เราทำงาน บ.เอกชน แห่งนึง ช่วงเกือบปีที่ผ่านมา บริษัทรับพนักงาน ต่างชาติมา 2 คนโดยที่ให้เช่าบ้านอยู่ใน หมู่บ้านเดียวกับเรา ช่วงเเรกเราเห็นว่าเค้ามาจากต่างที่เราให้ช่วยเหลือพาไปซื้อของ กินใช้ที่ตลาด แต่หลังๆมาเราไม่ไปเพราะว่าปกติเราไม่ได้ซื้อของที่ตลาดเลย บ.เห็นว่า เค้าน่าจะเริ่มปรับตัวได้แล้ว จึงให้เราตัดสินใจตามสะดวก เพราะว่าไม่ใช่หน้าที่เป็นการช่วยเหลือ แต่ปัจจุบัน 2 คนนี้ ยังไป - กลับ บ้านที่ทำงานกับเราอยู่ทุกวัน ตอนเช้าจะมารอที่หน้าบ้านและรอเราเลิกงงานเพื่อกลับบ้าน บางวันถ้าเราเลิกช้า เค้าจะมีอาการบ่นกว่าบ่น หิว หรือเหนื่อย อยากกลับบ้านและ เร่งถามว่าเราเสร็จงานหรือยัง บ้างบางครั้งแต่ไม่ยอมกลับไปก่อน โดยที่บ้านกับที่ทำงานห่างกันไม่เยอะมาก ขับรถประมาณ 5 นาที และตลอดเวลาที่ผ่านเราไม่ได้ ค่าน้ำมัน ค่าใช้จ่ายอื่นๆเลย และเราก็ไม่ได้อะไรตอบแทน หรือว่า น้ำใจสักนิดหน่อยเช่นกัน ถ้าเราจะไม่สะดวกใจที่เราจะเอาเค้า 2 คนมาทำงานด้วยจะดูไม่มี น้ำใจหรือไม่ เพราะว่ามาทางเดียวกัน แต่เรารู้สึกในใจ และอึดอัดว่าต้องมีคนมารอทุกวัน ถ้าจะให้เรารีบไปคือเราก็สะดวกแบบนี้ บางครั้งก็ รู้สึกว่าถูกเอาเปรียบอยู่ดีเพราะว่าเราเคยบอกให้เค้าไปโดยเรียกวินหรือใช้แท๊กซี่ เค้าบอกว่าเเพง ทั้งๆที่เดือนเงินเค้ามากกว่าเรา 3-4 เท่า หรือให้ซื้อรถมอไซค์เพื่อที่จะไปไหนมาไหนสะดวก เค้าบอก ไม่จำเป็นเพราะเค้าไม่ได้อยู่ที่นี่ตลอด บางครั้งเรารู้สึกว่าเค้าเห็นแก่ตัวกับเรามากจริงๆ มีเหตุการ์ณ หลายๆอย่างที่ทำให้เรารู้สึกแบบนั้น เช่น เมือกลางเดือนที่ผ่านเค้า 1 ใน 2 คนนั้นให้เราจ่ายซื้อครอสฉีดหน้าให้โดยที่ตกลงซื้อโดยไม่บอกเเราล่วงหน้า และให้เราจ่ายไปก่อนและจะโอนคืนในภายหลังพอเสร็จเรียบร้อยมาบอกเราว่าจะคืนสิ้นเดือน แต่เมือวานที่ผ่านมา เค้าบอกเราว่าต้องไปการไปรักษาแตกลาย ครอสละ 3 หมื่น++ เราไม่ได้ทักท้วง แต่เพราะว่าไม่เกี่ยวกับเรา แต่มาบอกเราที่หลัง จะขอผ่อนจ่ายที่ค้างเรา เพื่อที่จะรักษาครอสรอบแตกลายนี่ เราเลยรู้สึกว่าคนอื่นจะรู้สึกแบบเราไหมว่าโดยเอาเปรียบ หรือว่าแค่ ไม่มีน้ำใจกันแน่