คือตอนเด็กๆเราน่ารักมากคนละคนกับตอนนี้เลย แต่ก่อนตามใจเรามากๆพูดดีสุดๆ เราร้องไห้บอกเขาว่า อยู่ดีๆก็ร้องไห้ พากลับบ้านได้มั้ย(ตอนนั้นอยู่ที่ทำงานของตา)ตาแกก็พากลับแบบไม่บ่นสักคำ แถมถามว่ารู้รึยังว่าร้องไห้ทำไม แต่ ตอนนี้คือ เราทำนิดทำหน่อยก็ด่าแล้วค่ะ เหมือนเป็นไบโพล่าเลยเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย มีอยู่ครั้งหนึ่งเขาด่าเรา เราก็ไม่ได้โต้แถมครั้งนั้นร้องไห้เสียงดังมาก เขา มาถาม เป็นอะไร เขาไม่ได้ถามนะคะว่าร้องไห้ทำไม (แต่เราจำไม่ได้แล้วว่าเขาถามว่าอะไร)ที่รู้ๆไม่ได้ถามว่าร้องไห้ทำไม ซึ่งงงมาก ว่าถามอะไรแปลกๆ แล้ววันนี้อะค่ะ เราไม่สบายนอนอยู่บ้าน พอตกเย็นตาแกกลับมา จังหวะแกเดินเข้าบ้าน เราก็ไอ เขาก็พูดเหมือนพูดลอยๆค่ะ ว่ามีหมาเห่า คือเรารู้เลยค่ะว่าพูดถึงเรา เพราะไม่มีหมาที่ไหนเห่าเลย อยากขอคำปรึกษาว่าควรทำไงดีคะ แล้วมีใครพอทราบเหตุผลที่เขาเปลี่ยนไปบ้างมั้ยคะ แบบ เอา ทฤษฎีก็ได้ค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ☺