วันนี้มาเล่าเรื่องในครอบครัวค่ะ ปัจจุบันเราอายุ15อาศัยอยู่กับยายและน้อง   พ่อของน้องกับเราไม่ใช่พ่อคนเดียวกันแต่เลี้ยงเรามาตั้งเรา1ขวบจนได้อย่าร้างกับแม่เราตอนเรา11-12ขวบละเราเลยรักพ่อมากๆค่

ตามหัวกระทู้แหละค่ะ อารมณ์เหนื่อยๆท้อๆ อะไรๆในชีวิตตอนนี้มันติดขัดไม่เป็นดังที่หวังไปหมด เลยแอบเครียดค่ะ

สวัสดีค่ะ คุนแม่เลี้ยงเดี่ยวทุกคน เรากำลังตัดสินใจเป็นคุนแม่เลี้ยงเดียว เพราะสามีไม่ได้เรื่องเลย เรื่องมีอยุ่ว่า เรากะเค้าเวลาไม่ค่อยตรงกัน สิ่งที่ทำให้ตัดสินใจเลยคือ เค้าติดเล่นเกมดูลูกบ้างบางครั้งแต

เหนื่อยมากๆเลยค่ะแต่ล่ะวัน บางวันก็อยากตายมาก ไม่รู้สิค่ะว่าเพราะอะไร ที่บ้านเวลาลูกร้องไห้ชอบมาด่าให้เราว่าชอบทำให้ลูกร้องไห้ ไม่ได้ไปทำงาน อยู่บ้านเลี้ยงลูก เหนื่อยจนบอกใครไม่ได้ ร้องไห้ทุกคืนเลยค่ะ

เรื่องมันเป็นอย่างนี้ค่ะ วันนี้หนูพึ่งกลับจากโรงเรียนได้ไม่ถึงชม.ปนะมาณ15น.แล้วหนูก็มานอนเล่นอยู่โซฟา แล้วยายก็มากวาดบ้านอยู่เฉยๆเขาก็มาด่าหนู ซึ่งหนูก็ไม่ว่าอะไรแล้วจู่ๆเขาก็ด่าแรงก็เดิมอีกจนหนูถามเห

พ่อกับแม่ผมอย่ากันแล้วนะครับ แล้ววันนั้นพ่อผมเมา เข้ามาอาละวาด ตอนแรกก็แค่ตะโกนด่าหน้าบ้าน ไปๆมาๆ คือเข้ามาตบแม่ผมในบ้านเลย คือผมพยายามห้ามดีๆแล้วนะครับ แต่มันไม่ไหวจริงๆ ผมก็ไม่รู้ว่าก่อนหน้านั้น เค้

ผมทำงานที่นึงได้ 1 อาทิตย์ 1 วัน ผมรู้สึกผมทำได้ไม่ดี มึนๆ เบลอๆ + กับเหมือนเข้ากับรุ่นพี่ไม่ได้ เข้าสังคมที่นั้นไม่ได้ผมรู้ตัวว่าเหมือนถ้าอยู่ต่อไปก็น่าจะไม่ผ่านโปร ผมเก็บกดมากๆ ผมตั้งใจทำเเล้วเเต่มั

คือ เกิดมาก็ไม่คิดว่าจะได้เป็น single mom แต่ก็ทำใจมาระยะนึ่งแล้ว ก้คงเป็นเหตุผลเหมือนหลายๆคนแหละค่ะ พ่อของน้องมีคนอื่น จับได้ก็มี จับไม่ได้ก็เยอะ กลับตัวมาพักนึ่งก็กลับมาเป็นแบบเดิมอีก เฮอะๆ แต่สิ่งท

ปกติเห็นแต่คนบ่นว่าเหนื่อยมาก เอาแบบเลี้ยงเองนะ ไม่ใช่ว่ามีพี่เลี้ยง ปู่ย่าตายายล้อมหน้าล้อมหลัง แล้วมาบอกว่าไม่เหนื่อยเลย ไม่เอานะแบบนี้ 55+ :|