ตั้งแต่จำความได้ก็รู้ตัวอีกทีนึงว่าตัวเองไม่ใช่ผู้ชายตอนมัธยมต้นค่ะก็มีคนมาจีบนะก็เคยมีแฟนด้วยล่ะแต่ก็ผิดทั้งทีรู้ว่าชีวิตไม่เคยที่ 3 มันลำบากเรื่องความรักนะเป็นไปได้ยากมากทำได้แค่รักตัวเองเท่านั้นเองวันๆเคยมีแฟนค่ะเธอจะให้เราก็อาจจะยาวนิดนึงนะคะเรื่องก็มีอยู่ว่าฉันเคยมีแฟนคนนึงอายุแก่กว่าฉันก็หลายปีอยู่นะคะตอนนั้นฉันมีปัญหากับครอบครัวก็เลยหนีออกจากบ้านไปต่างจังหวัดไม่รู้ไม่ได้พกอะไรผิดเลยค่ะตอนนั้นฉันแต่งเป็นผู้ชายอยู่ค่ะตอนนั้นฉันหิวข้าวมากเพราะหนีออกจากบ้านไปหลายวันค่ะก็ปิดอาทิตย์ได้เลยมั้งเขาก็เป็นเกย์ค่ะคือแบบเขาปากหวานจะว่าไงดีล่ะไอ้เราก็แพ้คนพูดดีด้วยฉันก็เลยคบกับเขาตอนนั้นฉันขายความอบอุ่นมั้งคะเลยรู้สึกจำคำง่ายไปหน่อยถึงท่านยอมเขาคนนั้นเลยค่ะเขาเป็นคนพูดดีค่ะเฟรนลี่ค่ะตอนแรกเหมือนจะดีอย่างที่เจ้าของพูดมาใช่ไหมคะแต่เปล่าเลยค่ะนิสัยเห็นแก่ตัวเขาก็เริ่มก่อขึ้นเรื่อยๆค่ะหลังจากที่ฉันเผลอใจให้เขาไปแล้วอย่างแรกเลยเหมือนโดนหลอกมาโดยตลอดค่ะคิดว่าเขาเป็นคนดีค่ะฉันอยากทำงานรู้ไหมครับว่าแฟนเขาทำอะไรแฟนเขาเป็นเรียกว่าแม่เล้าก็ได้มั้งคะในความรู้สึกตอนนั้นยังไม่ค่อยรู้อะไรมากเท่าไหร่เป็นเจ้าของร้านค่ะเวลาดีดก็เหมือนไม่ได้เดทค่ะเขาเอาเพื่อนมาด้วยนะแล้วเขาก็ออกสาวๆด้วยค่ะคือตอนนั้นแล้วที่เขาออกสาวครั้งแรกที่เราเห็นเราจุกมากเลยค่ะก็เห็นเขาเป็นผู้ชายเฟรนลี่พอเขาเอาสาวเรารู้สึกแปลกๆค่ะมันจุกเลยไม่รู้เหมือนเริ่มแล้วค่ะเขาเริ่มจะโกหกเราแล้วไอ้แต่สาวพอรับได้ค่ะแต่ที่รับไม่ได้ก็คือเขาเอาดิฉันไปเป็นเสมือนเด็กในสังกัดค่ะฉันชอบเขานะคะทำไมเขาทำอย่างนี้รู้สึกเจ็บปวดเจ็บปวดหัวใจมากค่ะพอรู้ว่าเขามีแฟนก็เจ็บใจมากค่ะไม่น่าหลอกกันเลยเราจริงใจมากค่ะเบอร์โทรศัพท์ไม่เคยเช็คเลยไว้ใจเขาสุดๆเลยค่ะฉันไม่รู้จะทำยังไงโกรธก็โกรธเลยรู้สึกว่าเขาเป็นคนทำให้เราใจแตกค่ะแล้วเขาก็มาบอกว่าเราเลิกกันเถอะเป็นได้แค่ลูกน้องในสังกัดอะไรงี้ค่ะหนูเจ็บใจมากค่ะคบกันมาทั้งสองปีออกลายกันซะแล้วหนูก็เลยเลิกค่ะดีนะหนูไม่ได้ติดโรคอะไรมาตอนนั้นเจ็บใจมากค่ะหนูแค่อยากทำงานเท่านั้นเองเสียสาวไปซะแล้วแต่หนูก็ไม่เสียใจนะคะที่ได้เลิกเขารู้สึกเป็นอิสระมากกว่าพอถึงคนที่ 2 เป็นเพื่อนค่ะเป็นเพื่อนผู้ชายค่ะแล้วชอบเขาแต่เราไม่บอกเขาค่ะเขาคงกลัวเขารับไม่ได้นะคะตอนแรกก็เหมือนจะพาไปทำงานค่ะดิฉันตอนนั้นว่างงานด้วยสิเรื่องเกิดจากแฟนคนแรกไม่กี่ปีมั้งคะเขากับเพื่อนกับญาติของเขานะคะพาฉันลงไปภาคใต้มั้งถ้าจำไม่ผิดคือเขาให้ฉันทำงานไปเต้นบาร์เกย์ค่ะตอนนั้นรู้สึกอายมากเลยค่ะไม่รู้ว่าเราต้องทำอะไรแบบนั้นเราก็ไม่ได้กั้นหน่วยก้านดีอะไรขนาดนั้นนะคะแค่ผอมๆฉันคงกินก็แค่งานเต้นอย่างเดียวมั้งคะก็เลยทำใจทำไปไปทำเรื่องอย่างว่าค่ะเราพอเสร็จแล้วเขาก็สบายตัวมั้งคะแต่ฉันนี่สิร้องไห้หาแม่ค่ะไม่รู้ว่าแม่จะเข้าใจสิ่งที่หนูไปหรือเปล่าแต่ตอนนั้นแม่ก็ไม่ได้อยู่ที่บ้านค่ะไม่ได้อบอุ่นอย่างนั้นหนูไม่คิดเลยว่าเพื่อนแท้ๆที่เราคุยกันมาพาไปเล่นดนตรีพาไปเที่ยวกันจะเป็นคนอย่างนี้ค่ะมาทำให้ฉันนึกถึงแฟนเก่าคนแรกเลยค่ะเจ็บปวดมากค่ะดิฉันก็เลยออกจากงานนั้นไปค่ะก็เลยมาทำงานนวดแทนค่ะแบบถ้าแค่เอาร่างกายถูๆกันแล้วก็แก้ผ้าจากหน้าผู้ชายก็พอไหวค่ะฉันไม่อยากทำอะไรแบบนั้นนะคิดอยู่อย่างนั้นมาตลอดหลังจากนั้นฉันก็เก็บตังค์ค่ะแล้วก็ไม่คบกับคนคนนั้นหนีออกจากบ้านพาเข้ามาเลยค่ะคงจะเรียกบ้านไม่ได้ค่ะเพราะไม่ได้รู้สึกอบอุ่นหรืออะไรเลยไม่มีความเป็นเพื่อนไม่มีความเป็นมิตรมันเริ่มออกลายเหมือนกันค่ะคือแบบตอนที่ฉันทำงานมันก็นั่งเฉยๆไม่ได้ทำอะไรเลยค่ะจนมาด่าคุณแม่ที่อยู่นั้นมันบอกว่าแมงดาค่ะเกาะหนูกินอยู่หนูก็ยังสงสัยว่าแมงดานี้มันใช้กับผู้หญิงหรอครับมันไม่ได้ใช้กับพวกกระเทยหรือเกย์หรอแม่เขาบอกว่าใช้ได้หมดฉันก็เลยเก็บตังค์นั้นต้นมากลับบ้านค่ะมาพักใจที่บ้านนะตอนนี้ฉันก็อายุ 30 แล้วค่ะแล้วมีมีข่าวจากป้าคนที่อยู่บ้านเดียวกับเพื่อนคนนั้นมาบอกว่าใจไอ้นั่นหรอถูกแฟนหลอกเอาเงินไปน่ะสิขายนู่นขายนี่แทบไม่เหลืออะไรเลยค่ะเขาคงได้รับกรรมนานแล้วล่ะค่ะกรรมที่หลอกเพื่อนแท้ๆคนที่ไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่าเพื่อนคนที่หวังดีกับเขาเขายังหลอกได้ค่ะฉันไม่ได้ส่งฉันไม่สงสารเขาหรอกกลับหน้าเวทนาด้วยซ้ำตอนนี้ฉันไม่เคยไปเห็นเขาเลยค่ะต่อให้ไปเห็นฉันก็คงทำใจไม่ได้อยู่ดีค่ะว่าเพื่อนคนนั้นเขามาทำกับเราอย่างนี้นี่คือเรื่องเล่าของฉันค่ะเป็นไงบ้างคะรักพอไหมตอนนี้ฉันก็ปล่อยใจให้มันไม่มีใครค่ะสนุกกับการแต่งหญิงไปวันๆเนาะมีความสุขกว่ามีใครสักคนแล้วมาหลอกเราแบบนี้เรื่องการงานยังไม่ได้ทำเลยค่ะเพราะว่าจากประสบการณ์มาเป็นทำให้ฉันไม่เชื่อใจใครเท่าไหร่ค่ะหนูเล็กเก็บตัวเป็น introver ค่ะ30 จะ จะ 31 แล้วค่ะยังไม่มีงานทำเลยแล้วก็ขอเสริมนะคะฉันเป็นออทิสติกที่ไม่แรงมากค่ะดูไม่ถูกกับพ่อเลยค่ะไม่ใช่ว่าทะเลาะกันนะคะคือพ่อเขาเป็นข้าราชการทหารค่ะเราก็เขาเคยบอกว่าถ้าชอบผู้ชายไปกระทืบอะไรอย่างนี้ค่ะหนูกลัวไม่รู้ว่าพ่อเขาพูดเล่นหรือพูดจริงหนูก็เลยไม่กล้าคุยกับพ่อค่ะเลยคุยกับแม่สนิทกับแม่มากกว่าตอนนี้ฉันรู้สึกไม่ค่อยชอบผู้ชายเลยค่ะรู้สึกเกลียดการกระทำของผู้ชายมากจนไม่อยากเป็นผู้ชายเลยค่ะฉันอยากจะเป็นผู้หญิงแบบนี้แต่งหญิงก็สุขใจแล้วค่ะนี่คือเรื่องราวทั้งหมดที่ฉันจะเล่าให้ฟังค่ะมาจากชีวิตจริงของฉันล้วนๆ 100% ค่ะขอบคุณนะคะที่รับฟังความทุกข์ของฉันฉันรู้สึกดีมากเลยค่ะตอนที่ได้ปลดปล่อยให้ทุกคนได้ฟังขอบคุณมากค่ะ