ท้าวความก่อนเลยนะคะ เราโดนทำร้ายร่างกายจนภาพมันจดจำไปตลอดเเละหลอกหลอนเราทุกคืน
ในคืนที่เราโดนทำร้ายร่างกายคือ วันนั้นเราไปติวหนังสือกับเพื่อนพี่ที่เรารู้สึกว่าเขาเป็นเเฟนคนนึงเเล้ว(จริงๆไม่ได้เป็นเเฟนกันค่ะเเต่เป็นพี่น้องที่ได้กันเเล้ว ต่อจากนี้จะเรียกเขาว่าแฟนค่ะ) เราไปโดยไม่บอกเเฟนค่ะเพราะว่าเรารู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องบอก เราไปติวหนีงสือกับเพื่อนเเฟนทีนี้จบติวหนังสือเราไปกินข้าวดูหนังเนื่องจากเรากับพี่เขามีความชอบเหมือนๆกันค่ะ ดูเสร็จก็เเยกย้ายกันกลับบ้านค่ะ ตอนประมาณ3ทุ่มเราก็กลับถึงบ้านทีนี้เเฟนก็เลยโทรมาให้ไปหาที่บ้าน เราก็ไม่ได้แปลกใจอะไรเพราะปกติก็ไปหาสู่กันบ่อย ในตอนนั้นเเฟนอยู่บ้านคนเดียวค่ะ เรายิ้มร่าเลยเพราะส่วนตัวเราชอบเเละคลั่งรักเเฟนมาก พอเข้าไปในบ้านเเฟนก็ถามว่า
แฟน:ไปไหนมา (ในหัวตอนนั้นอึ้งไปหมด ทำไมเขาใช้น้ำเสียงเเละคำไม่สุภาพปกติจะเรียกเราว่าหนูตลอด)
เราเลยตอบตามความจริงว่าเราไปกับเพื่อนเขามาค่ะ ทีนี้เเฟนก็เลยโมโหเเล้วโชว์รูปทีเพื่อนเเฟนลงสตอรี่ค่ะ ซึ่งเราไม่รู้ว่าเขาลง เเล้วถามเราด้วยน้ำเสียงน่ากลัวมาก ถามเราสารพัดว่าไปทำอะไร ไปทำไม เราก็ตอบด้วยน้ำเสียงสั่นๆเพราะกลัวมากๆตอนเขาโมโห เราตอบตามความจริงหมดทุกอย่าง เขายิ่งโมโห เเล้วคำพูดนึงที่ออกจากปากเขาเราจำไม่เคยลืมเลยคือ "มีกูคนเดียวไม่พอหรอ ! "เสียงดัง เสียงเเข็ง เเล้วเขาจับแขนเราบีบเเรงมากจนเจ็บไปหมด หลังจากนั้นเราก็คิดถึงว่า ทำไมเขาต้องหวงเเละพูดเเบบนี้กับเราทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นอะไรกันอีกด้วย ไม่เคยขอเป็นเเฟน ไม่เคยบอกรัก เเต่การกระทำของเขาเหมือนกำลังคุยกับแฟนอยู่ เหมือนคนรักกัน เราก็เลยถามเขาเเบบตัดพ้อ ว่า ทำไมพี่ต้องโมโหขนาดนี้ด้วยทั้งๆที่พี่ไม่อยากเป็นอะไรกับหนู เเล้วพี่มีสิทธิ์ตรงไหนมาห้ามหนูไม่ให้ไปไหนกับคนอื่น จริงๆเราพูดอะไรไปเยอะมากเเต่จำคร่าวๆว่าเราตัดพ้อมากๆ น้อยใจมากๆ เราร้องไห้ไปพูดไป ซึ่งเขาไม่ตอบกลับอะไรเเต่กลับลากเราเข้าห้องน้ำเเล้วเอาน้ำสาดเราเปียกหมดทั้งตัว ตอนนั้นเขาดูคลั่งเเละดูเหมือนเขาไม่ใช่คนที่เรารู้จัก เขาดูน่ากลัวมาก เขาตบหน้าเราเเล้วบอกว่าเราเป็นของเขาคนเดียว ร่างกายเราหนาวมากๆ เขาลากเราออกจากห้องน้ำเรากึ่งเดินกึ่งล้ม เพราะมันเจ็บหน้า หัวเข่ากระเเทกกับพื้นเเละมันชาไปหมด พูดไม่ออก เเอร์เย็นมากๆเพราะเสื้อเราเปียกไปหมดเเล้ว พื้นบ้านเเฉะไปหมด เขาถอดเสื้อผ้าเราเหลือเเต่อันเดอร์เเว เรารู้สึกว่าเราเหมือนใกล้จะตายอากาศหนาว เเล้วบวกกับความกลัวมันทำให้เรากลัวไปหมดสั่นไปหมดเลย เขาน่ากลัวมากๆ เขาบังคับให้เราอมไอนั่น ซึ่งเราไม่เคยอมเเละเคยบอกว่าเราไม่ชอบ เราขยะแขยงไปหมดบังคับให้เรากลืนน้ำกามจนทำให้เราอ้วก ตอนนั้นเราคิดว่าอยากจะหนีไปให้พ้นๆจากเขา อยากหนีไปไกลๆ ไม่เอาเเล้ว เขาสอดนิ้ว3นิ้วไปในช่องคลอดเรา เราเจ็บมากๆเเละเเสบมากๆเพราะมันไม่ลื่น เราพยายามจะหนีที่สุด เเต่มันทำไม่ได้เลย เราเกลียดมันมากๆ เราเกลียดการโดนบังคับเเบบนี้มากๆเลย เรากลัวมากๆเราโดนข่มขืนใช่ไหมทำไมเรารู้สึกว่ามีนร้ายเเรงถึงขั้นเหมือนจะฆ่าเราให้ตายเลย เรื่องราวคืนนั้นมันคือฝันร้ายที่เรารู้สึกว่าโลกใบนี้เเม่งโคตรเลวไปหมด
ปัจจุบันตอนนี้เราเลิกติดต่อกันเเล้วค่ะ เราไม่ดำเนินคดีใดๆ เราไม่อยากยุ่งเกี่ยวไม่อยากอะไรเเล้ว เเละเราได้รับการบำบัดดีขึ้นจากเมื่อก่อนเเต่ยังคงฝันอยู่บางคืนไม่ฝันเเต่ถ้าเราเหนื่อยมากๆคืนนั้นเราจะนอนไม่หลับเหมือนคืนนี้
รูปภาพเก่าๆยังคงหลอกหลอนจนฝัน
ในคืนที่เราโดนทำร้ายร่างกายคือ วันนั้นเราไปติวหนังสือกับเพื่อนพี่ที่เรารู้สึกว่าเขาเป็นเเฟนคนนึงเเล้ว(จริงๆไม่ได้เป็นเเฟนกันค่ะเเต่เป็นพี่น้องที่ได้กันเเล้ว ต่อจากนี้จะเรียกเขาว่าแฟนค่ะ) เราไปโดยไม่บอกเเฟนค่ะเพราะว่าเรารู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องบอก เราไปติวหนีงสือกับเพื่อนเเฟนทีนี้จบติวหนังสือเราไปกินข้าวดูหนังเนื่องจากเรากับพี่เขามีความชอบเหมือนๆกันค่ะ ดูเสร็จก็เเยกย้ายกันกลับบ้านค่ะ ตอนประมาณ3ทุ่มเราก็กลับถึงบ้านทีนี้เเฟนก็เลยโทรมาให้ไปหาที่บ้าน เราก็ไม่ได้แปลกใจอะไรเพราะปกติก็ไปหาสู่กันบ่อย ในตอนนั้นเเฟนอยู่บ้านคนเดียวค่ะ เรายิ้มร่าเลยเพราะส่วนตัวเราชอบเเละคลั่งรักเเฟนมาก พอเข้าไปในบ้านเเฟนก็ถามว่า
แฟน:ไปไหนมา (ในหัวตอนนั้นอึ้งไปหมด ทำไมเขาใช้น้ำเสียงเเละคำไม่สุภาพปกติจะเรียกเราว่าหนูตลอด)
เราเลยตอบตามความจริงว่าเราไปกับเพื่อนเขามาค่ะ ทีนี้เเฟนก็เลยโมโหเเล้วโชว์รูปทีเพื่อนเเฟนลงสตอรี่ค่ะ ซึ่งเราไม่รู้ว่าเขาลง เเล้วถามเราด้วยน้ำเสียงน่ากลัวมาก ถามเราสารพัดว่าไปทำอะไร ไปทำไม เราก็ตอบด้วยน้ำเสียงสั่นๆเพราะกลัวมากๆตอนเขาโมโห เราตอบตามความจริงหมดทุกอย่าง เขายิ่งโมโห เเล้วคำพูดนึงที่ออกจากปากเขาเราจำไม่เคยลืมเลยคือ "มีกูคนเดียวไม่พอหรอ ! "เสียงดัง เสียงเเข็ง เเล้วเขาจับแขนเราบีบเเรงมากจนเจ็บไปหมด หลังจากนั้นเราก็คิดถึงว่า ทำไมเขาต้องหวงเเละพูดเเบบนี้กับเราทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นอะไรกันอีกด้วย ไม่เคยขอเป็นเเฟน ไม่เคยบอกรัก เเต่การกระทำของเขาเหมือนกำลังคุยกับแฟนอยู่ เหมือนคนรักกัน เราก็เลยถามเขาเเบบตัดพ้อ ว่า ทำไมพี่ต้องโมโหขนาดนี้ด้วยทั้งๆที่พี่ไม่อยากเป็นอะไรกับหนู เเล้วพี่มีสิทธิ์ตรงไหนมาห้ามหนูไม่ให้ไปไหนกับคนอื่น จริงๆเราพูดอะไรไปเยอะมากเเต่จำคร่าวๆว่าเราตัดพ้อมากๆ น้อยใจมากๆ เราร้องไห้ไปพูดไป ซึ่งเขาไม่ตอบกลับอะไรเเต่กลับลากเราเข้าห้องน้ำเเล้วเอาน้ำสาดเราเปียกหมดทั้งตัว ตอนนั้นเขาดูคลั่งเเละดูเหมือนเขาไม่ใช่คนที่เรารู้จัก เขาดูน่ากลัวมาก เขาตบหน้าเราเเล้วบอกว่าเราเป็นของเขาคนเดียว ร่างกายเราหนาวมากๆ เขาลากเราออกจากห้องน้ำเรากึ่งเดินกึ่งล้ม เพราะมันเจ็บหน้า หัวเข่ากระเเทกกับพื้นเเละมันชาไปหมด พูดไม่ออก เเอร์เย็นมากๆเพราะเสื้อเราเปียกไปหมดเเล้ว พื้นบ้านเเฉะไปหมด เขาถอดเสื้อผ้าเราเหลือเเต่อันเดอร์เเว เรารู้สึกว่าเราเหมือนใกล้จะตายอากาศหนาว เเล้วบวกกับความกลัวมันทำให้เรากลัวไปหมดสั่นไปหมดเลย เขาน่ากลัวมากๆ เขาบังคับให้เราอมไอนั่น ซึ่งเราไม่เคยอมเเละเคยบอกว่าเราไม่ชอบ เราขยะแขยงไปหมดบังคับให้เรากลืนน้ำกามจนทำให้เราอ้วก ตอนนั้นเราคิดว่าอยากจะหนีไปให้พ้นๆจากเขา อยากหนีไปไกลๆ ไม่เอาเเล้ว เขาสอดนิ้ว3นิ้วไปในช่องคลอดเรา เราเจ็บมากๆเเละเเสบมากๆเพราะมันไม่ลื่น เราพยายามจะหนีที่สุด เเต่มันทำไม่ได้เลย เราเกลียดมันมากๆ เราเกลียดการโดนบังคับเเบบนี้มากๆเลย เรากลัวมากๆเราโดนข่มขืนใช่ไหมทำไมเรารู้สึกว่ามีนร้ายเเรงถึงขั้นเหมือนจะฆ่าเราให้ตายเลย เรื่องราวคืนนั้นมันคือฝันร้ายที่เรารู้สึกว่าโลกใบนี้เเม่งโคตรเลวไปหมด
ปัจจุบันตอนนี้เราเลิกติดต่อกันเเล้วค่ะ เราไม่ดำเนินคดีใดๆ เราไม่อยากยุ่งเกี่ยวไม่อยากอะไรเเล้ว เเละเราได้รับการบำบัดดีขึ้นจากเมื่อก่อนเเต่ยังคงฝันอยู่บางคืนไม่ฝันเเต่ถ้าเราเหนื่อยมากๆคืนนั้นเราจะนอนไม่หลับเหมือนคืนนี้