เรื่องราวต่อไปนี้ อ้างอิงมาจากชีวิตของผมเอง และ ผมกำลังจะตายด้วยมือผมเอง แค่อยากจะทิ้ง เศษเสี้ยวของเรื่องราวเอาใว้
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กน้อยคนหนึ่ง เขาเป็นเด็กที่สดใสแต่ สายตาของเขาไม่ได้ดีเหมือนเด็กคนอื่น แต่เขาก็มีความสุขกับสิ่งที่เป็น
วันเวลาผ่านไป เด็กน้อยโตบโตเขายังคงเป็นเด็กที่สดใส
ไม่มีสิ่งใดมาทำร้าย ความสดใสของเขาได้
เขาไม่เคยโกธรไม่เคยเกลียดใครแม้จะถูก กลั่นแกล้งก็ตาม
แต่แล้ว ความผิดหวังแรกในชีวิตของเขา ก็มาถึง เมื่อเขาอายุเพียง 15 ปี เขาไม่อาจเป็น อัศวินได้ เพราะครอบครัวของเขาเป็นเพียง สามัญชนยากจนครอบครัวหนึ่ง แต่เขาก็ยังคนมองโลกในแง่ดี เขาทำงานตั้งแต่อายุยังน้อย
แต่แล้วเวลาผ่านไปเพียงไม่นาน เขาก็ได้พบรักกับลูกสาวเศรษฐี เขารักนางสุดหัวใจและนางก็รักเขา เป็นความรักที่แสนสุข
เขา ทุ่มเทกายใจหวังว่าสักวันจะได้เป็นอัศวิน เพื่อที่จะ ยืนเคียงข้างกับคนที่เขารักได้
แต่เขากับพบความจริงที่น่าเศร้า สายตาของเขาแย่ลง เรื่อยๆ
ชีวิตของเขาดีขึ้นเรื่อยๆ
พร้อมกับความรักที่ เบ่งบานเต็มหัวใจ จากเด็กน้อยสู่ชายหนุ่ม
และความผิดหวังแรกจากความรักก็มาถึง ลูกสาวเรษฐีปันใจให้ชายอื่นแต่ชายหนุ่มก็ยังคงเชื่อมั่นในความรัก และชายหนุ่ม กับ ลูกสาวเศรษฐีก็กับมารักกัน
(แต่ความผิดหวังครั้งนี้ทำให้หัวใจของชายหนุ่ม ร้าวราน)
ผ่านไป จากเด็กน้อยสู่ ชายหนุ่ม เขามีการงานที่ดีมันคง
มีความรักที่แสนสุขเขาเพียงคิดว่าชีวิตของเขาช่างดีเหลือเกินแต่แล้วมีเรื่องราวที่ทำให้ลูกสาวเศรษฐีต้องไปศึกษาใกลเป็นเวลา 1 ปี
แต่ด้วยความรักความคิดถึงชายหนุ่มและลูกสาวเศรษฐีต่างแอบพบกันเรื่อยมา
ความเจ็บปวดครั้งใหญ่ก็ได้เดินทางมาถึง 1 เดือนก่อนที่ลูกสาวเศรษฐีจะกลับมาใกล้กัน นางได้พบรักกับชายอื่น
ชายหนุ่มพยามทุกทางที่จะได้คนรักของเขาคืน แต่นางกลับไล่เขาอย่างไม่มีเยื่อใยแม้ชายหนุ่มจะขอร้องอ้อนวอนเพียงใดก็ตาม
ชายหนุ่มแสนเจ็บปวด หัวใจแตกสลาย เขาใกล้เคียงกับคำว่าเป็นบ้า เขาทิ้งทุกอย่าง เขาทำแค่อยู่ในบ้าน
แม้เวลาผ่านไปเพียงใดชายหนุ่มไม่อาจจะลบความเจ็บปวดนี้ออกไปจากใจได้
เขาทำได้เพียง ร้องไห้เงียบๆ
และมันทำให้ชายหนุ่มไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อ แต่เขากับยังกลัวว่าลูกสาวเศรษฐีจะเสียใจหากรู้ว่าตนเองปลิดชีพเพราะนาง
เขาต้องทนอยู่กับความเจ็บปวดเรื่อยมา
แต่แล้วเขาก็ไม่อาจทนได้อีกต่อไป เขาเอาชนะความกลัวเขาวางแผนจะปลิดชีพตนเอง ในวันเกิด ตอนเขาอายุ 20 ปี และนั้นจะเป็นเวลาที่ลูกสาวเศรษฐีกับบ้านแล้ว
เขาเพียงต้องการจะเห็นนางก่อนตายเขาไม่คิดจะเอ่ยคำลา
เขาเพียงตองการจากไปเงียบๆ
และแล้ววันเกิดของเขาก็เดินทางมาถึงและนั้นก็จะเป็นวันที่เขาจากโลกใบนี้ไปเช่นกัน
เขานำมีดกีดข้อมือตัวเองเขากีดจนเลือด ไหลไม่หยุด
และเขาก็จากไปอย่างสงบ
เหลือเพียงความยินดีกับความรักใหม่ของลูกสาวเศรษฐี .....
ขอบคุณที่อ่านจนจบ แต่ผมอาจจะไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว แต่ก่อนผมคิดว่าคนที่ฆ่าตัวตายเป็นคนสิ้นคิด จนได้มาเจอกับตัวเอง มันยากที่จะเอาชนะความกลัวที่จะตายได้
อาจจะดูเป็นไอขี้แพ้หนี ปัญหา
แต่ผมยอมไปไอขี้แพ้ ดีกว่าต้องทนเจ็บไปอีกนานเท่าไรไม่รู้
จึงมี ชื่อเรื่องว่า อัศวินขี้ขลาด
(ไม่กลัวที่จะตายแต่ไม่กล้าที่จะสู้)
02/10/46
-
02/10/66
ลาก่อน
นิทาน ก่อนจากไป(อัศวินขี้ขลาด)
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กน้อยคนหนึ่ง เขาเป็นเด็กที่สดใสแต่ สายตาของเขาไม่ได้ดีเหมือนเด็กคนอื่น แต่เขาก็มีความสุขกับสิ่งที่เป็น
วันเวลาผ่านไป เด็กน้อยโตบโตเขายังคงเป็นเด็กที่สดใส
ไม่มีสิ่งใดมาทำร้าย ความสดใสของเขาได้
เขาไม่เคยโกธรไม่เคยเกลียดใครแม้จะถูก กลั่นแกล้งก็ตาม
แต่แล้ว ความผิดหวังแรกในชีวิตของเขา ก็มาถึง เมื่อเขาอายุเพียง 15 ปี เขาไม่อาจเป็น อัศวินได้ เพราะครอบครัวของเขาเป็นเพียง สามัญชนยากจนครอบครัวหนึ่ง แต่เขาก็ยังคนมองโลกในแง่ดี เขาทำงานตั้งแต่อายุยังน้อย
แต่แล้วเวลาผ่านไปเพียงไม่นาน เขาก็ได้พบรักกับลูกสาวเศรษฐี เขารักนางสุดหัวใจและนางก็รักเขา เป็นความรักที่แสนสุข
เขา ทุ่มเทกายใจหวังว่าสักวันจะได้เป็นอัศวิน เพื่อที่จะ ยืนเคียงข้างกับคนที่เขารักได้
แต่เขากับพบความจริงที่น่าเศร้า สายตาของเขาแย่ลง เรื่อยๆ
ชีวิตของเขาดีขึ้นเรื่อยๆ
พร้อมกับความรักที่ เบ่งบานเต็มหัวใจ จากเด็กน้อยสู่ชายหนุ่ม
และความผิดหวังแรกจากความรักก็มาถึง ลูกสาวเรษฐีปันใจให้ชายอื่นแต่ชายหนุ่มก็ยังคงเชื่อมั่นในความรัก และชายหนุ่ม กับ ลูกสาวเศรษฐีก็กับมารักกัน
(แต่ความผิดหวังครั้งนี้ทำให้หัวใจของชายหนุ่ม ร้าวราน)
ผ่านไป จากเด็กน้อยสู่ ชายหนุ่ม เขามีการงานที่ดีมันคง
มีความรักที่แสนสุขเขาเพียงคิดว่าชีวิตของเขาช่างดีเหลือเกินแต่แล้วมีเรื่องราวที่ทำให้ลูกสาวเศรษฐีต้องไปศึกษาใกลเป็นเวลา 1 ปี
แต่ด้วยความรักความคิดถึงชายหนุ่มและลูกสาวเศรษฐีต่างแอบพบกันเรื่อยมา
ความเจ็บปวดครั้งใหญ่ก็ได้เดินทางมาถึง 1 เดือนก่อนที่ลูกสาวเศรษฐีจะกลับมาใกล้กัน นางได้พบรักกับชายอื่น
ชายหนุ่มพยามทุกทางที่จะได้คนรักของเขาคืน แต่นางกลับไล่เขาอย่างไม่มีเยื่อใยแม้ชายหนุ่มจะขอร้องอ้อนวอนเพียงใดก็ตาม
ชายหนุ่มแสนเจ็บปวด หัวใจแตกสลาย เขาใกล้เคียงกับคำว่าเป็นบ้า เขาทิ้งทุกอย่าง เขาทำแค่อยู่ในบ้าน
แม้เวลาผ่านไปเพียงใดชายหนุ่มไม่อาจจะลบความเจ็บปวดนี้ออกไปจากใจได้
เขาทำได้เพียง ร้องไห้เงียบๆ
และมันทำให้ชายหนุ่มไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อ แต่เขากับยังกลัวว่าลูกสาวเศรษฐีจะเสียใจหากรู้ว่าตนเองปลิดชีพเพราะนาง
เขาต้องทนอยู่กับความเจ็บปวดเรื่อยมา
แต่แล้วเขาก็ไม่อาจทนได้อีกต่อไป เขาเอาชนะความกลัวเขาวางแผนจะปลิดชีพตนเอง ในวันเกิด ตอนเขาอายุ 20 ปี และนั้นจะเป็นเวลาที่ลูกสาวเศรษฐีกับบ้านแล้ว
เขาเพียงต้องการจะเห็นนางก่อนตายเขาไม่คิดจะเอ่ยคำลา
เขาเพียงตองการจากไปเงียบๆ
และแล้ววันเกิดของเขาก็เดินทางมาถึงและนั้นก็จะเป็นวันที่เขาจากโลกใบนี้ไปเช่นกัน
เขานำมีดกีดข้อมือตัวเองเขากีดจนเลือด ไหลไม่หยุด
และเขาก็จากไปอย่างสงบ
เหลือเพียงความยินดีกับความรักใหม่ของลูกสาวเศรษฐี .....
ขอบคุณที่อ่านจนจบ แต่ผมอาจจะไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว แต่ก่อนผมคิดว่าคนที่ฆ่าตัวตายเป็นคนสิ้นคิด จนได้มาเจอกับตัวเอง มันยากที่จะเอาชนะความกลัวที่จะตายได้
อาจจะดูเป็นไอขี้แพ้หนี ปัญหา
แต่ผมยอมไปไอขี้แพ้ ดีกว่าต้องทนเจ็บไปอีกนานเท่าไรไม่รู้
จึงมี ชื่อเรื่องว่า อัศวินขี้ขลาด
(ไม่กลัวที่จะตายแต่ไม่กล้าที่จะสู้)
02/10/46
-
02/10/66
ลาก่อน