#พลังลบ ในวันที่ไม่มีแรง

ไม่รู้มีใครเคยรู้สึกไหม แต่นี่คือความรู้สึกแรกที่ผมรู้สึกไม่มีแรงจริงๆ

เคยรู้สึกท้อนะ แต่มันก็จะมีความรู้สึกว่า "ไหว" และหาทางออกได้เสมอ

แต่รอบนี้มันไม่ใช่ ความรู้สึกมันแปลกไป มันไม่มีพลัง มันจมดิ่ง อารมณ์แบบ "ยอมล่ะ.!"

รู้สึกไปต่อไม่ไหว..

ไม่รู้ว่าด้วยอายุที่เพิ่มขึ้นหรือเกิดจากการที่ต้องแบกรับอะไรหลายอย่างมาเป็นเวลานานด้วยหรือเปล่า

พอทุกอย่างมันประจวบเหมาะ ด้วยอายุ + เรื่องราว + เวลา มันเลยทำให้พลังงานมันแปรสภาพไปในทางลบ

ส่วนตัวมองตัวเองว่าเป็นคนนึงที่มีความสามารถพอใช้ได้นะ

ทำอะไรได้หลายอย่าง จะสายทฤษฎีหรือปฏิบัติ ก็พอจะไปได้ทุกแนว

เพราะเป็นคนนึงที่ถ้าชอบเรื่องอะไร จะศึกษาและหาความรู้แบบจริงจังอยู่ในเรื่องนั้น

แต่หลายครั้งเหมือนมันโดนบั่นทอนจากเรื่องราวในชีวิต จนทำให้เราไปไม่สุดซักทาง

และมีหลายครั้งที่ต้องพลาดโอกาสดีๆที่วิ่งเข้าหา

ตอนนี้มันเลยไม่กระตือรือร้นเลย ไม่เอาเลย ไม่ทำเลย ไม่คิดไม่สร้างสรรค์เหมือนที่เคยเป็นตอนก่อนหน้านี้

ผมลองถามตัวเองและสรุปความรู้สึกตัวเองออกมาเป็นข้อๆว่าอะไรบ้าง มันได้แบบนี้ครับ
   - ทำไมมันเหนื่อยจัง ไม่อยากทำไรเลย เพราะทำไปก็เหมือนไม่มีอะไรดีขึ้นเลย (มองเห็นแต่เรื่องลบๆในอนาคต)
   - ถ้าทำแบบนี้ไปอีก 4-5 ซึ่งตอนนั้นเราก็จะขึ้นหลัก 4 แล้ว คิดและคำนวนดูผลลัพธ์ล่ะ ทำไมมองไม่เห็นว่าจะมีอะไรดีขึ้นเลยว่ะ แล้วจะทนทำไปเพื่ออะไร (ไม่สร้างสรรค์ จมปลัก)
   - ทำไมเราโชคร้ายจังเลยว่ะ ชีวิตมีแต่เรื่องราวร้ายๆพุ่งเข้าหาตลอด พอจะดีขึ้นได้ซักพัก มันกลับแย่หนักไปกว่าเดิม (โทษโชคชะตา)
    - ปัญหาเราเยอะจัง ทำไมมันหนักจัง (ขาดแรงบันดาลใจ)

ใครเคยไหมแนะนำผมหน่อย ควรจะทำยังไงกับความคิดตัวเองดีครับ.