ผมมีเพื่อนสนิทอยู่คนนึง รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กแล้วครับ เพื่อนผมคนนี้เค้าไม่แคร์คนอื่นเลยครับ(ไม่ใช่พวกคนปากไม่ดีหรือไร้มารยาทนะครับ) แต่ไม่แคร์แบบว่าจะเป็นตายร้ายดีเค้าก็ไม่สนใจ แต่กับคนที่เค้ารักเค้าจะปกป้องสุดตัวเลยครับ สมัยเด็กเราเล่นด้วยกันแทบทุกวัน มีวันนึงสมัยเราอยู่ประถม ผมเห็นเค้าบีบคอหมาตัวเองแล้วเอาหัวโขกกับกระจก ผมตกใจมากเลยวิ่งหนีไป ตอนนั้นมีเพื่อนกลุ่มนึงชอบตามแกล้งเราจนมีครั้งนึงที่รร.มีกิจกรรมแล้วมีน้ำผลไม้แจก เค้าเลยเอาดินไปใส่ในน้ำจนท้องเสียกันยกห้องยกเว้นเราสองคน แล้วมีครั้งนึงที่เค้าโดนแย่งขนมไป เค้าเลยเอาสมุดของคนนั้นไปทิ้ง ผมถามเค้าว่าต้องทำขนาดนั้นเลยหรอ แต่เค้ากลับบอกผมว่าขนมเค้าสมุดคนอื่น
 ตั้งแต่เรารู้ จักกัน เค้ามีนิสัยนึงที่ผมไม่ชอบเอามากๆ คือเค้าชอบฆ่าแมลงแล้วเอามาชำแหละครับ เค้าบอกว่ามันสนุกดี ผมไม่เข้าใจจริงๆ เมื่อไม่กี่วันก่อนเค้าเอาหอยทากมาโรยเกลือเล่นแล้วชวนผมมาดู แล้วพอหอยทากตายเค้าก็เอาหินมาทุบแยกหอยกับเปลือกแล้วก็บอกว่า ดูดิหอยทากไม่มีเปลือก ผมงงกับเค้ามาก 
 มีช่วงนึงสมัยม.ต้น ผมเห็นที่ตัวเค้ามีแผลเต็มไปหมด ผมตกใจนึกว่าที่บ้านเค้ามีปัญหา แต่ก็ไม่ใช่แน่ๆเพราะบ้านเราสนิทกันแต่เด็กๆ ผมเลยถามเค้าตรงๆ ช่วงแรกเค้าบอกว่าช่วงนี้ออกกำลังกายหนักไปหน่อย แต่เค้นไปมาเค้าก็บอกตรงๆว่สเค้าแค่อยากรู้ว่าเป็นแผลมันเจ็บแค่ไหน บางครั้งผมก็คิดว่าเค้าบ้านะครับ ถึงตอนนี้ไอ้เพื่อนคนนี้มันก็ยังทำนิสัยแบบนี้ เค้าชอบทำร้ายตัวเองหลายวิธีเพราะแค่สงสัยว่ามันจะเป็นยังไง มีครั้งนึงสมัยเราอยู่ม.5 เค้าลาเรียนทั้งอาทิตย์จนผมไปหามันที่บ้าน ปรากฏว่าเค้าทำร้ายตัวเองหนักเกินจนเข้าโรงพยาบาล แล้วเค้าโกหกพ่อแม่ว่าตกบันได(เค้าไม่ได้ป่วยเป็นซึมเศร้านะครับ และก็ไม่เคยมีภาวะซึมเศร้าเลย) แล้วเค้าก็ยังเป็นคนขี้โกหกสุดๆเลยครับ เค้าโกหกหน้าตายทำแบบไม่รู้สึกผิดเลยครับ มีหลายครั้งที่เค้าโกหกคนอื่นแล้วผมรู้ เค้าก็บอกผมว่ามันสนุกดีไม่ได้คิดอะไร และมีอีกอย่างคือเค้าชอบพูดให้คนแตกคอกัน ประมาณว่าชอบพูดกับแม่ว่าพ่อไปหาชู้ หรือพูดให้คนที่ไม่ค่อยชอบกันเกลียดกันไปเลย แต่นอกจากเรื่องพวกนี้เค้าเป็นเพื่อนที่ดีมากเลยนะครับ ผมแค่สงสัยว่าพฤติกรรมของเค้ามันปกติมั้ย หรือผมคิดมากไปเอง