วันนั้นผมก็ไม่ไปบ้านหลังนั้นอีกเลย
จนเวลาผ่านไปจนผมย้ายบ้านไปอีกที่ ไม่ไกลกันมาก พี่ชายจะไปงานศพครอบครัวเพื่อน ถามแล้วได้ความว่า บ้านไฟไหม้ พ่อ แม่ และ ยาย บ้านนั้นเสียชีวิตทั้งหมด เพื่อนพี่ชายรอด แต่ก็เจ็บหนัก
---เพื่อนพี่ชายเล่าให้ฟังว่า ตัวเขาเองก็เจออะไรแปลกๆก่อนบ้านไฟไหม้ เช่น พ่อแม่ออกไปทำงาน แต่บางทีก็ตื่นมาเจอพ่อกับแม่อยู่บ้าน พูดคุยปกติ
แล้วอยู่ๆพ่อแม่ก็หายไปเฉยๆ แล้วก็เจออีกทีคืนพ่อแม่เลิกงานกลับมาตอนเย็น พอถามก็บอกว่าไปทำงานแต่เช้าเมื่อกลางวันไม่ได้อยู่บ้านอยู่ที่ทำงาน อะไรประมาณนี้ครับ แล้วบางครั้งก็เจอเหมือนผมเลย ยายอยู่สองที่ในบ้านพร้อมๆกัน เขาก็เล่าให้ผู้ใหญ่ฟังแต่ไม่มีใครเชื่อ
---และล่าสุดปัจจุบัน ผมฝันถึงเรื่องนี้เลยโทรไปถามพี่ชายว่าเพื่อนคนนั้นเป็นไงบ้าง พี่ชายบอกว่าเพื่อนคนนี้ ผูกคอตายในบ้านตั้งแต่วันรับปริญานานแล้ว
คือก็แปลกมากๆอีก เพราะว่านี่ต้องเป็นวันที่แฮปปี้ที่สุดนะ ไม่มีใครรู้สาเหตุ
---แล้วเพื่อนๆล่ะครับ เคยเจอผีแฝงตัวเป็นคนที่เรารู้จักบ้างมั้ย?