ดิฉันคือเด็กที่เริ่มกังวลน้ำหนักตัวเอง เริ่มล้วงคอค่ะ

“โหกินเยอะขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย ยัยหมูอ้วนเอ้ย
ประโยคพวกนี้ที่แม่พูดออกมาใส่หัวหนู แม้ตัวเองจะรู้ว่าเขาแค่แซวเล่น แต่สมองหนูมันไม่คิดแบบนั้นไงคะ

ย้อนวันวานไปสมัยเป็นเด็กป.2 ก็เติบโตมากับคำด่าทอบูลลี่มากมาย จนตอนนี้จะขึ้นมัธยมแล้วทุกวันนี้เลื่อนเจอคลิปในโซเชี่ยลทีไรก็เจอแต่โชว์หุ่นนาฬิกาทรายสวยๆ ดี่งโด่งๆ ผิวขาวใสหน้าวีเชป ปากชมพูออร่า ซึ่งนับได้ว่ามันน่าเจ็บใจมากเลยค่ะ เพราะทั้งหมดที่กล่าวมาข้างต้น  มันตรงข้ามกับหนูหมดเลย ทำให้หนูออกกำลังกายหนักมาก และอดอาหารแบบที่ว่าอดไป 2 วันแล้วกินแต่น้ำ ในส่วนของน้ำหนักนั้นก็โดนทักว่าต่ำกว่าเกณฑ์มากๆ แต่ในสายตาเรา สูง155 หนัก 42.6 มันก็เหมือนถูกกรอกหูว่า อ้วนจังอีหมู ใส่หูรัวๆ 

อาการแปลกๆนี่ยังไม่หยุดค่ะ บางทีจู่ๆก็เผลอกินเยอะมากๆ เช่นกินโดนัทไป 3:6 ชิ้น ทั้งที่ปกติจะกินแค่ 1:6 หรือบางทีก็หมกแต่ในห้องมองดูฟ้าไม่กินข้าวไม่กินน้ำไปวันๆ แต่ที่แปลกก็คือ หลังๆมานี้ไม่ว่าจะกินอะไรเข้าไป เราก็ชอบวิ่งเข้าห้องน้ำและพยายามเอานิ้วล้วงคอแบบคุมไม่ได้ จะว่าเป็นวัยรักสวยรักงามก็มีส่วน แต่เราว่ามันคงไม่มีใครสาวปุ๊ปแล้วต้องล้วงคออ้วกแตกทุกมื้อหรอกใช่มั้ยคะ.....

เราควรจะหลอกตัวเองว่าอะไรดีให้หายกังวลเรื่องนี้ดีคะ.....
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่