วันนี้อยากมาแชร์เรื่องของตัวเองให้ฟัง คืออยากหลุดพ้นจากรัก 7 เส้านี้ แล้วมีความสุขกับคำว่าชีวิตครอบครัวจริงๆ เสียที.....
ขอเท้าความก่อนนิดนึง ตัวผมเองเมื่อสมัยเด็กๆ ไม่เคยมีความสุขกับคำว่า ครอบครัวเลย เพราะปัญหาพ่อแม่ที่พ่อผมเอง นั้นมีเมียน้อย และเราต้องอยู่อาศัย
อยู่กับ แม่ ซึ่งเป็นคนที่เลี้ยงดูเรามาตั้งแต่ เด็กๆ ซึ่งพ่อกับแม่ก็ไม่ยอมเลิกกัน ซึ่งตัวพ่อนั้นยังคอยมาวนเวียนไถเงินแม่อยู่เป็นระยะๆ จึงทำให้ตัวเองนั้นกลายเป็นคนโหยหาความรักจากคนรอบข้างเสมอมา ....
รักครั้งแรก
ย้อนไปสมัยผมยังเรียนอยู่มหาลัยได้ ผมได้คบหากับผู้หญิงคนนึงที่ใช้ชีวิตแบบวัยรุ่นปกติทั่วไป กินเที่ยว อยู่ด้วยกันบ้าง บางครั้ง บางครา จนวันนึง ผมได้พลาดทำให้เธอท้อง หลังจากลูกคลอดผมก็ได้ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยเพื่อหาเงินส่งตัวเอง เรียนและหาเงินค่านมให้ลูก จนเรียนจบและได้งานทำ แต่ไม่มั่นคงเท่าไหร่นัก ซึ่งรักครั้งนี้ก็จบลงที่ว่าเธอก็ได้ทิ้งผมไปมีผู้ชายอื่น และปัจจุบันลูกอยู่กับเธอคนนั้น แต่ผมก็ยังส่งเสียเลี้ยงดูอยู่จนถึงตอนนี้
รักครั้งที่สอง เมื่อชีวิตเริ่มมั่นคง จึงเริ่มลงหลักปักฐาน
สำหรับรักครั้งนี้นั้น เรียกได้ว่าเป็นชีวิตคู่ที่เราตามหามาเลยก็ว่าได้ ซึ่งพอเมื่อเราโตขึ้น ได้ทำงานในบริษัทที่มั่นคง และได้โอกาสไปทำงานต่างจังหวัดในจังหวัดนึงอยู่บ่อยๆ จนทำให้เราได้รู้จักกับผู้หญิงคนนึง ที่ต่อมาได้กลายมาเป็นเจ้าสาวของคนแรก ซึ่งที่บ้านของเธอนั้น ทั้งพ่อ แม่ และครอบครัวของเธอนั้นดูแลเราดีมาก เรารู้สึกว่านี่แหละคือครอบครัวที่เราโหยมาตลอด ตั้งแต่เด็กจนโต ซึ่งเราคบกันได้ประมาณ 3 ปี ก่อนที่จะตกลงแต่งงานกัน แต่ช่วงที่คบกันนั้นในทุกๆปี เธอจะมีผู้ชายใหม่เข้ามาตลอดซึ่งอันที่จริงแล้วเราควรเลิกตั้งแต่จับได้ครั้งแรก แต่ด้วยที่ว่าเราก็พยายามหลอกตัวเองว่า นี่คือครอบครัวที่เราใฝ่ฝันว่าอยากจะมีเราก็เลยทนอยู่ และขอเธอแต่งงานโดยหวังว่าวันนึงเธอจะหยุดที่เราจริงๆ หลังจากแต่งงานเราก็ได้ตัดสินใจซื้อบ้านเพื่อสร้างครอบครัว แต่แล้วความฝันมันก็ได้แตกสลายไปหลังจากนั้นตั้งแต่ปีแรกที่แต่งงานกันเธอก็เริ่มมีผู้ชายเข้ามาอีก เราจับได้แล้วเธอก็เลิก เป็นมาอย่างงี้จนเข้าปีที่ 2 เรารู้สึกว่า เราไม่อยากทนอะไรแบบนี้อีกแล้ว จึงได้ตัดสินใจแยกทางกัน
รักครั้งที่สาม จุดเริ่มต้นของรัก 7 เส้า
สำหรับรักครั้งที่ 3 นั้น ด้วยหลังจากที่เราเลิกรากับแฟนคนที่สองไป แฟนคนปัจจุบันก็ได้เข้ามาโดยบังเอิญ ซึ่งจริงๆ แล้วเทอเป็นเพื่อนกับเรามาตั้งแต่ผมคบกับแฟนคนแรก และด้วยความเป็นห่วง เพราะตอนนั้นเริ่มเป็นโรคซึมเศร้า ต้องไปพบจิตแพทย์อยู่บ่อยๆ เธอจึงได้เริ่มเข้ามาคอยดูแล จึงทำให้เกิดเป็นความรักขึ้นมา ซึ่งในตอนนั้นจริงๆ ก็รู้อยู่แล้วว่าเทอมีคนที่เรียกว่าแฟนอยู่แล้ว(ซึ่งต่อมาก็ได้เลิกไปกันไป) และก็มีอีกคนที่เป็นผู้ใหญ่ที่คอยช่วยเหลือทางการเงินของเทออยู่ ซึ่งเรารับรู้เรื่องราวทั้งหมด แต่ในตอนนั้นคือ ด้วยความเห็นแก่ตัวของตัวเองในตอนนั้น ที่ความรู้สึกชีวิตมันพังอย่างรุนแรง หลังจากเลิกแฟนเก่า และความฝันที่ตั้งใจไว้มันแหลกสลายไปหมด เลยแค่อยากให้มีใครสักคนอยู่ข้างๆเรา โดยไม่คิดอะไรมาก ขอแค่ให้มีเธอคนนี้อยู่ข้างๆก็พอ หลังจากนั้นเราเริ่มใช้ชีวิตแบบที่เค้าเรียกว่าอยู่เป็นไม่วุ่นวาย ไม่อยากให้ผู้ใหญ่คนนั้นรู้ว่าเราเป็นแฟนกับเทอคนนี้ จนวันนึงเธอได้ท้อง และได้คลอดลูกออกมา ซึ่งหลังจากนั้นเราก็ใช้ชีวิตคู่ต่อไปเรื่อยๆ จนวันนึงเธอจับได้ว่าผู้ใหญ่คนนั้น เริ่มเลี้ยงเด็กอยู่อีกคนและเริ่มส่งเงินให้เธอน้อยขึ้น และด้วยความที่เธอนั้นมาก่อนเลยไม่ยอมและได้ทะเลาะกับผู้หญิงคนนั้น และแฟนเราก็ได้หลุดปากมาคำนึงว่า เทอเป็นที่หนึ่งมาตลอดแล้วตอนนี้เราเป็นเมียน้อยหรอ คำพูดในตอนนั้นคือเรารู้สึกเจ็บจี๊ดกับคำถามที่เธอถามกับเราในตอนนั้น ในใจตอนนั้นคือเกิดคำถามอย่างหนักว่าแล้วตัวเราหละ คือใคร? ซึ่ง ณ ตอนนั้นเงินเดือนเราประมาณ 55 - 60 K ซึ่งหลังจากหักค่าใช้จ่ายต่างๆแล้วช่วยเหลือเทอได้นิดหน่อยเราเลยยอมอยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆ (คชจ.ในบ้าน + ลูก เราเป็นคนดูแลทั้งหมด) และก็เป็นชนวนต้นเหตุให้ทะเลาะกันและแยกกันอยู่ จนถึงตอนนี้ ด้วยความที่ว่าเราก็ไม่อยากเป็นที่สอง แต่เราก็ยังดูแลเค้าไม่ได้
รักครั้งที่สี่ ความสัมพันธ์ที่ยุ่งเหยิง
สำหรับรักครั้งนี้นั้น ด้วยที่ว่าหน้าที่การงานของเราต้องเดินทางอยู่เป็นประจำ จึงได้เจอกับคนคุยเก่าโดยบังเอิญ ซึ่งพอคุยกันไปมาก็เริ่มรู้สึกดีและผูกพัน ซึ่งเราเองก็ทราบว่าเธอก็มีแฟนอยู่แล้ว และเธอได้ห่างจากแฟนเธอด้วยที่ว่าเธอจับได้ว่าแฟนเธอนั้นมีผู้หญิงคนอื่นๆ อยู่ตลอดเวลา แต่ก็ไม่ได้เลิกรากันเพราะว่าผู้ชายคนนั้นเองก็ดูแลเธอได้ เธอเลยอยู่แบบนี้มาเรื่อยๆ และในขณะเดียวกันเธอเองก็รับรู้เรื่องราวของเราเช่นเดียวกัน แต่ก็ยอมรับความสัมพันธ์ที่มันซับซ้อนได้ ก็เลยติดต่อกันเรื่อยมา
มาถึงตอนนี้ผู้อ่านหลายท่านก็คงเริ่มที่จะเอ๊ะ อะไรของมัน อิรุงตุงนัง ไปหมด ก็เนี่ยแหละครับชีวิต
ทีนี้ก็เลยว้าวุ่นเลย ไม่รู้จะแก้ไขปัญหายังไงดี เล่าให้ใครฟังก็ไม่ได้ ผูกปมซะมั่วไปหมด เลยอยากจะขอคำแนะนำหน่อย ว่าชีวิตต่อไปข้างหน้า จะเอายังไงต่อดี
ในส่วนของความตั้งใจของผมนั้น คือ ผมแค่อยากมีชีวิตครอบครัว ที่ปกติสุข เหมือนคนทั่วไปบ้าง ที่ต่างคน ทำงานมีหน้าที่รับผิดชอบของตัวเอง หลังเลิกงานกลับบ้านนั่งกินข้าว พูดคุยกัน แค่นั้นเอง
ในส่วนของปัญหา ผมคิดว่ามันเป็นที่เรื่องเงิน ถ้าหากว่าเรามีเงินมากกว่านี้ปัญหาทุกอย่างน่าจะจบ (ใช่ไหม)
ขอทุกท่านโปรดชี้แนะ ด้วยนะครับ .......
(รบกวนเบามือกันหน่อยนะครับทุกท่าน)
ขอขอบพระคุณทุกท่านที่อ่านจนจบครับ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
รัก 7 เส้า จุดจบมันจะไปจบลงตรงไหน ช่วยบอกที?
ขอเท้าความก่อนนิดนึง ตัวผมเองเมื่อสมัยเด็กๆ ไม่เคยมีความสุขกับคำว่า ครอบครัวเลย เพราะปัญหาพ่อแม่ที่พ่อผมเอง นั้นมีเมียน้อย และเราต้องอยู่อาศัย
อยู่กับ แม่ ซึ่งเป็นคนที่เลี้ยงดูเรามาตั้งแต่ เด็กๆ ซึ่งพ่อกับแม่ก็ไม่ยอมเลิกกัน ซึ่งตัวพ่อนั้นยังคอยมาวนเวียนไถเงินแม่อยู่เป็นระยะๆ จึงทำให้ตัวเองนั้นกลายเป็นคนโหยหาความรักจากคนรอบข้างเสมอมา ....
รักครั้งแรก
ย้อนไปสมัยผมยังเรียนอยู่มหาลัยได้ ผมได้คบหากับผู้หญิงคนนึงที่ใช้ชีวิตแบบวัยรุ่นปกติทั่วไป กินเที่ยว อยู่ด้วยกันบ้าง บางครั้ง บางครา จนวันนึง ผมได้พลาดทำให้เธอท้อง หลังจากลูกคลอดผมก็ได้ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยเพื่อหาเงินส่งตัวเอง เรียนและหาเงินค่านมให้ลูก จนเรียนจบและได้งานทำ แต่ไม่มั่นคงเท่าไหร่นัก ซึ่งรักครั้งนี้ก็จบลงที่ว่าเธอก็ได้ทิ้งผมไปมีผู้ชายอื่น และปัจจุบันลูกอยู่กับเธอคนนั้น แต่ผมก็ยังส่งเสียเลี้ยงดูอยู่จนถึงตอนนี้
รักครั้งที่สอง เมื่อชีวิตเริ่มมั่นคง จึงเริ่มลงหลักปักฐาน
สำหรับรักครั้งนี้นั้น เรียกได้ว่าเป็นชีวิตคู่ที่เราตามหามาเลยก็ว่าได้ ซึ่งพอเมื่อเราโตขึ้น ได้ทำงานในบริษัทที่มั่นคง และได้โอกาสไปทำงานต่างจังหวัดในจังหวัดนึงอยู่บ่อยๆ จนทำให้เราได้รู้จักกับผู้หญิงคนนึง ที่ต่อมาได้กลายมาเป็นเจ้าสาวของคนแรก ซึ่งที่บ้านของเธอนั้น ทั้งพ่อ แม่ และครอบครัวของเธอนั้นดูแลเราดีมาก เรารู้สึกว่านี่แหละคือครอบครัวที่เราโหยมาตลอด ตั้งแต่เด็กจนโต ซึ่งเราคบกันได้ประมาณ 3 ปี ก่อนที่จะตกลงแต่งงานกัน แต่ช่วงที่คบกันนั้นในทุกๆปี เธอจะมีผู้ชายใหม่เข้ามาตลอดซึ่งอันที่จริงแล้วเราควรเลิกตั้งแต่จับได้ครั้งแรก แต่ด้วยที่ว่าเราก็พยายามหลอกตัวเองว่า นี่คือครอบครัวที่เราใฝ่ฝันว่าอยากจะมีเราก็เลยทนอยู่ และขอเธอแต่งงานโดยหวังว่าวันนึงเธอจะหยุดที่เราจริงๆ หลังจากแต่งงานเราก็ได้ตัดสินใจซื้อบ้านเพื่อสร้างครอบครัว แต่แล้วความฝันมันก็ได้แตกสลายไปหลังจากนั้นตั้งแต่ปีแรกที่แต่งงานกันเธอก็เริ่มมีผู้ชายเข้ามาอีก เราจับได้แล้วเธอก็เลิก เป็นมาอย่างงี้จนเข้าปีที่ 2 เรารู้สึกว่า เราไม่อยากทนอะไรแบบนี้อีกแล้ว จึงได้ตัดสินใจแยกทางกัน
รักครั้งที่สาม จุดเริ่มต้นของรัก 7 เส้า
สำหรับรักครั้งที่ 3 นั้น ด้วยหลังจากที่เราเลิกรากับแฟนคนที่สองไป แฟนคนปัจจุบันก็ได้เข้ามาโดยบังเอิญ ซึ่งจริงๆ แล้วเทอเป็นเพื่อนกับเรามาตั้งแต่ผมคบกับแฟนคนแรก และด้วยความเป็นห่วง เพราะตอนนั้นเริ่มเป็นโรคซึมเศร้า ต้องไปพบจิตแพทย์อยู่บ่อยๆ เธอจึงได้เริ่มเข้ามาคอยดูแล จึงทำให้เกิดเป็นความรักขึ้นมา ซึ่งในตอนนั้นจริงๆ ก็รู้อยู่แล้วว่าเทอมีคนที่เรียกว่าแฟนอยู่แล้ว(ซึ่งต่อมาก็ได้เลิกไปกันไป) และก็มีอีกคนที่เป็นผู้ใหญ่ที่คอยช่วยเหลือทางการเงินของเทออยู่ ซึ่งเรารับรู้เรื่องราวทั้งหมด แต่ในตอนนั้นคือ ด้วยความเห็นแก่ตัวของตัวเองในตอนนั้น ที่ความรู้สึกชีวิตมันพังอย่างรุนแรง หลังจากเลิกแฟนเก่า และความฝันที่ตั้งใจไว้มันแหลกสลายไปหมด เลยแค่อยากให้มีใครสักคนอยู่ข้างๆเรา โดยไม่คิดอะไรมาก ขอแค่ให้มีเธอคนนี้อยู่ข้างๆก็พอ หลังจากนั้นเราเริ่มใช้ชีวิตแบบที่เค้าเรียกว่าอยู่เป็นไม่วุ่นวาย ไม่อยากให้ผู้ใหญ่คนนั้นรู้ว่าเราเป็นแฟนกับเทอคนนี้ จนวันนึงเธอได้ท้อง และได้คลอดลูกออกมา ซึ่งหลังจากนั้นเราก็ใช้ชีวิตคู่ต่อไปเรื่อยๆ จนวันนึงเธอจับได้ว่าผู้ใหญ่คนนั้น เริ่มเลี้ยงเด็กอยู่อีกคนและเริ่มส่งเงินให้เธอน้อยขึ้น และด้วยความที่เธอนั้นมาก่อนเลยไม่ยอมและได้ทะเลาะกับผู้หญิงคนนั้น และแฟนเราก็ได้หลุดปากมาคำนึงว่า เทอเป็นที่หนึ่งมาตลอดแล้วตอนนี้เราเป็นเมียน้อยหรอ คำพูดในตอนนั้นคือเรารู้สึกเจ็บจี๊ดกับคำถามที่เธอถามกับเราในตอนนั้น ในใจตอนนั้นคือเกิดคำถามอย่างหนักว่าแล้วตัวเราหละ คือใคร? ซึ่ง ณ ตอนนั้นเงินเดือนเราประมาณ 55 - 60 K ซึ่งหลังจากหักค่าใช้จ่ายต่างๆแล้วช่วยเหลือเทอได้นิดหน่อยเราเลยยอมอยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆ (คชจ.ในบ้าน + ลูก เราเป็นคนดูแลทั้งหมด) และก็เป็นชนวนต้นเหตุให้ทะเลาะกันและแยกกันอยู่ จนถึงตอนนี้ ด้วยความที่ว่าเราก็ไม่อยากเป็นที่สอง แต่เราก็ยังดูแลเค้าไม่ได้
รักครั้งที่สี่ ความสัมพันธ์ที่ยุ่งเหยิง
สำหรับรักครั้งนี้นั้น ด้วยที่ว่าหน้าที่การงานของเราต้องเดินทางอยู่เป็นประจำ จึงได้เจอกับคนคุยเก่าโดยบังเอิญ ซึ่งพอคุยกันไปมาก็เริ่มรู้สึกดีและผูกพัน ซึ่งเราเองก็ทราบว่าเธอก็มีแฟนอยู่แล้ว และเธอได้ห่างจากแฟนเธอด้วยที่ว่าเธอจับได้ว่าแฟนเธอนั้นมีผู้หญิงคนอื่นๆ อยู่ตลอดเวลา แต่ก็ไม่ได้เลิกรากันเพราะว่าผู้ชายคนนั้นเองก็ดูแลเธอได้ เธอเลยอยู่แบบนี้มาเรื่อยๆ และในขณะเดียวกันเธอเองก็รับรู้เรื่องราวของเราเช่นเดียวกัน แต่ก็ยอมรับความสัมพันธ์ที่มันซับซ้อนได้ ก็เลยติดต่อกันเรื่อยมา
มาถึงตอนนี้ผู้อ่านหลายท่านก็คงเริ่มที่จะเอ๊ะ อะไรของมัน อิรุงตุงนัง ไปหมด ก็เนี่ยแหละครับชีวิต
ทีนี้ก็เลยว้าวุ่นเลย ไม่รู้จะแก้ไขปัญหายังไงดี เล่าให้ใครฟังก็ไม่ได้ ผูกปมซะมั่วไปหมด เลยอยากจะขอคำแนะนำหน่อย ว่าชีวิตต่อไปข้างหน้า จะเอายังไงต่อดี
ในส่วนของความตั้งใจของผมนั้น คือ ผมแค่อยากมีชีวิตครอบครัว ที่ปกติสุข เหมือนคนทั่วไปบ้าง ที่ต่างคน ทำงานมีหน้าที่รับผิดชอบของตัวเอง หลังเลิกงานกลับบ้านนั่งกินข้าว พูดคุยกัน แค่นั้นเอง
ในส่วนของปัญหา ผมคิดว่ามันเป็นที่เรื่องเงิน ถ้าหากว่าเรามีเงินมากกว่านี้ปัญหาทุกอย่างน่าจะจบ (ใช่ไหม)
ขอทุกท่านโปรดชี้แนะ ด้วยนะครับ .......
(รบกวนเบามือกันหน่อยนะครับทุกท่าน)
ขอขอบพระคุณทุกท่านที่อ่านจนจบครับ
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------