แฟนคนปัจจุบันของเราไม่สามารถซัพพอร์ตเราได้เลยแม้แต่ค่าอาหาร ควรไปต่อดีไหม?
เกริ่นก่อนว่า...แฟนคนปัจจุบันของเราคบกันมาได้ 2 ปีแล้วค่ะ ตลอด 2 ปีที่ผ่านมาเราก็ศึกษาดูใจกัน และเราเองได้ชวนให้เขามาลองใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน พออยู่ด้วยกันไป จากที่ตอนแรกเวลาอาศัยอยู่ด้วยกันก็จะช่วยเหลือกันในเรื่องงานบ้าน แต่หลังๆก็เป็นเราเองที่ทำทุกอย่างอยู่ฝ่ายเดียว ตั้งแต่หาอาหาร ซื้อของเข้าบ้าน ทำอาหารทำความสะอาดเก็บกวาด (ในส่วนนี้ค่าใช้จ่ายการกินที่อยู่อาศัยและของใช้ต่างๆเราเป็นคนจ่ายทั้งหมด) แรกๆเราก็พอจะเข้าใจได้ว่าเขาได้รับเงินเดือนเพียงค่าแรงขั้นต่ำของป.ตรีเท่านั้น ส่วนเราได้มากกว่าเขาหน่อยหนึ่ง เราเลยเห็นใจเขาและจัดการทุกอย่างเองโดยไม่ได้เคยเอ่ยปากขอให้เขาออกค่าใช้จ่ายอะไรเลย ส่วนหนึ่งเราก็คิดว่าการที่เราอยู่ด้วยกันถึงแม้เขาจะมีไม่มาก แต่ถ้าเสนอตัวช่วยในเรื่องค่าใช้จ่ายตรงนี้บ้างเท่าที่ตัวเขาไหวก็ยังดี (สาเหตุที่เราไม่กล้าเอ่ยปากขอเขาเพราะเราไม่ทราบรายได้ที่แน่นอนในแต่ละเดือนและภาระค่าใช้จ่ายที่เขามีในแต่ละเดือนด้วยค่ะ) เราเลยคิดว่าเขาจะควักในส่วนที่พอจะช่วยเหลือกันได้สักเล็กน้อยก็ยังดีด้วยตัวเอง แต่ก็ไม่เคยได้รับมันเลยค่ะ เรารู้สึกว่าตัวเราเองก็เริ่มอยู่ในวัยที่น่าจะสร้างตัวและสร้างครอบครัวได้แล้ว เพราะว่าเราอยากจะมีครอบครัวก่อนที่จะไม่สามารถมีได้ด้วยเรื่องของอายุ ตอนที่คุยกันเรื่องนี้เขาก็บอกว่าอีก 5-6 ปีจะเริ่มสร้างครอบครัวกับเรา แต่เราก็ยังไม่เห็นปลายทางหรือความเป็นไปได้เลย เพราะเรื่องของการเงินและการงานเขาก็ยังคงอยู่กับที่ ตัวเราเองเป็นคนที่ทะเยอทะยานในเรื่องการงานทำให้เราก้าวออกมาจากฐานเงินเดือนเริ่มต้นได้ไกลแล้ว หลังจากที่คบกับเขาได้ 1 ปี หลังๆเราเริ่มรู้สึกว่าเงินที่เราหามาเราต้องเอามาเลี้ยงดูแลเขาอยู่ฝ่ายเดียวเราเลยเริ่มคิดอยากจะเลิกกับเขา แต่ก็กลัวว่าเราจะสร้างแผลในใจให้เขา (แฟนคนนี้มีปมเรื่องเคยเลิกกับแฟนเพราะสถานะทางการเงิน) อีกทั้งตัวเขาเองถ้าไม่นับเรื่องนี้ก็เป็นแฟนที่น่ารักคนหนึ่ง ถึงแม้จะปากเสียบ้าง แต่เราก็อยากรักษาความสัมพันธ์ที่ดีไว้ให้เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เราเองเป็นคนที่ใช้คำพูดไม่เก่งและไม่กล้าพูดอะไรตรงๆ ทำให้หนักใจว่าจะเคลียร์ปัญหานี้ยังไงให้สามารถคบกันต่อไปได้ ไม่ว่าจะฐานะเพื่อนหรือฐานะแฟน 🥹🥹🥹
**หวังว่าจะได้รับคำแนะนำที่ดีจากทุกคนนะคะ ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ
แฟนไม่สามารถซัพพอร์ตได้เลย ไปต่อดีไหม?
เกริ่นก่อนว่า...แฟนคนปัจจุบันของเราคบกันมาได้ 2 ปีแล้วค่ะ ตลอด 2 ปีที่ผ่านมาเราก็ศึกษาดูใจกัน และเราเองได้ชวนให้เขามาลองใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน พออยู่ด้วยกันไป จากที่ตอนแรกเวลาอาศัยอยู่ด้วยกันก็จะช่วยเหลือกันในเรื่องงานบ้าน แต่หลังๆก็เป็นเราเองที่ทำทุกอย่างอยู่ฝ่ายเดียว ตั้งแต่หาอาหาร ซื้อของเข้าบ้าน ทำอาหารทำความสะอาดเก็บกวาด (ในส่วนนี้ค่าใช้จ่ายการกินที่อยู่อาศัยและของใช้ต่างๆเราเป็นคนจ่ายทั้งหมด) แรกๆเราก็พอจะเข้าใจได้ว่าเขาได้รับเงินเดือนเพียงค่าแรงขั้นต่ำของป.ตรีเท่านั้น ส่วนเราได้มากกว่าเขาหน่อยหนึ่ง เราเลยเห็นใจเขาและจัดการทุกอย่างเองโดยไม่ได้เคยเอ่ยปากขอให้เขาออกค่าใช้จ่ายอะไรเลย ส่วนหนึ่งเราก็คิดว่าการที่เราอยู่ด้วยกันถึงแม้เขาจะมีไม่มาก แต่ถ้าเสนอตัวช่วยในเรื่องค่าใช้จ่ายตรงนี้บ้างเท่าที่ตัวเขาไหวก็ยังดี (สาเหตุที่เราไม่กล้าเอ่ยปากขอเขาเพราะเราไม่ทราบรายได้ที่แน่นอนในแต่ละเดือนและภาระค่าใช้จ่ายที่เขามีในแต่ละเดือนด้วยค่ะ) เราเลยคิดว่าเขาจะควักในส่วนที่พอจะช่วยเหลือกันได้สักเล็กน้อยก็ยังดีด้วยตัวเอง แต่ก็ไม่เคยได้รับมันเลยค่ะ เรารู้สึกว่าตัวเราเองก็เริ่มอยู่ในวัยที่น่าจะสร้างตัวและสร้างครอบครัวได้แล้ว เพราะว่าเราอยากจะมีครอบครัวก่อนที่จะไม่สามารถมีได้ด้วยเรื่องของอายุ ตอนที่คุยกันเรื่องนี้เขาก็บอกว่าอีก 5-6 ปีจะเริ่มสร้างครอบครัวกับเรา แต่เราก็ยังไม่เห็นปลายทางหรือความเป็นไปได้เลย เพราะเรื่องของการเงินและการงานเขาก็ยังคงอยู่กับที่ ตัวเราเองเป็นคนที่ทะเยอทะยานในเรื่องการงานทำให้เราก้าวออกมาจากฐานเงินเดือนเริ่มต้นได้ไกลแล้ว หลังจากที่คบกับเขาได้ 1 ปี หลังๆเราเริ่มรู้สึกว่าเงินที่เราหามาเราต้องเอามาเลี้ยงดูแลเขาอยู่ฝ่ายเดียวเราเลยเริ่มคิดอยากจะเลิกกับเขา แต่ก็กลัวว่าเราจะสร้างแผลในใจให้เขา (แฟนคนนี้มีปมเรื่องเคยเลิกกับแฟนเพราะสถานะทางการเงิน) อีกทั้งตัวเขาเองถ้าไม่นับเรื่องนี้ก็เป็นแฟนที่น่ารักคนหนึ่ง ถึงแม้จะปากเสียบ้าง แต่เราก็อยากรักษาความสัมพันธ์ที่ดีไว้ให้เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เราเองเป็นคนที่ใช้คำพูดไม่เก่งและไม่กล้าพูดอะไรตรงๆ ทำให้หนักใจว่าจะเคลียร์ปัญหานี้ยังไงให้สามารถคบกันต่อไปได้ ไม่ว่าจะฐานะเพื่อนหรือฐานะแฟน 🥹🥹🥹
**หวังว่าจะได้รับคำแนะนำที่ดีจากทุกคนนะคะ ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ