เพื่อนtoxic 
คือเราไม่รู้สึกผิดกับเพื่อนสนิทตัวเอง
เราคบกันอยู่2คนไปไหนมาไหนด้วยกันขอตั้งชื่อเป็นตัวอักษรละกัน จริงๆก่อนหน้านี้มีเพื่อนอยู่กลุ่มหนึ่งแต่ตอนนั้นเราสนิทกับทุกคนในกลุ่ม เพื่อนก็เทคแคร์กันเป็นอย่างดีเพราะพึ่งย้ายเข้ามาแรกๆ แต่เพื่อนA ก็น้อยใจเพื่อนในกลุ่มแล้วมาเล่าให้เราฟัง สักพักAย้ายกลุ่ม เราก็เล่นกับทั้งAและเพื่อนในกลุ่มปกติ Aก็พูดโน้มน้าวใจให้เราเลิกเล่นกับกลุ่มนั้น(นางเคยพูดว่าอยากเป็นนักจิตวิทยาเพราะว่าจะได้มีคนทำตามใจนางได้แบบเต็มใจ) จากนั้นเราก็ย้ายมาเล่นกับนาง2คน พอมีคนจะเข้ามาอยู่กลุ่มด้วย นางก็ไม่ชอบแล้วจะชอบเอามานินทาให้ฟังเรื่องเล็กๆน้อยๆก็มีพอเราพูดว่ามันก็ปกติป่ะ Aก็จะพูดว่าก็กูไม่ชอบ เราก็เออเพื่อนไม่ชอบไม่เล่นได้ นานๆไปนางมีแฟน นางก็มาอาศัยบ้านเราเป็นที่พักโกหกแม่ ว่าไปเล่นบ้านเรานะแต่จริงๆให้เราไปรับแล้วให้ผู้ชายมารับ เเรกๆเราก็โอเค ไม่ได้มีปัญหาไรนานๆเข้านางเริ่มไม่เกรงใจ ให้เราไปรับไปส่งนางไปหาผู้ชายบ้าง ให้เราไปรับนางและผู้ชายไปส่งบ้าง ทั้งที่นางมีรถ ผู้ชายมีรถ แต่ไม่ลงทุนทั้งคู่พอเราเริ่มเปิดใจคุยกับนางเรื่องนี้ นางก็ใช้รถตัวเอง แต่ยังให้เราไปรับถึงบ้าน(เผื่อคิดภาพไม่ออก เราขับรถไปบ้านนาง นางขับรถตัวเองออกมาพร้อมเรา ให้เราขี่ไปส่งหาผู้ชาย ให้เรารอนางเป็นเพื่อน) บางทีเราก็ขี้เกียจแต่ก็ต้องทำเพราะเราพูดอะไรไม่ได้ถ้าเราพูดเขาจะด่าเราแรงๆสำหรับเขาอาจจะไม่แรงแต่เรารู้สึกแรง เราเริ่มไม่สนใจกับคำแรงๆของเค้า จนกลายทำให้เราเป็นคนไม่แคร์เค้า มันทำให้เราไม่อยากไปไหนมาไหนกับเพื่อนคนนี้ทำให้เราอยากอยู่บ้านอยากอยู่คนเดียว นางเคยจะยืมห้องเราอยู่กับผู้ชายแต่เราบอกว่าไม่ได้ เขาก็บอกเรื่องแค่นี้เองทำไมไม่ได้ ขนาดB(เพื่อนในห้องไม่สนิทกันแต่ชอบเล่าเรื่องตัวเองไปทั่ว) ขนาดB ยังให้เพื่อนเขายืมห้องได้เลย เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ทำไมเราใจแคบขนาดนี้ เราคิดแค่ว่าA ไม่มีความเกรงใจ ชอบแซะเรา ชอบเอาแต่ใจ มีเหตุผลแต่เป็นเหตุผลเข้าข้างตัวเอง เราคิดว่าเราไม่เคยมีแฟน เรามีแฟนอาจจะเป็นแบบนี้ก็ได้ เพราะAชอบพูดว่าไม่เข้าใจหรอกก็ไม่เคยมีแฟน ตอนนี้เริ่มอึดอัดมากขึ้นละ นางยืมรถเราไปเที่ยวกับผู้ชาย ให้เราไปนั่งเป็นเพื่อนดูแฟนตังเองเล่นบอลเฉยๆ ร้อนก็ร้อน พอเรามีแฟนบ้างเราก็เข้าใจแล้วว่าเรามีแฟนเราไม่เคยคิดจะให้เพื่อนมาลำบากด้วยเลยแต่นางชอบเสนอตัวว่าจะพาไปหาแฟนแต่เราก็ไม่เคยให้นางพาเราไปแฟน เราไปด้วยตัวเองได้ให้แฟนมารับเราได้ จนเราติดแฟนมาก เราคิดว่าเพื่อนtoxic เลยไม่อยากอยู่ด้วยเท่าไหร่จะอยู่ด้วยเฉพาะวันไปโรงเรียน พอถึงวันหยุดเราก็อ้างนั้นนี่ว่าไม่ว่าง นางก็ถามว่าว่างตอนไหน ถ้าเราบอกไม่ว่างเลยนางก็จะเซ้าซี้หาเวลาว่างให้ได้ คือนางชวนเราออกบ้านทุกวันจนแม่เราว่า เราเคยให้วิธีว่าไม่ว่างอยู่กับแฟน เขาก็ไม่เซ้าซี้เราละ จนเขาหมั้นไส้เราแช่งให้เราเลิกกัน เพราะว่าเราติดแฟนเกินไป แต่จริงๆไม่ใช่เราแค่ไม่อยากเล่นด้วย จนนางทักแชทมาชวนเราไปสอบอะไรก็ไม่รู้แต่ได้เกียรติบัตร เราก็อ้างไปว่าอยู่กับแฟน เขาเราใหญ่เลย ว่า เราเรียงความสำคัญในชีวิตไม่เป็น,ไม่แคร์ความรู้สึกเพื่อน  เราก็เถียงๆไปแถไปเรื่อยๆ จนไม่คุยกันเราไม่รู้สึกผิดเลยกับเพื่อนคนนี้
เค้าเคยนินทาครอบครัวเรากับเราด้วยแบบไม่ชอบบ้านเรา ไม่ชอบนิสัยพ่อเรา ทำไมแม่เรานิสัยแบบนี้ คือเราเข้าใจนะว่าเค้าไม่ชอบแต่ยังไม่พ่อแม่เราก็คือพ่อแม่เราเราเถียงไม่ได้ด้วยนะเพราะนิสัยพวกนี้พ่อแม่เราเป็นจริงๆ แค่ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องมาเล่าให้ฟัง เราเสียใจนะเอาจริงๆ แต่เค้าก็นินทาครอบครัวตัวเองให้เราฟังด้วย เราก็เออไม่เป็นไรหรอกเค้าคงเป็นห่วง แล้วนางก็มาว่าเรา โลกสวยเกินไป คนดีไปมั้ย อะไรแบบนี้ คือเป็นเพื่อนกันมาจะ3ปีนี้คือเราดูแล้วว่าเค้าต้องการเพื่อนที่สับพอร์ตเค้าทุกเรื่อง เค้าว่ายังไงเราต้องเห็นด้วยเท่านั้น เราต้องช่วยเขาทุกเรื่องไม่ว่าเล็กหรือใหญ่เค้านินทาใครไม่ชอบใครเราต้องไม่เล่นด้วย บางทีเราก็ไม่อยากทำตามเค้า แต่ก็ต้องทำให้มันจบๆไป นางชอบถามว่าตัวเองสวยกว่าคนนั้นมั้ย เราต้องตอบว่าสวยเท่านั้น ติไรไม่ได้นะถึงนางจะบอกว่าให้พูดตามความจริงแต่นางรับความจริงไม่ได้
เราพยายามเข้าใจนางนะว่าเคยโดนเพื่อนกลุ่มเดิมแบน เคยโดนบลูลี่ แต่เราก็ไม่เข้าใจอยู่ดี นางก็มีนิสัยดีอยูาบ้างแต่ไม่รู้ว่าจริงใจมั้ย หรือใช้เทคนิคจิตวิทยา

เราอาจจะพิมไม่รู้เรื่อง เรียงลำดับเรื่องไม่ถูก แต่เราพิมตามสิ่งที่เราจำได้และฝั่งใจเรา เราแค่อยากระบายให้ใครสักคนฟัง